Η περίοδος του 1985-1986 ήταν από τις πιο ταραγμένες πολιτικά αλλά και εσωκομματικά για τη ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου είχε κερδίσει με τις γνωστές “ανορθόδοξες” μεθόδους τις εκλογές και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, που είχε διαδεχθεί τον Ευάγγελο Αβέρωφ από το 1984 στην ηγεσία, βρισκόταν σε δεινή θέση και υπό αμφισβήτηση. Και μία από τις πρώτες συνέπειες της ήττας ήταν η (συνοδευόμενη από βαρύτατες καταγγελίες) ανεξαρτητοποίηση του βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας Διονύση Λιβανού...
Την ίδια εποχή αποφοιτούσε από το Κολέγιο Αθηνών ο Κυριάκος Μητσοτάκης ο οποίος ήταν συμμαθητής με (τον γιο του βουλευτή) Σπήλιο Λιβανό. Και οι δυο ανήκουν στην τάξη αποφοίτων του 1986. Ενώ πάντως το επόμενο διάστημα ο Διονύσης Λιβανός εξελίχθηκε σε έναν από τους πιο σφοδρούς πολέμιους της ΝΔ και του Κων. Μητσοτάκη ώσπου έγινε ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και κατόπιν υπουργός Τουρισμού στη νέα κυβέρνηση Παπανδρέου, οι δύο συμμαθητές -αφήνοντας πίσω τους τις “αιματηρές” διαμάχες των οικογενειών τους- έφυγαν για σπουδές στα ακριβότερα πανεπιστήμια του εξωτερικού επιστρέφοντας στην Ελλάδα μετά το 1992-3. Έτσι ο Σπήλιος Λιβανός “απομακρύνθηκε” και από το ισόγειο της πολυκατοικίας στην οδό Λυκαβηττού στο κέντρο της Αθήνας όπου ο πατέρας του είχε εγκαταστήσει το στρατηγείο του εναντίον του Κων. Μητσοτάκη...
Η έως το 1985 εσωκομματική φιλία του Διον. Λιβανού με τον Κων. Μητσοτάκη συνοδευόταν και από στενές οικογενειακές σχέσεις στο πλαίσιο των οποίων τα δύο τέκνα τους περνούσαν πολλές ώρες μαζί πότε στο ένα και πότε στο άλλο σπίτι. Στο Κολέγιο ωστόσο -που τη δεκαετία του 1980 έζησε κλίμα έντονης πολιτικοποίησης με δραστήριες και δυναμικές μαθητικές οργανώσεις- ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Σπήλιος Λιβανός δεν μοιράζονταν και πολλά πράγματα. Ειδικά για το κομμάτι της πολιτικής, ο Κυριάκος επέλεξε να ασχοληθεί και να εμπλακεί με την ΜΑΚΙ (τη μαθητική παράταξη της ΝΔ) κατά τα δυο τελευταια χρονια της φοιτησης του και μόνο αφότου ο πατέρας του εξελέγη πρόεδρος του κόμματος. Αντίθετα ο Σπήλιος Λιβανός είχε ήδη ενταχθεί στην “Α.ΝΕ.Κ.Α.” (Ανεξάρτητη Νεολαία Κολεγίου Αθηνών) επικεφαλής της οποίας ήταν ο Νίκος Γεωργιάδης. Η παράταξη αυτή είχε “κεντροφιλελεύθερο” προσανατολισμό και όταν ο Ν. Γεωργιάδης (που το 2004 εξελέγη βουλευτής της ΝΔ, υπήρξε στενός συνεργάτης του Κ. Μητσοτάκη από το 2015 και μετά την υπόθεση της παιδεραστίας αποσύρθηκε από το προσκήνιο) αποφοίτησε, την ηγεσία της ανέλαβε ο Σπήλιος Λιβανός, ενώ βασικο στελεχος της διετελεσε και ο γνωστος Σταυρος Παπασταυρου…
Ο λανθάνων ανταγωνισμός που επικρατούσε σε αρκετούς τομείς των κολεγιακών δραστηριοτήτων δεν είχε αφήσει ανεπηρέαστες -υπό το βαρύ δε πολιτικό κλίμα εκείνης της περιόδου- και τις δικές τους σχέσεις. Κι αν έχει επικρατήσει, ειδικώς τα τελευταία χρόνια, η εικόνα ότι “Κυριάκος και Σπήλιος ήταν πολύ φίλοι”, κατά τους γνωρίζοντες ηταν με έναν άλλο Σπήλιο -τον μετέπειτα σύζυγο της Άννα Ροκοφύλλου και βιομήχανο Σπήλιο Μανιά...
Η κορύφωση των δυσκολιών στο Κολέγιο ήρθε πάντως όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλησε να εκλεγεί πρόεδρος στο 20μελές Συμβούλιο. Και τότε μάλιστα, σύμφωνα με μαρτυρίες, χρειάστηκε να τηλεφωνεί ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στις οικογένειες αλλά και στους μαθητές για να μπορέσει να επικρατήσει (οριακά) στην ενδοκολεγιακή κάλπη. Εντέλει , ο τελειόφοιτος τότε Σπήλιος Λιβανός (εκλεγμένο μέλος του 20μελους μαθητικού συμβουλίου), με την ψήφο του και έπειτα από πολλές παλινωδίες έκρινε την προεδρία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ελέω επωνύμου, εκλέχτηκε πρόεδρος…
Η διαδρομή αυτή δεν φαίνεται να εξηγεί τουλάχιστον σε σημαντικό βαθμό και το γιατί ο Κ. Μητσοτάκης -που ως πρωθυπουργός τα 2,5 προηγούμενα χρόνια δεν έχει τολμήσει να απομακρύνει υπουργούς και στελέχη του για πολύ βαρύτερα και επαχθέστερα παραπτώματα- “έκλεισε” με αυτόν τον τρόπο, ύστερα από μια 35ετία, τους λογαριασμούς του με τον παλαιό συμμαθητή του. Η εικόνα που προβάλλεται τις τελευταίες ημέρες, για να τονωθεί επικοινωνιακά το αποτέλεσμα την ώρα που η κυβέρνηση παραπατά και απειλείται με πρόωρη κατάρρευση, είναι ότι παρά τη φιλία τους ο κ. Μητσοτάκης έδειξε αποφασιστικότητα...
Αφού πέρασαν τα χρόνια, ο Σπήλιος Λιβανός μπήκε στην κεντρική πολιτική σκηνή εκλεγόμενος το 2007 με τη ΝΔ στην ίδια περιφέρεια με τον πατέρα του. Ο άνθρωπος που τον βοήθησε τότε να συμπεριληφθεί στο ψηφοδέλτιο ήταν ο Γιώργος Σουφλιάς -λόγω της στενής φιλικής σχέσης με τον πεθερό του Δημ. Κυρζόπουλο- παρά τις επιφυλάξεις που είχε ο Κώστας Καραμανλής. Από το 2009, όταν απέτυχε, διετέλεσε επί Αντ. Σαμαρά Αναπληρωτής Γραμματέας και Γραμματέας του Πολιτικού Σχεδιασμού. Στις εκλογές του 2019 (επαν)εξελέγη βουλευτής στην Αιτωλοακαρνανία ως “μητσοτακικός” διότι όντως ήταν από τους λίγους που στην εσωκομματική αναμέτρηση είχε ταχθεί ανοικτά στο πλευρό του σημερινού πρωθυπουργού. Ταυτόχρονα όμως εξυπηρετούσε και την προσπάθεια να αποδυναμωθούν οι άλλοι δύο βουλευτές Μ. Σαλμάς και Κ. Καραγκούνης που ήταν έκτοτε “προγραμμένοι” για την ηγεσία. Άλλωστε ο πιο γνήσιος μητσοτακικός στην περιοχή θεωρείται ο νυν γραμματέας Στρατηγικού Σχεδιασμού και Επικοινωνίας της ΝΔ Βασίλης Φεύγας ο οποίος όμως δεν διέθετε το αναγκαίο λαϊκό έρεισμα για να εκλεγεί. Και τώρα αυτός που σκέπτεται να δοκιμάσει εκεί την τύχη του, καθώς “δημιουργείται” χώρος, είναι ο αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης Ν. Παπαθανάσης ο οποίος έως πρότινος ετοιμαζόταν για το νότιο τομέα Αθηνών. Ο κ. Λιβανός είχε φροντίσει πάντως όλο το προηγούμενο διάστημα να “οργανωθεί”, με τη δύναμη και τις εξουσίες του υπουργείου, για να κυριαρχήσει στο νομό του στις επόμενες εκλογές. Στο πλαίσιο αυτό είχε κάνει και διάφορες αμφιλεγόμενες επιλογές όπως του πρώην δημάρχου Μεσολογγίου Νίκου Καραπάνου. Επίσης τοποθέτησε αντιπρόεδρο του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ την κ. Γεωργία Μπόκα -που ήταν συνυποψήφιά του στις εκλογές του 2019- προκειμένου να αποσυρθεί υπέρ του ενώ μεσολαβούσε για να ενταχθεί στη ΝΔ και ο καταγόμενος από την Αιτωλοακαρνανία πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ επί Κ, Σημίτη Χρ. Βερελής...
Στις ημέρες που μεσολάβησαν, πολλά σενάρια κυκλοφόρησαν για τους βαθύτερους λόγους της αποπομπής του Σπ. Λιβανού από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης καθώς αρκετοί θεωρούν ότι όσα είδαν το φως της δημοσιότητας από την επίμαχη σύσκεψη στην Σπάρτη στις αρχές του μήνα με τον τοπικό δήμαρχο -και πρώην υφυπουργό Οικονομικών στην κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή- Π. Δούκα για τις πυρκαγιές του 2007 ήταν απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Ο,τι κι αν ισχύει πάντως πηγές του αγροτικού χώρου υποστηρίζουν ότι η διαχείριση των προβλημάτων είχε καταστεί τόσο προβληματική που -εν όψει μάλιστα των εκλογών- το αδιέξοδο φαινόταν αναπόφευκτο. Μπορεί μάλιστα ο κ. Λιβανός να είχε τοποθετηθεί στον προηγούμενο ανασχηματισμό σε αυτό το τόσο προνομιακό για βουλευτή της περιφέρειας υπουργείο, αλλά ο ίδιος τελικά δεν κατάφερε να “ταιριάξει”. Σημειολογικά και μόνο σχολιάζεται για παράδειγμα ότι ακόμη και κατά την πρόσφατη επίσκεψη του για τα προβλήματα με τις καλλιέργειες στην περιοχή του Μαραθώνα το ντύσιμο του ήταν περισσότερο για σαλόνι και ο ίδιος θύμιζε άνθρωπο που νοιάζεται να μην λερώσει τα παπούτσια του στις λάσπες...
Ανδρέας Καψαμπέλης
