Τις συνομιλίες στο περιθώριο της εαρινής συνόδου του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας στην Ουάσιγκτον θα απασχολήσει μια μικρή ευρωπαϊκή χώρα: η Ελλάδα...
Το Ταμείο έχει καθοριστικό ρόλο και λόγο στο πως θα μπορούσαν να επιλυθούν τα δραματικά προβλήματα της χώρας, γράφει η γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung σε άρθρο με τίτλο «Η κρίση σε διαρκή επανάληψη».
Το πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση διαφαίνεται από το ειρωνικό χιούμορ υψηλόβαθμου αξιωματούχου της γερμανικής κυβέρνησης δύο μέρες πριν από τη σύνοδο του ΔΝΤ. Ήδη από την σύνοδο των G20 στις 3 Νοεμβρίου του 2011 στις Κάννες οι συζητήσεις «για αυτή τη χώρα» απασχόλησαν στο περιθώριο: «Δυστυχώς η κατάσταση δεν μοιάζει ούτε καν με την ταινία 'Η Μέρα της Μαρμότας', στην οποία ο πρωταγωνιστής Μπιλ Μάρεϊ, παγιδευμένος στον χρόνο, ξαναζεί την ίδια μέρα». Τουλάχιστον εκεί υπάρχουν μικροαλλαγές από μέρα σε μέρα, ενώ στην περίπτωση της Ελλάδας όχι, λέει ο γερμανός αξιωματούχος, τονίζοντας ότι «για τον λόγο αυτό στην Ουάσιγκτον θα προκύψουν μόνο 'προσωρινές' απαντήσεις στα ανοιχτά ζητήματα».
Από το κακό στο χειρότερο η ελληνική οικονομία
Και «προσωρινές» σημαίνει: Πολλές συζητήσεις, χωρίς καμία απόφαση. Οι διαπραγματεύσεις ελληνικής κυβέρνησης και δανειστών έχουν διακοπεί λόγω διαφωνίας για τις περικοπές 5,4 δις ευρώ. Θα συνεχιστούν μετά τη σύνοδο του ΔΝΤ με στόχο μια συμφωνία μέχρι το επόμενο Eurogroup στις 22 Απριλίου στο Άμστερνταμ.
Οι αξιωματούχοι στο Βερολίνο έχουν σημειώσει ήδη τη μέρα αυτή στα ημερολόγιά τους ως «μέρα της μαρμότας». Υψηλόβαθμος αξιωματούχος στο Βερολίνο δηλώνει σχετικά: «Θα πρέπει να αξιοποιήσουμε την 22η Απριλίου για συζήτηση. Μέχρι τότε όμως θα πρέπει να επιτευχθεί συμφωνία στην Αθήνα». Η πρόταση αυτή επαναλαμβάνεται συνεχώς. Τόσο στο Βερολίνο όσο και στις Βρυξέλλες.(…)
Όπως όλα δείχνουν, την Ευρώπη περιμένει άλλο ένα ελληνικό καλοκαίρι. Και το χειρότερο είναι ότι η οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα δεν βελτιώνεται. Οι επενδυτές αποφεύγουν τη χώρα. Διότι ποιος από τους επίδοξους επενδυτές γνωρίζει αν η κυβέρνηση αυξήσει ξαφνικά την επόμενη μέρα τους φόρους επειδή το απαιτούν οι δανειστές;
Σε αυτό προστίθενται και τα ασφυκτικά capital controls, το προβληματικό τραπεζικό σύστημα και κατά συνέπεια η απουσία εμπιστοσύνης από τους έλληνες καταθέτες. Μια από τις προτεραιότητες του τρίτου ελληνικού προγράμματος είναι η επιστροφή των επενδύσεων στην Ελλάδα. Ο στόχος αυτός ωστόσο δεν επιτυγχάνεται. Ή όπως λέει εύστοχα αξιωματούχος στις Βρυξέλλες, 'η κατάσταση γίνεται ολοένα και χειρότερη'», σημειώνει η SZ.
Deutsche Welle
