Ντρέπομαι!
Ως γυναίκα ντρέπομαι με... αυτούς τους θεατρινισμούς των πολιτικών, των φεμινιστικών ακτιβιστών και της διαστρεβλωμένης ενημέρωσης.
Οι βιασμοί και η βία, εναντίον των γυναικών, δεν σταματούν, ούτε με μεγάλα λόγια "αγανάκτησης", ούτε με κινήματα "me too", ούτε με το "ανάθεμα", σε τέτοιες συμπεριφορές.
Όπου υπάρχει βία, δεν υπάρχει νόμος! Απλό! Και οι πολιτικοί παριστάνουν ότι αγνοούν αυτό το δόγμα. Δεν νομοθετούν, αλλά:
- Χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, για τα θύματα.
- Υποτιμούν τον γυναικείο παράγοντα στην εργασία, με μειωμένους μισθούς, στην εξουσία με ένα υποχρεωτικό 40% εκπροσώπησης στα ψηφοδέλτια και στην κοινωνία με αδιαφορία, για τις συνθήκες ζωής τους.
- Προωθούν εναλλακτικές "γυναίκες", προσβάλλοντας την ύπαρξη και τον κοινωνικό ρόλο των γυναικών, ως μητέρες και μεταδότες μιας φυσικής νομοτέλειας. Κανένας σεβασμός!
- Κρύβουν, κάτω απ΄το χαλί τα δικά τους εγκλήματα κατά των γυναικών, σε συνεννόηση με την Δικαιοσύνη, αλλά προβάλλουν το "me too" με ζήλο.
- Καταδικάζουν γυναίκες, που αντέδρασαν στην βία με βία.
Και τελικά, ΔΕΝ ΝΟΜΟΘΕΤΟΥΝ αυστηρές ποινές για τους βιασμούς και τους ξυλοδαρμούς. Τα ισόβια είναι το πολύ 15 χρόνια και η απελευθέρωση των βιαστών γίνεται πολύ νωρίτερα.
Μπαίνει ηλικιακό όριο στους βιασμούς, ενώ η πράξη είναι ίδια για όλες τις γυναίκες, αλλά και τους άνδρες.
Δεν αντέχω άλλους Γεωργούληδες, Γεραπετρίτες, διαπλεκόμενους με την εξουσία βιαστές και παιδοβιαστές, που παραμένουν στο σκοτάδι και νομοθετούν!
Δεν αντέχω ΑΥΤΟΙ να καθορίζουν την πολιτική ατζέντα!
Δεν αντέχω τα θύματα της βίας, που χρησιμοποιούνται εν γνώσει τους, για πολιτικούς σκοπούς!
Και δεν αντέχω "συμπαράσταση", στα θύματα με ροζ και λευκές δεκάποντες γόβες, στα πόδια βουλευτών της Καναδικής Βουλής, που πιστεύουν ότι έτσι λύνουν το πρόβλημα!
