Ίσως ο κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ να ποντάρουν αυτό που έχει πει ο Μακιαβέλι: "Οι περισσότεροι βλέπουν αυτό που φαίνεσαι. Λίγοι καταλαβαίνουν αυτό που είσαι"...
Γιώργος Καρελιάς
Οι πολιτικοί είναι αμετροεπείς, εκτός από σπάνιες περιπτώσεις. Χρησιμοποιούν βαρύγδουπες λέξεις για να μεγαλοποιήσουν δικά τους «επιτεύγματα» και να υποβαθμίσουν ή και να απαξιώσουν γεγονότα, εξίσου καθοριστικά, που οφείλονται σε αντιπάλους τους.
Από... τον κανόνα αυτό δεν ξέφυγε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο μήνυμά του για την έξοδο της χώρας από το «καθεστώς της ενισχυμένης εποπτείας», στο οποίο υπαγόταν μετά την τυπική έξοδο από τα Μνημόνια το 2018.
Από την πρώτη κιόλας παράγραφο του μηνύματός του ο πρωθυπουργός φανέρωσε τη ροπή του προς την υπερβολή. Χαρακτήρισε την 20η Αυγούστου 2022 «ιστορική μέρα», επειδή «σηματοδοτεί το τέλος των Μνημονίων». Μόνο που για το «τέλος των Μνημονίων» είχαμε και άλλα πανηγύρια, τον Αύγουστο του 2018. Τότε δεν το πανηγύριζε μόνο η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ως δικό της κατόρθωμα, αλλά και ο διεθνής Τύπος με πανομοιότυπο με τον σημερινό τρόπο.
Ποια είναι, λοιπόν, η αλήθεια; Όπως το δει κανείς. Το 2018 η χώρα βγήκε, τυπικά, από τα Μνημόνια και εισήλθε στο καθεστώς της ενισχυμένης εποπτείας, από το οποίο βγαίνει, επίσης τυπικά, σήμερα. Διότι και στο εξής η Ελλάδα δεν θα αντιμετωπίζεται ως μια κανονική χώρα της ευρωζώνης, λόγω του τεράστιου χρέους που κουβαλάει. Αλλά αυτό το αποκρύπτει ο κ. Μητσοτάκης.
Δεν είναι, λοιπόν, «ιστορική μέρα» η 20η Αυγούστου. Και, κυρίως, δεν έχουμε κανένα επίτευγμα που μπορεί να ξεκοπεί από όσα συνέβησαν τα τελευταία 12 χρόνια. Η προσπάθεια του πρωθυπουργού να αντιδιαστείλει τη δική του κυβερνητική τριετία από την τελευταία 12ετία είναι παραπλανητική. «Η τελευταία τριετία απαντά στην πράξη στα διδάγματα της τελευταίας 12ετίας», είπε ο κ . Μητσοτάκης.
Πού βρίσκεται η παραπλάνηση; Μα, στην απόπειρα να εμφανιστούν η κυβέρνησή του και ο ίδιος «αθώοι του αίματος» της τελευταίας 12ετίας. Ο κ. Μητσοτάκης αποκρύπτει εντέχνως(λέγοντας το αόριστο «διαχρονικές και διακομματικές ευθύνες») ότι το κόμμα του έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη για τη χρεοκοπία του 2009 και τα δεινά που επέφερε. Διότι ήταν οι κυβερνήσεις του δικού του κόμματος, οι οποίες την περίοδο 2007-2009 τίναξαν τη μπάνκα στον αέρα και παρέδωσαν χρεοκοπημένη τη χώρα στο ΠΑΣΟΚ, που έχει τις δικές του ευθύνες για τη διαχείριση 2009-2011.
Περιγράφοντας αυτήν τη 12ετία, ο πρωθυπουργός επιλέγει να ξεχωρίσει μόνο την κυβερνητική περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ ως «τετραετία δημαγωγίας και διχασμού, που κόστισε 100 δισεκατομμύρια». Κι εδώ ο κ. Μητσοτάκης λέει το δεύτερο ψέμα. Φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τις δικές του ευθύνες για όσα έλεγε πριν αναλάβει τη διακυβέρνηση και για όσα έπραξε μετά. Όμως, το 2009, όταν η χώρα χρεοκόπησε και εισήλθε στην εποχή των Μνημονίων, δεν υπήρχε ΣΥΡΙΖΑ. Τη χρεοκοπία έφεραν κυβερνήσεις της ΝΔ και μέχρι το 2015 τη διαχειρίστηκαν εναλλάξ με το ΠΑΣΟΚ. Αν ο κ. Μητσοτάκης ήθελε να είναι στοιχειωδώς συνεπής με την αλήθεια και αφού μας είπε πόσο στοίχισε το Μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ(το τρίτο κατά σειράν), θα έπρεπε να μας πει πόσο στοίχισαν τα δύο προηγούμενα, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Επίσης, ο πρωθυπουργός, λέγοντας ότι μόνο στην τετραετία του ΣΥΡΙΖΑ είχαμε «δημαγωγία, λαϊκισμό και διχασμό», λέει άλλο ένα μεγάλο ψέμα. Διότι πριν από τον ΣΥΡΙΖΑ, του αντιμνημονιακού αγώνα ηγήθηκε ο τότε αρχηγός του δικού του κόμματος. Ο οποίος αργότερα, ως πρωθυπουργός, «έσκιζε» με το δικό του τρόπο τα Μνημόνια, πριν εξαγγείλει ότι θα τα «σκίσει» ο Αλέξης Τσίπρας. Υπενθυμίζουμε στον κ. Μητσοτάκης πώς έσκιζε, ως πρωθυπουργός, τα Μνημόνια ο Αντώνης Σαμαράς. Επίσης, του θυμίζουμε ότι ο ίδιος(ο Κυριάκος Μητσοτάκης), που σήμερα κατακεραυνώνει το λαϊκισμό των άλλων, ήταν πρώτος τη τάξει υπουργός στην κυβέρνηση του «αντιλαϊκιστή» Σαμαρά. Και δεν θυμόμαστε να έχει πει(ο Μητσοτάκης) κάτι γι’ αυτόν το λαϊκισμό του κόμματός του.
Αυτά είναι ορισμένα από τα κατά συνθήκην ψέματα που συμπεριέλαβε στο πανηγυρικό μήνυμά του ο νυν πρωθυπουργός. Χειρότερη, όμως, απ’ όλα είναι η προσπάθειά του να μας πείσει ότι σήμερα «ξεπροβάλλει ένας νέος, καθαρός ορίζοντας ανάπτυξης, ενότητας και ευημερίας για όλους».
Πρόκειται για μια ακόμα παραπλάνηση. Διότι ο ορίζοντας δεν είναι καθόλου καθαρός. Η χώρα έχει το μεγαλύτερο χρέος στην ευρωζώνη κι ένα από τα μεγαλύτερα παγκοσμίως. Η ανεργία της είναι τεράστια(δεύτερη στην ευρωζώνη) και έχει τη θλιβερή πρωτιά στους νέους. Οι οποίοι παίρνουν έναν από τους χαμηλότερους μισθούς και καλούνται να πληρώσουν από τα μεγαλύτερα ενοίκια. Η «ανάπτυξη και η ευημερία», που επικαλείται ο κ. Μητσοτάκης, ασφαλώς δεν είναι «για όλους».
Συμπέρασμα: Ο κ. Μητσοτάκης έχει για «ψωμοτύρι» τα μηνύματα, στην προσπάθειά του να αποδείξει ότι ο ίδιος και η κυβέρνησή του και διαφέρουν από τους προηγούμενους και έχουν να επιδείξουν μόνο επιτεύγματα. Και σ’ αυτήν την προσπάθεια χωρούν και πανηγύρια και ψέματα. Ίσως ο κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ να ποντάρουν αυτό που έχει πει ο Μακιαβέλι: «Οι περισσότεροι βλέπουν αυτό που φαίνεσαι. Λίγοι καταλαβαίνουν αυτό που είσαι»…
news247.gr
