Tου Ανδρέα Κοσιάρη
Το πρωί της Παρασκευής 23 Απριλίου, ο γαλλικός οίκος μόδας Christian Dior ανακοίνωσε πως θα πραγματοποιήσει την παρουσίαση της ενδιάμεσης κολλεξιόν του για το 2022 στην Αθήνα, στις 17 Ιουνίου 2021.
Αν και δεν έχει υπάρξει μέχρι στιγμής διευκρίνηση για την ακριβή τοποθεσία της παρουσίασης, από το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων μαθαίνουμε πως ο οίκος «θα αποδώσει φόρο τιμής στην εμβληματική φωτογράφιση στην Ακρόπολη πριν από 70 χρόνια». Ελληνικά μέσα αναπαράγουν την είδηση ως «Είναι επίσημο: Ο οίκος Dior θα παρουσιάσει την συλλογή του στην Ακρόπολη τον Ιούνιο» [sic].
Η είδηση όπως παρουσιάστηκε στον ιστότοπο
πρώην ιδιοκτησίας της συζύγου του υπουργού Υγείας.
Αν και η αξιοπιστία του συμπεράσματος των ελληνικών ΜΜΕ ελέγχεται, είναι ίσως λογικό να υποθέσει κανείς ότι δεδομένης της φωτογράφισης στην Ακρόπολη το 1951, ο οίκος μόδας θα επιθυμήσει με τον «φόρο τιμής» μια αναπαραγωγή της στην ίδια τοποθεσία.
Κι εδώ έρχονται τα ερωτηματικά για την περιβόητη τσιμεντόστρωση της υπουργού Μενδώνη στον βράχο της Ακρόπολης, που υποτίθεται έγινε για τη διευκόλυνση πρόσβασης των ΑμΕΑ στο μνημείο.
Έπειτα από πρόσφατο ατύχημα ατόμου με αναπηρία στον χώρο της Ακρόπολης, πληροφορούμαστε από τον συνοδό του πως και οι τσιμεντοστρωμένες διαδρομές είναι ακατάλληλες για περιήγηση ανθρώπων με αμαξίδιο, λόγω της κλίσης τους.
Μήπως λοιπόν το τσιμέντωμα, που σύμφωνα με πολλούς αρχιτέκτονες και αρχαιολόγους, αποτέλεσε πράξη βανδαλισμού, «βίαιη αντιπαράθεση με τον ίδιο τον βράχο και τα μνημεία», δεν έγινε για τη διευκόλυνση ΑμΕΑ, αλλά για τη διευκόλυνση εμπορικών δραστηριοτήτων, όπως η πασαρέλα του οίκου Dior;
Μήπως εργαλειοποιήθηκαν — για τουλάχιστον άλλη μία φορά μετά την υποψηφιότητα Κυμπουρόπουλου — οι άνθρωποι με αναπηρίες, για να περάσει «αναίμακτα» μια μεγαλειώδης επιχείρηση εμπορευματοποίησης του βράχου της Ακρόπολης;
Μία «έκδοσή» του σε ιδιωτικά συμφέροντα, που θα εκμεταλλευτούν ευκολότερα την αίγλη και τη φήμη του, στις φρεσκοτσιμεντωμένες του διαδρομές;
Μήπως λοιπόν το τσιμέντωμα, που σύμφωνα με πολλούς αρχιτέκτονες και αρχαιολόγους, αποτέλεσε πράξη βανδαλισμού, «βίαιη αντιπαράθεση με τον ίδιο τον βράχο και τα μνημεία», δεν έγινε για τη διευκόλυνση ΑμΕΑ, αλλά για τη διευκόλυνση εμπορικών δραστηριοτήτων, όπως η πασαρέλα του οίκου Dior;
Μήπως εργαλειοποιήθηκαν — για τουλάχιστον άλλη μία φορά μετά την υποψηφιότητα Κυμπουρόπουλου — οι άνθρωποι με αναπηρίες, για να περάσει «αναίμακτα» μια μεγαλειώδης επιχείρηση εμπορευματοποίησης του βράχου της Ακρόπολης;
Μία «έκδοσή» του σε ιδιωτικά συμφέροντα, που θα εκμεταλλευτούν ευκολότερα την αίγλη και τη φήμη του, στις φρεσκοτσιμεντωμένες του διαδρομές;
