Ένα τεράστιο γεωπολιτικό παιχνίδι βρίσκεται σε εξέλιξη μετά την ανακοίνωση περί επιστροφής των Υψιπέδων του Γκολάν στην Συρία καθώς κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, στην Μόσχα ο Β.Πούτιν του ζήτησε να μπει τέλος στον αγωγό φυσικού αερίου από το κοίτασμα "Λεβιάθαν" προς την Τουρκία κάτι για το οποίο πιέζουν αφόρητα οι ΗΠΑ προς όλες τις πλευρές.
Πρόκειται για μια πρόταση που επιβεβαιώνει πλήρως το δημοσίευμα μας (δείτε σχετικά πατώντας ΕΔΩ) ενώ αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που ο ρωσικός Στόλος κατεβαίνει μόνιμα Μεσόγειο με το αεροπλανοφόρο "Ναύαρχος Κουζνέτσοφ".
Όπως είχαμε ήδη προαναγγείλει εδώ και μήνες, η Ρωσία επανέφερε την αρχική της πρόταση για "ρωσική ασπίδα" στις Ισραηλινές πηγές φυσικού αερίου και πετρελαίου μόνο που τώρα διαθέτει πιο ισχυρά 'χαρτιά" στην περιοχή. Έχει απίστευτης ισχύος στρατιωτική δύναμη.
Το ρωσικό σχέδιο είναι απλό: Ο "Λεβιάθαν" καταλήγει στην οικονομική ζώνη του Λιβάνου και γι αυτό είναι τρωτός σε πιθανή δολιοφθορά από Ιράν, Συρία ή Χεζμπολάχ μέσω επίθεσης από κομάντο ή πυραυλική επίθεση.
Μια ρωσική επένδυση δισ. θα το μετέτρεπε σε "ρωσικό πρόζεκτ" στο οποίο ούτε η Συρία ούτε η Χεζμπολάχ θα τολμούσαν να επιτεθούν αν και ανήκει στο Ισραήλ (το κοίτασμα).
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του ισραηλινού τύπου η Ρωσία ζήτησε την είσοδο στην ισραηλινή βιομηχανία φυσικού αερίου συμμετέχοντας στην εκμετάλλευση του κοιτάσματος Λεβιάθαν.
Αυτό φέρεται να συζήτησαν οι Β.Πούτιν και Μ.Νετανιάχου στην συνάντηση που είχαν στην Μόσχα.
Τον Φεβρουάριο του 2013, η κρατική κατά το ήμισυ εταιρία φυσικού αερίου, Gazprom υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας με σκοπό την αγορά φυσικού αερίου από το κοίτασμα Tamar μέσω μίας πλωτής εγκατάστασης FLNG.
Η Gazprom συμφώνησε για αγορά 3 εκατομμυρίων τόνων ή 4,1 δισεκατομμύρια κυβικών μέτρων LNG τον χρόνο.
Η συμφωνία δεν υλοποιήθηκε ποτέ, με έναν από τους λόγους να είναι η άρνηση έγκρισής της από τον Υπουργού Εθνικών Υποδομών, Ενέργειας και Υδάτινων Πόρων.
Παρ’ όλα αυτά η Ρωσία δεν εγκατέλειψε. Η Gazprom, μετά από διαπραγματεύσεις μηνών, πέτυχε να αγοράσει περί το 30% του κοιτάσματος Λεβιάθαν.
Η πρωτοβουλία αυτή του Ισραήλ για συνεκμετάλλευση με την Ρωσία, πάρθηκε καθώς υπήρχε έλλειψη οικονομικής δυνατότητας, τεχνογνωσίας και διασυνδέσεων κάτι που θα εμπόδιζε την αποτελεσματική αξιοποίηση των δυνατοτήτων του τεράστιου κοιτάσματος κατά τον συντομότερο χρόνο.
Και άλλες εταιρείες έχουν εκφράσει ενδιαφέρον συνεκμετάλλευσης για το Λεβιάθαν όπως η νοτιοκορεάτικη Kogas, η κινέζικη CNOOC και η αυστραλιανή Woodside.
Η Gazprom απ’ ότι φαίνεται ήταν ο μεγαλύτερος πλειοδότης.
Παρ’ όλα αυτά ενώ οι Ισραηλινοί και κυρίως η Yitzhak Tshuva’s Delek Group Ltd, ήταν ενθουσιασμένοι από την πιθανότητα συνεκμετάλλευσης του κοιτάσματος με μία μεγάλη ρωσική εταιρεία, ο Αμερικάνος συνέταιρος-η Noble Energy- πρόβαλε ένσταση, προτιμώντας δυτικό συνέταιρο, έστω και με λιγότερο επωφελείς οικονομικούς όρους από την Gazprom.
Πράγματι η Woodside ήταν η εταιρεία που προχώρησε μέχρι το τελικό στάδιο των διαπραγματεύσεων, αλλά αποσύρθηκε την τελευταία στιγμή, οπότε καμία συμφωνία δεν υπογράφηκε.
Τώρα που η ισραηλινή βιομηχανία φυσικού αερίου βρίσκεται στην δυσχερέστερη κατάσταση των τελευταίων χρόνων (βασισμένη σε ένα μοναδικό κοίτασμα, με το πρόγραμμα εκμετάλλευσης φυσικού αερίου να έχει παγώσει, με τον κορεσμό της αγοράς φυσικού αερίου και τις πτωτικές τιμές του πετρελαίου), φαίνεται ότι η Ρωσία ξαναχτυπά.
Τα έσοδα που έχει η Ρωσία από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο αντιστοιχούν στο 50% των συνολικών εσόδων (45% από το πετρέλαιο και 5% από το φυσικό αέριο), αλλά για την Ρωσία η ευκαιρία εκμετάλλευσης του ισραηλινού κοιτάσματος είναι περισσότερο στρατηγικής-γεωπολιτικής παρά οικονομικής σημασίας.
Η Ρωσία προμηθεύει το 35% του ευρωπαϊκού και το 55% του τουρκικού φυσικού αερίου.
Τόσο η Ευρώπη όσο και η Τουρκία κατόπιν αμερικανικών σχεδιασμών καταβάλλουν προσπάθειες να ανεξαρτητοποιηθούν από την Ρωσία αναζητώντας άλλους προμηθευτές αλλά ήδη ο αγωγός από το Κατάρ έχει ακυρωθεί ενώ και ο TAP δεν είναι και τόσο ασφαλής λόγω Ναγκόρνο Καραμπάχ...
Το ισραηλινό φυσικό αέριο οι ΗΠΑ θέλουν να μεταφερθεί από το Λεβιάθαν στην Τουρκία μέσω αγωγού και από εκεί στην Ευρώπη μέσω άλλου αγωγού, είναι μία από τις πιο εφικτές λύσεις.
Επομένως μία από τις βασικές ανησυχίες του Ισραήλ είναι ότι η Ρωσία θα επιχειρήσει να εμποδίσει την αξιοποίηση του Λεβιάθαν για να αποφύγει τον ανταγωνισμό με το δικό της φυσικό αέριο, ή ακόμα και σε περίπτωση που προχωρήσει η ανάπτυξη του κοιτάσματος, να μην πωληθεί το φυσικό αέριο στην Ευρώπη ή στην Τουρκία.
Μία άλλη ανησυχία είναι ότι η εμπλοκή της Ρωσίας στα ισραηλινά κοιτάσματα θα μπορούσε να είναι η τέλεια δικαιολογία για την είσοδο Ρωσικών πλοίων στην Μεσόγειο, με σκοπό την «προστασία» των πλατφορμών εξόρυξης φυσικού αερίου λένε οι ισραηλινοί επιβεβαιώνοντας πλήρως το pronews.gr....
Πηγή
