Με τη φωτογραφία ενός παιδιού που του κλείνουν το στόμα. Με μια στροφή από το μεγάλο τραγούδι του Μίκη και του Λευτέρη Παπαδόπουλου «Κάποτε θα ’ρθουν να σου πουν» («στην καταιγίδα/υπερασπίσου το παιδί/γιατί αν γλιτώσει το παιδί/υπάρχει ελπίδα»). Και με την επισήμανση «Τα τελευταία γεγονότα αποτελούν ένα... συλλογικό τραύμα για όλους μας. Τα σκοτάδια της ανθρώπινης ψυχής μάς σοκάρουν βαθιά.
Αλλά δεν πρέπει να μας αδρανοποιήσουν. Παράλληλα με την αστυνομική και δικαστική έρευνα, το αμέσως επόμενο διάστημα το εθνικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων που έχει εκπονήσει η κυβέρνηση θα έρθει προς συζήτηση στη Βουλή σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων και αμέσως μετά θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση (...)». Ετσι αντέδρασε στη σελίδα του στο Facebook ο υπουργός Επικρατείας Ακης Σκέρτσος στα καταιγιστικά γεγονότα του Κολωνού.
Σωστό και αρκούντως ποιητικό - εκτός από πολιτικό. Να του θυμίσουμε, ωστόσο, ότι δεν είναι μόνον «τα τελευταία γεγονότα» συλλογικό τραύμα που μας προκάλεσε βαθύ σοκ.
Ηταν και τα παιδιά της Μολδαβίας όπου ο πρώην σύμβουλος του πρωθυπουργού, Νίκος Γεωργιάδης, έγινε πρώτα πρωτοσέλιδο για τη συμμετοχή του σε κύκλωμα παιδεραστίας και trafficking και ύστερα καταδικάστηκε - εξ ου και η απομάκρυνσή του από την, εδώ, υψηλή θέση του. Ηταν και τα παιδιά (προσφυγάκια) για τα οποία ο τέως καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Δ. Λιγνάδης καταδικάστηκε πρωτοδίκως για βιασμό.
Στο συλλογικό τραύμα συμφωνούμε. Αλλωστε και στην περίπτωση Λιγνάδη και σ’ αυτήν του Μίχου (εφόσον συνέβησαν εντός συνόρων, ενώ η Μολδαβία πέφτει μακριά, φαίνεται) τα αντανακλαστικά της κοινωνίας αλλά και η επικοινωνιακή διαχείριση (κάμερες που καραδοκούν, βιαστικές ψυχιατρικές αναλύσεις και σχόλια τηλεπαρουσιαστών και παντός είδους «ειδικών», πολιτικές επιθέσεις και στρατηγικά «παιχνίδια» για το ποιος ευθύνεται για τα γεγονότα ή για την ανεπάρκεια του ποινικού συστήματος κ.λπ.) δεν διαφέρουν πολύ.
Το θέμα είναι η προτροπή «υπερασπίσου το παιδί» να μην έχει αποχρώσεις, εθνική, φυλετική ή ταξική προέλευση και διαβαθμίσεις...
Ναταλί Χατζηαντωνίου
efsyn.gr