Στέλιος Κούλογλου
Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να διατηρήσει στο ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ την εκλεκτή του Αννα-Μισέλ Ασημακοπούλου, που εξαφανίστηκε από την «οικογενειακή φωτογραφία» με τους ευρωβουλευτές. Μετά τις ερωτήσεις στην Κομισιόν (Κούλογλου-Αρβανίτης- ΚΚΕ) και την επιστολή μου στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, τις τελευταίες μέρες το φιλοκυβερνητικό στρατόπεδο πήρε τη σκυτάλη με ομαδικά πυρά.
«Δύσκολες μέρες για… πριγκίπισσες , δύσκολες μέρες αυτές για την Αννα Μισέλ Ασημακοπούλου», σχολιάζει η Τζίνα Μοσχολιού στα Νεα, τα οποία αφιέρωσαν το Σάββατο πάνω από 2 σελίδες στην υπόθεση. «Πρώτα χρειάστηκε να βρεθεί στο Λονδίνο για το μνημόσυνο του νονού της, Κωνσταντίνου Γλύξμπουργκ. Μιας προσωπικότητας, ‘’που είχε πάντα την Ελλάδα στην καρδιά του και έτσι θα τον θυµόµαστε όλοι µας», ειρωνεύεται η αρθρογράφος.
«Εντάξει, όχι όλοι ακριβώς, μερικοί θα προκρίνουν άλλες μνήμες. Οι περισσότεροι μάλλον .Αλλά αυτή η πολύ προσωπική οπτική, ακόμη κι αν είναι κάπως αποκομμένη από τη σύγχρονη πραγματικότητα, είναι, εν πάση περιπτώσει, απολύτως κατανοητή. Η αποσύνδεση από το σύγχρονο περιβάλλον ήταν σαφώς πιο ανησυχητική σε ό,τι αφορά τη δεύτερη υπόθεση», δηλαδή των e-mail που έστειλε παρανόμως σε Ελληνες, κάτοικους του εξωτερικού.
Η πριγκίπισσα Σπαμ
Στο άρθρο της Καθημερινής που έχει τον τίτλο «Αννα Μισέλ Ασημακοπούλου: Σπαμ», ο Μιχάλης Τσιντσίνης αποδομεί την εκδοχή της ευρωβουλευτού, ότι επρόκειτο για οργανωμένο «πόλεμο λάσπης», εναντίον της:
« Tο πλήθος μετράει. Οι επώνυμες καταγγελίες όσων Ελλήνων του εξωτερικού ήλθαν σε ακούσια ψηφιακή επαφή με την ευρωβουλευτή Αννα Μισέλ Ασημακοπούλου είναι πάρα πολλές για να μπορούν να ισοφαριστούν από τον δικό της ισχυρισμό ότι είχε ‘’συλλέξει’’ τα στοιχεία τους με τη συναίνεσή τους. Θα χρειάζονταν τόνοι κακής πίστης για να πιστέψει κανείς ότι όλοι οι καταγγέλλοντες συμμετέχουν σε αντι-ασημακοπουλική συνωμοσία – ή έπαθαν ξαφνικά μαζική αμνησία και δεν θυμούνται να έχουν δώσει τη συναίνεσή τους».
Οι κραυγαλέες αντιφάσεις της Ασημακοπούλου
«Το αληθινά ακατανόητο είναι ότι η Αννα Μισέλ Ασημακοπούλου έκανε ό,τι μπορούσε για να εξοργίσει περισσότερο τους καταγγέλλοντες», συνηγορούν τα Νέα. «Η συντριπτική πλειονότητα των οποίων ζουν σε χώρες που είναι πολύ πιο τυπικές στη διαχείριση δεδομένων από ό,τι η Ελλάδα και πολύ πιο αποτελεσματικές στην τιμωρία παραβάσεων. Και το ακόμη πιο ακατανόητο ήταν ότι διαχειρίστηκε το ξέσπασμα της ιστορίας αυτής κάνοντας απανωτές δηλώσεις που καθεμιά τους την εξέθετε ακόμη περισσότερο..
..Κατ’ αρχάς επέλεξε να αμυνθεί επιτιθέμενη. .. Αποφάσισε να αποδώσει το θέμα σε έναν ‘’πόλεμο λάσπης’’ με στόχο, όχι μόνο την ίδια, αλλά και τον θεσμό της επιστολικής ψήφου που νομοθέτησε η κυβέρνηση της ΝΔ. Οτι δηλαδή όλοι αυτοί οι άνθρωποι, Ελληνες που κατοικούν από τις Βρυξέλλες ως το Τορόντο κι από τη Χάγη ως τη Γιοκοχάμα, που επιμένουν να αναρωτιούνται πώς βρήκε τα e-mail τους, ψεύδονται. Κι είναι τόσο ικανοί και σατανικοί που έχουν όλοι τους συντονιστεί σε μια συνωμοσία με απώτερο σκοπό να βλάψουν την κ. Ασημακοπούλου. Μα αλήθεια τώρα;
..Στη συνέχεια, σε επόμενη εμφάνισή της, ενέπλεξε το υπουργείο Εσωτερικών θυμίζοντας πως νομίμως δίνει στοιχεία εκλογικών καταλόγων σε κόμματα και υποψηφίους. Σε μεθεπόμενη διευκρίνισε όμως πως, όχι, στα στοιχεία αυτά δεν περιλαμβάνεται το e-mail. Για να καταλήξει να υποστηρίζει πως οι ηλεκτρονικές διευθύνσεις έχουν συλλεχθεί από την ίδια και τους συνεργάτες της από κάρτες εργασίας, λίστες σωματείων κ.λπ.
Το «βραχυκύκλωμα» της κυβέρνησης
Το πολιτικό ρεπορτάζ των Νέων (Ελένη Ευαγγελοδήμου) τονίζει ότι η υπόθεση «έφερε έκτακτη κινητοποίηση στο Μέγαρο Μαξίμου, προβληματισμό και ενδιαμέσως μπόλικο εκνευρισμό. Είναι η πιο κομψή περιγραφή για το ξαφνικό ‘’βραχυκύκλωμα’’ της κυβέρνησης…
..Γιατί δεν είναι μόνο η πολιτική θύελλα που παρασέρνει την ευρωβουλευτή και την υπουργό Εσωτερικών Νίκη Κεραμέως, οι οποίες βρίσκονται στο στόχαστρο σκληρής κριτικής (σε μπαράζ ανακοινώσεων από σύσσωμη την αντιπολίτευση, σε σειρά ερωτήσεων στην Κομισιόν κ.λπ.), αλλά ειδικό βάρος – νομικό, πολιτικό έως και ηθικό – δίνει μοιραία στον μεγάλο όγκο καταγγελιών από κατοίκους του εξωτερικού η εν εξελίξει έρευνα από τη Δικαιοσύνη και από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα.
Η υπουργός Εσωτερικών κ. Κεραμέως δεν πλήττεται ευθέως από τα πυρά, αλλά σίγουρα την παίρνουν τα σκάγια. « Κάθε κίνηση στα ψηφιακά αρχεία του κράτους αφήνει ίχνος. Τεχνικά ο έλεγχος μπορεί να έχει ολοκληρωθεί σε λίγες ημέρες», τονίζει το άρθρο στην Καθημερινή.
Η εμπλοκή Κεραμέως
« Το ίδιο ισχύει και για τις επικοινωνίες της ευρωβουλευτού. Θα μπορούσε η ίδια να «ανοίξει» αυτοβούλως στην έρευνα τους λογαριασμούς του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της, χωρίς να περιμένει τυχόν ανακριτικές ενέργειες, ώστε να φανεί η προέλευση των δεδομένων».
Ενα παραπολιτικό σχόλιο («Τα e-mail σβήνουν το όνειρο ») του Δ. Παπαχρήστου στα Νέα θίγει επίσης το θέμα Κεραμέως:
«η υπουργός , η γνωστή και ως… ‘’μεταρρυθμίστρια’’, έχει πέσει στα μαύρα πανιά με την υπόθεση της διαρροής στην Αννα Μισέλ Ασημακοπούλου της λίστας με τους απόδημους ψηφοφόρους. Αλλά όχι για τους λόγους που ενδεχομένως θα σκεφτόταν κάποιος τρίτος, αναφορικά με αυτή την περίεργη υπόθεση, όχι. Οπως μου ανέφερε το πουλάκι – πηγή μου, ο λόγος για την κακοδιαθεσία της κυρίας υπουργού.. είναι ότι φοβάται πως εξαιτίας της υπόθεσης αυτής θα πάει στράφι το όνειρό της να γίνει… Σχοινάς στη θέση του Σχοινά, του Μαργαρίτη. Ητοι επίτροπος στην Κομισιόν».
Το μέλλον της Ασημακοπούλου
Η παραπάνω απώλεια μπορεί να αποδειχθεί το μικρότερο κακό για την κυρία Κεραμέως, αν από τις έρευνες δεν αποδειχθεί μόνο το μάλλον προφανές: ότι η διαρροή προέρχεται δηλαδή από το υπουργείο Εσωτερικών. Αλλά το ποιος(α) πάτησε ή διέταξε να πατηθεί το κουμπί του υπολογιστή ώστε τα δεδομένα να φτάσουν στην.. πριγκίπισσα Ασημακοπούλου. Τα Νέα αφήνουν το θέμα ανοικτό:
«Σε ό,τι αφορά την ευρωβουλευτή, στο γαλάζιο στρατόπεδο θεωρούν δύσκολο να μην είναι εκ νέου υποψήφια, διακρίνοντας υποστήριξη από τα ‘’κεντρικά’’ για τις ‘’μάχες’’ που δίνει η ίδια στις Βρυξέλλες. Στην πραγματικότητα από το Μαξίμου φαίνεται ότι τίποτα δεν έχει κριθεί. Για την ώρα, με τα ‘’σημερινά δεδομένα’’ όπως λένε, δεν τίθεται ζήτημα για την υποψηφιότητα. Είναι σαφές άρα ότι η αξιολόγηση του χειρισμού από κάθε πλευρά και άρα των πιθανών συνεπειών θα γίνει την κατάλληλη στιγμή».
Το τέλος των κυβερνήσεων «τεφάλ»
Σε συγχορδία, αρθρογράφοι των δύο εφημερίδων τονίζουν όμως ότι η κυβέρνηση δεν πρέπει αυτή τη φορά να ακολουθήσει την τακτική της συγκάλυψης, με «μεγαλόστομες διαβεβαιώσεις ότι ‘’η καταγγελία χρήζει διερεύνησης’’ και η ‘’έρευνα της Αρχής Προστασίας Δεδομένων είναι ευπρόσδεκτη’’. Από διαβεβαίωση σε διαβεβαίωση, θα κυλήσει έτσι λίγος χρόνος μέχρι το θέμα να ξεχαστεί».
Αντίθετα η κυβέρνηση, γράφει ο Μ. Τσιντσίνης πρέπει «να στρέψει την υπόθεση υπέρ της. Να μην αφεθεί στα ευχολόγια για ‘’εμπιστοσύνη’’ στις Ανεξάρτητες Αρχές και στους κούφιους όρκους για ‘’άπλετα φώτα’’. Να αναλάβει η ίδια μια σοβαρή διοικητική έρευνα, που θα καταδείξει από πού διέρρευσαν τα δεδομένα και, κυρίως, με ευθύνη τίνος…
..Η κυβέρνηση είναι μόνη. Η αντιπολίτευση δεν μπορεί να την πιέσει. Για μια τέτοια πλειοψηφία είναι εύκολο να επιλέξει την παρασιώπηση. Κάθε φορά που το κάνει όμως –που χρησιμοποιεί την ισχύ της για να αυτοπροστατευθεί– καίει και λίγη από τη νομιμοποίησή της».
Πίσω στα Νέα, ο αρθρογράφος Διονύσης Νασόπουλος είναι κατηγορηματικός:
«η κυβέρνηση κινδυνεύει όντως μόνον από τον εαυτό της. Αυτός είναι και ο μοναδικός λόγος που το Μαξίμου κρατά αποστάσεις ασφαλείας από την ευρωβουλευτή και ζήτησε εξηγήσεις από τη Νίκη Κεραμέως που βρίσκεται υπό πίεση…
.. Δίπλα στη φθορά του χρόνου που επίσης λειτουργεί ως τροχοπέδη για κάθε κυβερνητική ομάδα που μακροημερεύει, συχνά πυκνά έρχονται να προστεθούν και μικρές ή μεγαλύτερες σκανδαλώδεις υποθέσεις. Και όπως έχει διαχρονικά αποδειχθεί, οι κυβερνήσεις – τεφάλ έχουν ημερομηνία λήξης. Υπάρχει πάντοτε ένα σημείο καμπής και μετά κάθε βάρος γίνεται ασήκωτο».
