"Μαζί με τους εταίρους μας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, είμαστε απολύτως ομόφωνοι, στη... γνώμη μας, ότι η Ρωσία δεν πρέπει να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο". Γερμανός Καγκελάριος Ολαφ Σόλτς, χθες.
Παππούδες και πρό-παππουδες πολλών Ευρωπαίων πολιτικών κάποτε, δίπλα στα στρατεύματα του Χίτλερ, έχασαν στον πόλεμο με τη Ρωσία. Τώρα προσπαθούν να εκδικηθούν, αλλά, επειδή δεν μπορούν οι ίδιοι, το κάνουν με τα σώματα των Ουκρανών.
Κάπως έτσι, βλέπουν τον πόλεμο οι Ευρωπαίοι και οι Αγγλοσάξονες. Πόλεμο αφανισμού της Ρωσίας.
Και αυτό εκφράζεται, όχι από έναν απλό πολίτη,, αλλά από έναν Ευρωπαίο πολιτικό, επικεφαλής της μεγαλύτερης οικονομίας της ΕΕ και έναν από τους ηγέτες του μπλοκ του ΝΑΤΟ. Αποδεικνύεται, σαφώς, ότι η Γερμανία θα κάνει τα πάντα για να διασφαλίσει ότι η Ρωσία δεν θα κερδίσει.
Κακόμοιρε Σόλτς! Η Ουκρανία σε τραβάει στον πάτο, εξευτελίζει την χώρα σου και εσύ αρνείσαι να δεις την πραγματικότητα.
Πάνω από τους μισούς Γερμανούς σε επικρίνουν, όχι τόσο για το αντι-ρωσικό σου μένος, αλλά για τις κυρώσεις, που επέβαλες στους ίδιους τους πολίτες της Ευρώπης.
Στο ναδίρ είναι και η δημοτικότητα των ομοτράπεζων του Σόλτς.
Το ποσοστό αποδοχής του Βρετανού Τζόνσον είναι 32% με το 62% δυσαρεστημένους. Ο Αυστριακός Nehammer έχει τα ίδια ποσοστά. 35% και 62%. Ο Ολλανδός Rutte και ο Ισπανός Sanchez 35% και 59%, και ο Γερμανός καγκελάριος Olaf Scholz 38% και 49% ( σύμφωνα με άλλη έρευνα , ακόμη περισσότεροι οι δυσαρεστημένοι. 51%).
Φυσικά, υπάρχουν και εξαιρέσεις. Για παράδειγμα, το 58% των Σουηδών εκτιμά ιδιαίτερα την πολιτική της πρωθυπουργού τους Magdalena Anderson, ενώ μόνο το 28% έχει την αντίθετη άποψη. Τα αποτελέσματα του Ιταλού Μάριο Ντράγκι μπορεί να προκαλέσουν και φθόνο στους συναδέλφους. 54% υπέρ με 40% κατά.
Ως εξαίρεση μπορεί να θεωρηθεί και ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν. Η βαθμολογία του είναι 38% με 56% των επικριτών του, στην κοινωνία. Αλλά στις προεδρικές πολυκομματικές δημοκρατίες, ελλείψει πραγματικά ισχυρών ανταγωνιστών, αυτό αρκεί για μια πιθανά, επιτυχημένη επανεκλογή.
Στην Ελλάδα έχουμε πάθει χειρότερα. Στο δικό μας κοινοβούλιο δεν υπάρχει καν ανταγωνισμός. Μόνο λεκτικές αντιπαραθέσεις.
Η δυσαρέσκεια των πολιτών, δεν προέρχεται, φυσικά, από την θέση των επικεφαλής, στα κράτη, απέναντι στον πόλεμο στην Ουκρανία. Στην Ισπανία, για παράδειγμα, είναι σταθερά υψηλό το ποσοστό της ανεργίας. Στην Αυστρία, υπάρχουν σκάνδαλα διαφθοράς, στο κυβερνών κόμμα, Στην Αγγλία, ο Τζόνσον καλείται, από το 57% των πολιτών, να παραιτηθεί, λόγω των πάρτυ, που έκανε, επί κόβιντ, αλλά και για τον πρωτοφανή πληθωρισμό στο 7%, ρεκόρ τριακονταετίας.
Η Γερμανία θα πληγεί περισσότερο, απ΄όλες τις χώρες της ΕΕ. Μείωση του τζίρου της βιομηχανίας της κατά 200 δις προβλέπουν αναλυτές και απολύσεις εργαζομένων. Μόνο η BASF απέλυσε 14.000 εργαζόμενους.
Παράλληλα, η οικονομική αφαίμαξη των κρατών με τις συνεχείς αποστολές στρατιωτικού εξοπλισμού και οικονομικής ενίσχυσης, στην Ουκρανία, που συνεχώς ζητάει θρασύτατα, κι άλλα, θα γίνει αντιληπτή, από τους πολίτες, καθώς, θα στερηθούν αυτές τις δαπάνες, από την ενίσχυση της προστασίας του κοινωνικού κράτους. Στον βωμό ενός γεωπολιτικού πειράματος!
