Η πολωνική εφημερίδα Dziennik, με τίτλο «Η Τουρκία, ο νικητής του πολέμου» αξιολόγησε τον ρόλο που έπαιξε ο πρόεδρος Ερντογάν- «Είτε θέλει να γίνει βασιλιάς είτε σύντροφος», αναφέρει.
Ο Ερντογάν ήταν πάντα τόσο τυχερός όσο και οξυδερκής. Έχει ευλογηθεί με μια ανίκανη αντιπολίτευση και έναν Αμερικανό σύμμαχο που είναι πρόθυμος, να προσπεράσει τις εγχώριες υπερβολές του για ασήμαντους γεωστρατηγικούς λόγους (τρεις δεκαετίες μετά τον Ψυχρό Πόλεμο) και συναισθηματισμό για την εποχή που Αμερικανοί και Τούρκοι στάθηκαν πλάι-πλάι ενάντια στους Σοβιετικούς .
Η ουκρανική δίνη μπορεί να είναι άλλη μια από τις τύχες του Ερντογάν, δίνοντάς του την ευκαιρία να ανακαλέσει τον ρόλο της Τουρκίας ως περιφερειακού παίκτη αντιμετώπισης προβλημάτων και, στη διαδικασία, να προωθήσει την ιδέα ότι η Τουρκία είναι παγκόσμιος ηγέτης, με παίκτες όπως η Γερμανία, η Γαλλία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Βρετανία.
Rafale και F-35 στα χέρια των ιπταμένων αετών μας
Σύμφωνα με την τουρκική star, ο ευρωπαϊκός Τύπος συνεχίζει να επαινεί την Τουρκία, η οποία διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στη διακοπή των επιθέσεων και στο άνοιγμα ανθρωπιστικών διαδρόμων κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας. Η πολωνική εφημερίδα Dziennik, με τίτλο «Η Τουρκία, ο νικητής του πολέμου» αξιολόγησε τον ρόλο που έπαιξε ο πρόεδρος Ερντογάν, «Είτε θέλει να γίνει βασιλιάς είτε σύντροφος», αναφέρει.
«Ο μεσολαβητικός ρόλος της Τουρκίας μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας συνεχίζει να βρίσκεται στην ατζέντα του ευρωπαϊκού Τύπου. Η τελευταία ομιλία που τόνισε τα διπλωματικά επιτεύγματα της Τουρκίας ήταν η πολωνική εφημερίδα Dziennik», αναφέρει η star.
Σύμφωνα με τα νέα της Yeni Şafak, τονίζονται οι στενές σχέσεις της Τουρκίας με τις δύο χώρες, αναφέροντας «η Τουρκία είναι ο νικητής του πολέμου στην Ουκρανία».
Για τον ρόλο που ανέλαβε ο πρόεδρος Ερντογάν, η είδηση περιελάμβανε τις λέξεις «Μπορεί να πει έλεγχος ή έλεγχος αν θέλει» και αναφέρθηκε ότι μετά το καταδρομικό που βυθίστηκε στη Μόσχα, η Τουρκία έγινε το ισχυρότερο ναυτικό στη Μαύρη Θάλασσα.
Μόλις πριν από λίγους μήνες, η Τουρκία ήταν απομονωμένη διεθνώς. Οι σχέσεις της Άγκυρας με την Ευρώπη ήταν σφοδρές, αφού πέρασε το μεγαλύτερο μέρος των δύο ετών απειλώντας την Κύπρο και την Ελλάδα, απειλώντας να απελευθερώσει πρόσφυγες στην Ευρώπη και συγκρούστηκε με τους Γάλλους για τη Λιβύη.
Στη Μέση Ανατολή, η Άγκυρα είχε δύσκολες -ακόμη και εχθρικές- σχέσεις με κάθε μεγάλη χώρα της περιοχής. Οι δεσμοί της Τουρκίας με τους Σαουδάραβες, τα Εμιράτα, τους Αιγύπτιους και τους Ισραηλινούς είχαν επιδεινωθεί τόσο πολύ, που αυτές οι χώρες συνδέονταν για να αντιταχθούν στην Άγκυρα στην περιοχή και πέρα από αυτήν.
Η κυβέρνηση του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, αγνόησε ως επί το πλείστον την Τουρκία και τον Ερντογάν, εκτός από την περιστασιακή κριτική από το βήμα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Μέχρι τα τέλη του 2021, με την Τουρκία απομονωμένη και να βιώνει μια οξεία νομισματική κρίση, η Άγκυρα προσπάθησε να αποκαταστήσει τη ζημιά που είχε προκαλέσει.
Τότε η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία. Σχεδόν αμέσως, αναπτύχθηκαν δύο αντίθετες αναφορές για την απάντηση της Τουρκίας στον πόλεμο. Η μία αναφορά ισχυρίζεται ότι, η υποστήριξη του Ερντογάν για την ανεξαρτησία της Ουκρανίας, η προθυμία της Άγκυρας να προμηθεύσει φονικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη στο Κίεβο και το κλείσιμο του Στενού του Βοσπόρου, ήταν θετική απόδειξη του επιχειρήματος που είχαν διατυπώσει όλη την εποχή: η Τουρκία ήταν και παραμένει ένα κρίσιμο συστατικό της δυτικής ασφάλειας.
Η άλλη υποστηρίζει ότι, η υποτιθέμενη υπέρ της Ουκρανίας θέση της Τουρκίας, είχε λιγότερα από όσα πρότειναν οι κυβερνώντες της Άγκυρας. Οι επικριτές τόνισαν το γεγονός ότι, η τουρκική κυβέρνηση δεν είχε επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία, ότι ο εναέριος χώρος της Τουρκίας παρέμενε ανοιχτός στα ρωσικά αεροπλάνα και ότι τα σούπερ γιοτ των Ρώσων ολιγαρχών, εμφανίζονταν στο Μπόντρουμ και στο Μαρμαρίς με προφανή έγκριση της τουρκικής κυβέρνησης.
Αυτό μπορεί να έχει μικρότερη σχέση με μια φιλορωσική πολιτική στην Άγκυρα παρά με τους δεσμούς μεταξύ Ρώσων και Τούρκων ολιγαρχών, και τη φημολογούμενη σχέση των τελευταίων με τον Ερντογάν.
Στον πολωνικό Τύπο τονίστηκε επίσης ότι, ενώ όλος ο κόσμος ήταν απασχολημένος με την Ουκρανία, η Τουρκία συνέχιζε τις περιφερειακές της δραστηριότητες (Ιράκ και Καραμπάχ) αδιάκοπα. Όμως, πόλεμο μέσα στις τουρκικές μεγαλουπόλεις απειλούν να κάνουν οι Κούρδοι, μετά την επαίσχυντη τουρκική εισβολή στο Ιράκ, και την ύποπτη διεθνή αποσιώπηση της από την δύση στο σύνολο της.
