«Πανωλεθρία στο πεδίο της μάχης για τους Ουκρανούς,
αλλά παρηγορούνται με τον...
Ο θάνατος του καβαλιέρε μας δίνει την ευκαιρία να διακρίνουμε πίσω από το παραβάν ορισμένα "στοιχεία" που ίσως ποτέ δεν θα δούμε μπροστά μας. Όπως ακριβώς για πολλά χρόνια, αλλά ακόμη και σήμερα, πολλοί μιλούν κι εκθειάζουν ως «κάθαρση» τη λεγόμενη επιχείρηση «καθαρά χέρια», στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν δεν ήταν παρά μια επιχείρηση των ΗΠΑ για να "καθαρίσουν" την τεράστια ιταλική οικονομική & βιομηχανική παρουσία στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού. Αμερικάνικη ήταν αντίστοιχα και η «κάθαρση» που επιχειρήθηκε με το το «βρώμικο '89» στην Ελλάδα, για να εκσυγχρονιστεί το πολιτικό τοπίο με την εξόντωση του "δύσκολου παίκτη": Ανδρέα Παπανδρέου.
Ενδεικτικά για τον Μπερλουσκόνι:
Δεν του χαρίζεται, δεν είναι λιγότερο σκληρή από την αμερικανική "New York Times" και περιγράφει τον Μπερλουσκόνι ως «Η πιο επικίνδυνη ιταλική επιτυχία... Έχει διαμορφώσει την πολιτική για δεκαετίες, έχει δημιουργήσει μια οικονομική αυτοκρατορία και έχει προκαλέσει πολλά σκάνδαλα»
Η είδηση του θανάτου του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, κυριαρχεί σ' ολόκληρο τον διεθνή Τύπο και τα λεγόμενα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κυρίως με τρόπο που δεν σέβεται το θάνατο. «Σκάνδαλο, σεξ» είναι ο όρος που κυριαρχεί στα περισσότερα στα άρθρα που περιγράφουν την προσωπικότητα του Μπερλουσκόνι σε όλο τον κόσμο.
«Αναμφίβολα ήταν πολιτικός ευρωπαϊκού και παγκόσμιου επιπέδου. Υπάρχουν λίγοι τέτοιοι άνθρωποι στη διεθνή σκηνή.
Ήταν μεγάλος φίλος του λαού μας κι έκανε πολλά για την ανάπτυξη φιλικών εμπορικών σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και των Ευρωπαϊκών χωρών.
Ήταν ο εμπνευστής της ανάπτυξης των σχέσεων μεταξύ της Ρωσίας και της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας (ΝΑΤΟ). Με τη συμμετοχή του δημιουργήθηκαν οι σχετικοί μηχανισμοί αλληλεπίδρασης (συζήτησης, διαλόγου). Ήταν δική του πρωτοβουλία.
Αλλά πάνω από όλα, φυσικά, ήταν Ιταλός πολιτικός. Ήταν ένα ασυνήθιστο άτομο για έναν πολιτικό, γιατί ήταν πολύ ειλικρινής και ανοιχτός. Είχε το προνόμιο που δεν έχουν οι πολιτικοί αυτού του μεγέθους, δηλαδή να λέει αυτό που πίστευε. Είναι πραγματικά κρίμα. Θέλω να εκφράσω την ειλικρινή μου λύπη και τα συλλυπητήρια μου στον ιταλικό λαό και σ' όλους όσους βρίσκονται κοντά στον Μπερλουσκόνι. Είναι μεγάλη απώλεια όχι μόνο για την Ιταλία, αλλά και για την παγκόσμια πολιτική»
«Με μεγάλη θλίψη μάθαμε εδώ στη Λαϊκή Δημοκρατία της Λευκορωσίας την είδηση του θανάτου του πρώην πρωθυπουργού της Ιταλικής Δημοκρατίας, Σίλβιο Μπερλουσκόνι, γνωστού για μια σειρά σημαντικών γεγονότων στην Ιταλία και τη Λευκορωσία.
Ήταν ένα λαμπρό και ταλαντούχο άτομο. ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας κι ένας έγκυρος και οξυδερκής (διορατικός) πολιτικός, ικανός να αξιολογεί ανεξάρτητα την κατάσταση, να παίρνει αποτελεσματικές αποφάσεις και να είναι υπεύθυνος για αυτές»
Αναγκαίες επισημάνσεις: ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ήταν εγγεγραμμένος στους καταλόγους της μασονικής στοάς Προπαγάνδα 2, του Λίτσιο Τζέλι και καταδικάστηκε για ψευδορκία, όταν ανευρέθηκε η απόδειξη συνδρομής του στη μασονική στοά. Καταδίκασε οριστικά κι αμετάκλητα ο πρώην γερουσιαστής του, ο Marcello Dell'Utri, ως "καθοριστικός" εγγυητής της συμφωνίας. μεταξύ Μπερλουσκόνι και Κόζα Νόστρα με «σημαντικό ρόλο και για τα δύο μέρη: η χρηματοδότηση της μαφίας και ο επιχειρηματίας Μπερλουσκόνι διατήρησε τη σφαίρα της προσωπικής και οικονομικής του ασφάλειας».
Βέβαια, πρέπει να διευκρινιστεί πως ο όρος "μαφία" και η δράση της δεν έχουν σχέση με τις κινηματογραφικές ταινίες, αλλά μ' εκείνους τους "επενδυτές"-εταιρίες-επιχειρηματίες που αναλαμβάνουν τις κρατικές "δουλειές". Δηλαδή μέσα από "διαφανείς αλλά και διεθνείς διαγωνισμούς" -όπως επιβάλει η δημοκρατική Ευρωπαϊκή Ένωση-, αναλαμβάνουν τις κατασκευές αυτοκινητοδρόμων, αεροδρομίων, λιμανιών, εκσυγχρονισμούς δημοσίων υπηρεσιών κ.λπ. Κατόπιν αναλαμβάνουν ("αγοράζουν") -πάντα με διαφάνεια και διαγωνισμούς- με τις ιδιωτικοποιήσεις και διαχειρίζονται ΟΛΕΣ τις Δημόσιες Εταιρίες παροχής κοινωνικών αγαθών (ηλεκτρισμό, υγεία, σιδηρόδρομο, παιδεία, νερό, τηλεφωνία, συγκοινωνίες, αυτοκινητόδρομους και πάει λέγοντας), στα πλαίσια της "ελεύθερης αγοράς", πάντα για το καλό των πολιτών, τον "ελεύθερο ανταγωνισμό", την "εξυπηρέτηση του πολίτη" κ.λπ.
Όπως ακριβώς περιέγραψε στην κοινή συνεδρίαση βουλής-γερουσίας ο Bettino Craxi, με την ευκαιρία της περί πολλού επιχείρηση «καθαρά χέρια»: "Υπάρχει ένα πολιτικό κόμμα, μικρό ή μεγάλο που δεν λαμβάνει το ποσό που του αναλογεί από κάθε δημόσιο έργο ή σύμβαση; Υπάρχει ένας βουλευτής ή γερουσιαστής που δεν έχει χρηματοδοτήσεις από επιχειρηματίες; (εννοείται με μαύρο πολιτικό χρήμα). Στην Ελλάδα μόνον ο αγωνιστής της δημοκρατίας Περικλής Κοροβέσης και μάλιστα από τη θέση του βουλευτή (ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ), είχε το πολιτικό θάρρος, την εντιμότητα να μιλήσει για το χρήμα σε όλα τα κόμματα, μεγάλα και μικρά, για το "βρώμικο '89" και την παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου.
Ως εκ τούτου, όσοι δεν είναι "αναλυτές" σε διατεταγμένη Υπηρεσία, πρέπει απλώς να διαπιστώσουν πως ο Μπερλουσκόνι παίρνει μαζί του πολλά μυστήρια κι όχι "σκάνδαλα". Μυστήρια που έχουν επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την τύχη της Ιταλικής Δημοκρατίας.
Γιατί ο κανόνας παραμένει πάντα ο ίδιος: ο ιταλικός λαός, οι λαοί των ευρωπαϊκών χωρών δεν πρέπει να ξέρουν!
Πηγή στοιχείων:
(η αναφορά στο βιβλίο χωρίς εμπορική σκοπιμότητα, καθόσον εξαντλημένο)
O σύντροφος Massimo Marzano, Ιταλός κομουνιστής, σχολιάζει σήμερα με τρόπο που μας δείχνει γιατί αυτό το διεθνές μένος εναντίον Μπερλουσκόνι, αλλά αφού πέθανε:
«Είπε ότι μισούσε τους κομμουνιστές με σπλαχνικό τρόπο, αλλά στη διεθνή σκηνή, καθώς μπορεί κανείς να δει ξεκάθαρα τις χειραψίες και συμφωνίες με τους κομμουνιστές ηγέτες, ιδιαίτερα τον Λουκασένκο και τον Τσάβες, σίγουρα δεν το αρνήθηκε.
Μόνον γι' αυτό τον λόγο, τη φυσική ζωή του θα έπρεπε να μετανιώσει, αφού κατάφερε με τη δική του νοημοσύνη να ξεπεράσει τα ιδεολογικά του όρια σε μεγάλο βαθμό.»
Ενδεικτικά:
Τίτλοι & σχόλια των ΜΜΕ της Νατοϊκής ιταλικής αριστεράς:
"Μπερλουσκόνι και Τσάβες, η Alitalia και οι συμφωνίες με τον δικτάτορα της Βενεζουέλας"...
Κατόπιν με τον Μαδούρο: "Αδιάκοπες διαδηλώσεις στους δρόμους της Βενεζουέλας κατά της δικτατορίας του Μαδούρο... Η Εθνική Φρουρά αντιμετωπίζει τους διαδηλωτές με βόμβες δακρυγόνων και χτυπώντας άγρια ανυπεράσπιστους νεαρούς φοιτητές.
Γιατί η Ιταλία σιωπά; Η "Alitalia έχει συνάψει συμφωνίες με τον δικτάτορα Μαδούρο. Θα μπορούσε αυτός να είναι ένας καλός λόγος για τον οποίο λογοκρίνονται οι ειδήσεις από τη Βενεζουέλα;
Ολοκληρώνοντας συνοπτικά μια συζήτηση για το θάνατο του Μπερλουσκόνι, ο σχολιασμός στην "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", Κυριακή 20 Απρίλη 2008, στο άρθρο του Τάκη Καμπύλη, με τίτλο "Ανατομία στο φαινόμενο Μπερλουσκόνι", μας δείχνει πως ο ιμπεριαλισμός είχε ήδη επιλέξει την ευρωπαϊκή Νατοϊκή αριστερά για ν' αντικαταστήσει τη δεξιά, σε ρόλο Γκάουλαϊτερ στην αποικία τους Ευρωπαϊκή Ένωση, με στόχο πάντα: Εξαφάνιση της Ρωσίας!
Θα επανέλθουμε στο θέμα...
