Γράφει ο Καθηγητής Ανδρέας Αθηναίος*
Η Αμερικανική μου εμπειρία σχετικά με τις Επιχορηγήσεις και τις χρηματοδοτήσεις από το Κράτος των ΗΠΑ εδώ και δεκαετίες ήταν θετική.
Το «σύστημα» κινείται πάνω στο σκεπτικό: Η Δύναμη της Αμερικής βασίζεται στην αξιοποίηση (και εκμετάλλευση) των δυνατοτήτων Ανθρώπων και οργανωμένων οντοτήτων. Η PAX AMERICANA βασίζεται στην Επιτυχία Ανθρώπων και φορέων, και για αυτό το «σύστημα» θέλει ΄΄να πέτυχεις΄΄ σε αυτά που και το ίδιο θέλει να επιτευχθεί. Και σε στηρίζει. Για να είσαι κοσμοκράτειρα δεν μπορεί να είσαι «Κράτος Εχθρός» των Αμερικανών.
Στις ΗΠΑ μια «πρόσκληση» ήταν και είναι αυτονόητο ότι θα ακολουθείτο από «Ειδικές Ημερίδες» κατά τις οποίες οι υπεύθυνοι της Αμερικανικής Επιχορηγούσης Κρατικής Υπηρεσίας θα υλοποιούσαν την βασική αρχή του Αμερικανικού Κράτους ήτοι 1) «να διδαχθούν οι Άνθρωποι των φορέων που θα επιδιώξουν την επιχορήγηση, το πως γράφεται μια προταση 2) Να συνταχθούν καλές προτάσεις και 3) Να επιτύχουν όσο το δυνατόν περισσότεροι φορείς γιατί τότε μόνον επιτυγχάνει το Πρόγραμμα. Στα πλαίσια αυτά υπάρχει πάντα και μια ανοιχτή γραμμή με τους Υπηρεσιακούς Παράγοντες των (αμερικανικών) Υπουργείων που είναι εκεί να σε καθοδηγήσουν απαντώντας στο τηλέφωνο με ευγένεια και διάθεση συνεργασίας.
ΕΛΛΑΣ 2007- 2011: Ο Έρωτας είναι επικίνδυνη υπόθεση. Σε βάζει σε μπελάδες…. Και η Εμπειρία μου με την αντίστοιχη Ελληνική πραγματικότητα στην οποία ενεπλάκην ως (αγνός αλλά ουχί αφελής ξενιτεμένος ) ερωτευμένος με την Ελλάδα ήταν εξοργιστική. Οι Προσκλήσεις (του με άλλη ονομασία τότε ΕΣΠΑ) έβγαιναν Παρασκευή βράδυ με καταληκτική ημερομηνία υποβολής Δευτέρα 8 το πρωί. Τα κριτήρια ήταν ασαφή, εάν έπαιρνες τηλέφωνο (αν απαντούσαν) αντιδρούσαν σαν να τους ζητούσες «να σου δώσουν τα θέματα των εξετάσεων με τις απαντήσεις», και με κάθε τρόπο ένα «Κράτος Εχθρός» έκανε τα πάντα για να αποτύχεις. Ένα «Κράτος Εχθρός» επιτυγχάνει δυο πράγματα (με ένα σμπάρο δυο τριγωνια), αφενός κρατάει (τεχνητά) έξω από το σύστημα τους πολλούς άξιους περιθωριοποιώντας την ευρύτερη κοινωνία από την συμμετοχή στην δημιουργία και αφετέρου κρατάει την Ελλάδα στο επίπεδο της εξαρτημένης χώρας. Τότε προτάσεις «κοβόντουσαν» για αστείους λόγους, πχ γιατί η σφραγίδα του ταχυδρομείου δεν ήταν ευκρινής οπότε οι προτάσεις χαρακτηρίζονταν εκπρόθεσμες …,και άλλα ευτράπελα .
Υπάρχουν πολλοί τρόποι και συστήματα για να περιθωριοποιήσεις τεχνητά την ευρύτερη κοινωνία και να κατασκευάσεις την κλειστή σου ομάδα για την διανομή της «Δημιουργίας Χρήματος» (keynes)
Φυσικά στην Περίοδο 2007-2011 στις εμπειρίες μας υπήρχαν λαμπρές εξαιρέσεις με άψογη συνεργασία και αποτελεσματικότητα όπως ήταν με την -σήμερα ονομαζόμενη- Επιτελική Δομή ΕΣΠΑ του Υπουργείου Πολιτισμού, και την Εταιρεία Ανάπτυξης Πηλίου. Αυτές οι θετικές εμπειρίες απέδωσαν Έργο για την Ελλάδα και την Κοινωνία. Έργο που δεν θα είχε γίνει στα πλαίσια της εφαρμογής «μεθοδεύσεων αποκλεισμού» που ήταν ευρύτατη πρακτική.
ΑΛΛΑ ΑΣ ΕΛΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΤΩΡΑ και στο ΥΠΠΟ
Από το 2011, πέρασε πολύ νερό από τα ποτάμια κάτω από τις γέφυρες που θα έλεγαν και τα αδέρφια μου οι Ινδιάνοι Apache και Sioux στην Αμερική.
Εδώ και αρκετά χρόνια οι Προσκλήσεις του ΥΠΠΟ, ακολουθούνται από ημερίδες που έγιναν συν τω χρόνω και περισσότερο ουσιαστικές, και πολύ κοντά στην Αμερικανική μου εμπειρία καθώς με την ευκαιρία της Καραντίνας άρχισαν διαδικτυακές και διαδραστικές τηλεδιασκέψεις.
Η μεγάλη έκπληξη όλων μου των φίλων που υποβάλουν προτάσεις στο ΥΠΠΟ για επιχορήγηση είναι ότι οι Άνθρωποι του ΥΠΠΟ «ΑΠΑΝΤΑΝΕ στα ΤΗΛΕΦΩΝΑ» και μάλιστα σε φιλικό τόνο και αποτελεσματικό περιεχόμενο.
Αισθάνθηκα ότι οφείλεται μια δημόσια αναγνώριση στην θετική αυτή ατμόσφαιρα του Υπουργείου Πολιτισμού. Είναι μια θετική εξέλιξη που πρέπει να πιστωθεί στην Λίνα Μενδωνη.
Χαίρομαι που ακούω ότι η Διαχρονική μου η Εμπειρία με το Ελληνικό Κράτος ….που συνίσταται στο ότι για να μου φερθούν ευγενικά και με ενδιαφέρον, ή πρέπει να επικαλεσθω την ιδιότητά μου, ή «να βάλω μέσον» για να μην με βρίσουν…. Αυτή η διαχρονική πραγματικότητα του ΚΡΑΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥ να που -αν/όταν υπάρχει πολιτική βούληση- μπορεί να αλλάξει.
Ας μην ξεχνάμε ότι Δημοκρατία υπάρχει μόνο όταν υπάρξει «εξατομίκευση για ΟΛΟΥΣ» και δεν υπάρχει όταν μεταχειριζόμεθα «ΟΛΟΥΣ το ίδιο άσχημα». Είναι το Αριστοτέλειο ΑΠΟΔΙΔΟΝΑΙ ΕΚΑΣΤΩ ΤΑ ΙΔΙΑ.
-------------------------------------------------------------------------
(*)
Β.Α.,Μ.Α.,M.C.P., Ph.D., Post Doc
Case Western Reserve University
University of Pennsylvania
Αριστείο Ακαδημαϊκής Διδασκαλίας ΗΠΑ (1987)
Διετέλεσε Μέλος της Διοικούσας (Συγκλήτου) του Πανεπιστημίου Αιγαίου
Πρόεδρος της Εταιρείας Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Αιγαίου
Σύμβουλος στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
Νομάρχης Ρεθύμνης
Νομάρχης Θεσπρωτίας
#Αποφοίτησε από την Σχολή Μωραΐτη Πρότυπο Λύκειο Αθηνών
# Στον Άνθρωπο, στην Ελλάδα και στον Πολιτισμό, τον μύησε ο πατέρας του Δημοσιογράφος, λογοτέχνης, θεατρικός και μουσικός κριτικός Περσευς Αθηναίος
