Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

«Καλύτερα να πεθάνεις αγωνιζόμενος στους δρόμους
της πατρίδας εναντίον της νεοαποικιοκρατίας,
παρά να...

πνιγείς στη Μεσόγειο γιατί θέλεις να πας στη Δύση»
Kemi Seba [Γιατί δεν γνωρίζουμε τον Kemi Seba; ΕΔΩ]
Νοέμβρης 2018: Μήπως ο φασισμός κρύβεται από τον "αντιφασισμό κι αντιρατσισμό";

Η ταινία “L’Urlo (Η Κραυγή) του Michelangelo Severgnini, για τη Λιβύη  που δεν έχει δει κανένας και ποτέ, κάνει την πρώτη παρουσίαση την Παρασκευή 17 Δεκέμβρη στο θέατρο "Flavio" της Ρώμης. Μια βραδιά ανοικτή στο κοινό κι ακριβώς μία εβδομάδα πριν τιος "εκλογές" στη Λιβύη (Λιβύη... Ό,τι κρύβουν τα ΜΜΕ! Ο Σαΐφ Καντάφι τρομοκρατεί τη συμμαχία ΗΠΑ-Τουρκίας-Ευρωπαϊκής Ένωσης!). Μια ταινία που μέχρι στιγμής έχει αποκλειστεί από φεστιβάλ και τηλεοπτικά προγράμματα, οι διευθυντές των οποίων προτίμησαν να μην δώσουν χώρο σε μια τόσο άβολη αλήθεια.

Η ταινία-ντοκουμέντο τεκμηριώνει πώς οι κυβερνήσεις, οι "φιλάνθρωπες" ΜΚΟ και τα "κινήματα αλληλεγγύης" καταδικάζουν τους μετανάστες στη Λιβύη σε σκλαβιά!

Το μυστικό που αποκαλύπτει αυτή η ταινία και που γι' αυτό γίνεται στόχος πριν την πρώτη δημόσια προβολή της είναι πολύ απλό: να γίνουν οι μετανάστες-σκλάβοι πολιτικό υποκείμενο.
Η οικοδόμηση μιας αφήγησης βασισμένης στην "ελπίδα" και την "αλληλεγγύη" εδώ στην Ευρώπη έχει μετατοπίσει το επίκεντρο του λόγου, εμποδίζοντάς μας να δούμε πώς η ατιμωρησία που απολαμβάνουν οι μισθοφόροι-τρομοκράτες της Τρίπολης -φονιάδες του λεγόμενου "ελεύθερου συριακού στρατού" κι άλλοι μισθοφόροι [Με 2.000 δολάρια το μήνα θα εγκατασταθούν στη Λιβύη οι «εξεγερμένοι» της Συρίας, που υποστηρίζονται από την Τουρκία, Ελλάδα, Ευρωπαϊκή Ένωση και ΗΠΑ]-, δεν στοχεύει μόνον στην εκμετάλλευση των Αφρικανών εργατών, αλλά κυρίως στη λεηλασία του πετρελαίου της Λιβύης.
Στην πραγματικότητα, αυτό το πετρέλαιο που πωλείται παράνομα στην Ευρώπη (Ιταλία πρωτίστως) και την Τουρκία, που το μεταπωλεί στην Ευρώπη -όπως και την κλοπή του πετρελαίου της Συρίας από ΗΠΑ-Κούρδους-Ισραήλ-, κι είναι ο χωροφύλακας των Ευρωπαϊκών και Νατοϊκών συμφερόντων στη Λιβύη,  είναι που διατηρεί το κύριο σύστημα για τη μετανάστευση από την Αφρική.
Οι εκλογές που αποφάσισαν οι Ευρωπαίοι μαζί με την Τουρκία, θα πρέπει να διεξαχθούν στη Λιβύη στις 24 Δεκεμβρίου. Η εξουσία που εγκατέστησαν στην Τρίπολη κι ο ρόλος που ανατέθηκε στην Τουρκία από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, αλλά χωρίς ψήφο εμπιστοσύνης από το λιβυκό Κοινοβούλιο και χωρίς τη συγκατάθεση του λαού, παραπαίει. Σε κάθε περίπτωση, οι φονιάδες μισθοφόροι της τουρκικής στρατιωτικής κατοχής της Τρίπολης, προσπαθούν να ακυρώσουν τις εκλογές ή τουλάχιστον να τις καθοδηγήσουν, ενώ από την άλλη απειλούν ότι θα υπερασπιστούν την Τρίπολη με τα όπλα εάν ο νικητής των εκλογών είναι υποψήφιος εκτός του δικού τους ελέγχου [Λιβύη... Ό,τι κρύβουν τα ΜΜΕ! Ο Σαΐφ Καντάφι τρομοκρατεί τη συμμαχία ΗΠΑ-Τουρκίας-Ευρωπαϊκής Ένωσης!].

Στην Ιταλία έγινε μια δημόσια έκκληση στη Βουλή, στη δημόσια τηλεόραση, στον Τύπο και στους Ιταλούς πολίτες, για την ταινία «Η Κραυγή» του Michelangelo Severgnini, όπου μεταξύ άλλων επισημαίνεται:
«Πιστεύουμε ότι είναι τώρα είναι η ώρα της καταγγελίας.
Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας, ο συγγραφέας και σκηνοθέτης Michelangelo Severgnini δέχτηκε πιέσεις και απειλές για να κοπούν ορισμένα μέρη της ταινίας.... Για περισσότερα από δύο χρόνια, διάφορες περιστάσεις εμπόδισαν τη διάδοση της ταινίας, η οποία είδε κι όλες τις πόρτες των φεστιβάλ και των τηλεοπτικών σταθμών να κλείνουν.
Είναι πραγματικά τόσο άβολη η αλήθεια που προκύπτει από αυτή την ταινία.
Ζητάμε λοιπόν η ταινία "Η Κραυγή" να διαδοθεί το συντομότερο δυνατό και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στα διαθέσιμα κανάλια και να τοποθετηθούν οι ιστορίες όσων ζουν στη Λιβύη αυτή τη στιγμή στο επίκεντρο της συζήτησης.
Επιθυμούμε να υπάρξει ένας νέος πολιτικός ορίζοντας στη Μεσόγειο μετά από μια δεκαετία ληστρικών πολιτικών, πεπεισμένοι ότι η Ιταλία, αν θέλει να είναι μια δημοκρατική και αληθινά αντιφασιστική χώρα, δεν μπορεί να γίνει όργανο καταπίεσης άλλων λαών.
Τέλος, ζητάμε να επιβεβαιωθεί εκ νέου η αρχή της πραγματικότητας απέναντι στη συναισθηματική και παραπλανητική αφήγηση, καθοδηγούμενη για την οικοδόμηση συναίνεσης τα τελευταία χρόνια, που λειτουργεί προς το συμφέρον λίγων και της εκμετάλλευσης των πολλών
».
Ακολουθούν οι πρώτοι υπογράφοντες (με αλφαβητική σειρά). Μεταξύ των διανοούμενων, βουλευτών και πανεπιστημιακών υπογράφει την έκκληση κι ο Marco Rizzo, Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος (αδελφού του ΚΚΕ):
Luisa Angrisani, senatrice L’Alternativa c’è
Laura Baldelli, docente e critica cinematografica
Pino Cabras, deputato L’Alternativa c’è
Igor Camilli, segretario Patria Socialista
Emanuela Corda, deputata L’Alternativa c’è
Stefano D’Andrea, docente universitario e presidente di Riconquistare l’Italia
Emanuele Dessì, senatore Partito Comunista
Manlio Dinucci, giornalista e geografo
Thomas Fazi, economista e saggista
Carlo Formenti, già docente Università di Lecce
Carlo Freccero, regista
Fosco Giannini, direttore Cumpanis e già senatore della Repubblica
Fabrizio Marchi, docente e saggista
Dario Leone, sociologo saggista
Alberto Lombardo, docente Università Palermo e responsabile internazionale Partito Comunista
Francesco Magris, docente Università Trieste
Marco Pondrelli, saggista e direttore di Marx 21
Marco Rizzo, segretario Partito Comunista
Arianna Spessotto, deputata L’Alternativa c’è
Alessandro Testa, compositore e membro della redazione di "Cumpanis"

Το τρέιλερ της ταινίας (δυστυχώς στην ιταλική):
 

Για τον ρόλο στήριξης της Τουρκίας, του χωροφύλακα του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., από την επίσημη εμπλοκή της Ελλάδας (πέρα από τις δήθεν διαφοροποιήσεις της αποικίας μας για εσωτερική κατανάλωση), ενδεικτικά:

«Πρέπει ν' αντιμετωπιστεί αυτό το απρόσμενο σόου:
το "στριπτίζ" του ανθρωπισμού μας.
Ιδού, εδώ είναι γυμνός κι όχι όμορφος:
ο ανθρωπισμός μας δεν ήταν παρά μια ψευδής ιδεολογία,
η εξαίρετη αιτιολόγηση της λεηλασίας.
Η  τρυφερότητες του και η λεπτολογία του εγγυώνται τις επιθέσεις μας. 
Όμορφη η φιγούρα του ειρηνόφιλου: ούτε θύματα ούτε δράστες!»
Jean-Paul Sartre
πρόλογος στο βιβλίο του Frantz Fanon "I dannati della Terra" (Της γης οι κολασμένοι)

«Η Αριστερά δεν αρκεί να επικαλείται την αρετή, οφείλει να είναι ενάρετη η ίδια• δεν αρκεί να στηλιτεύει το κακό, πρέπει η ίδια να το τιμωρεί παραδειγματικά»
Antonio Gramsci
 
Για την απάτη της "φιλανθρωπίας" και "μεταναστευτικής αλληλεγγύης", που περιέλαβε στο πολιτικό πλαίσιο-ατζέντα (μεταναστευτικό, πράσινη ανάπτυξη, κλιματική αλλαγή, €μVολιασμοί) κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Ελλάδα ο "Ηθικός Καθοδηγητής" του "Συμβουλίου για τον Περιεκτικό Καπιταλισμό" (Council for Inclusive Capitalism) κι είναι αποδεκτό πολιτικό πλαίσιο αποδεκτό από ΟΛΑ τα εγχώρια πολιτικά κόμματα και την όλη Νατοϊκή αριστερά (χωρίς καμία εξαίρεση), να θυμίσουμε εντελώς ενδεικτικά:





Για τον περιβόητο "κίνδυνο κλιματικής αλλαγής", "πράσινη ανάπτυξη" και πράσινα άλογα (πάντα ενδεικτικά):


 



Ακριβώς για τον ίδιο λόγο που συντάχθηκε για τον μαζικό €μVολιασμό  με το θεϊκό "φάρμακο" των πολυεθνικών Big Pharma

Αυτό το μεγαλειώδες "αντιφασιστικό" κι "αντιρατσιστικό" κίνημα που διαδηλώνει υπέρ της μετανάστευσης έχει προτάγματα με σαφή ιδεολογική προσέγγιση: «Λιμάνια ανοικτά όπως οι κώλοι μας»

«Η λαθρομετανάστευση χρησιμοποιείται αφ’ ενός ως απεργοσπαστικός μηχανισμός αφ’ ετέρου με τον εργατικό υπερπληθυσμό – πλεόνασμα που δημιουργεί ρίχνει το επίπεδο ζωής σε κατάσταση δουλοπάροικου...
Ο μετανάστης ανταγωνίζεται τον ντόπιο εργάτη και σιγά σιγά αναγάγει το μεροκάματο στο δικό του επίπεδο. Είναι το πιο αποτελεσματικό όπλο του κεφαλαίου...
Σκοπός της εισαγωγής ξένων εργατών είναι η διατήρηση της δουλείας και η ακύρωση όλων των διεκδικήσεων των ντόπιων εργατών για μισθούς και συνθήκες εργασίας...
Οι μεταναστευτικοί νόμοι είναι τα μανιφέστα των εργοστασιαρχών...
Η μετανάστευση διαιρεί την εργατική τάξη της χώρας υποδοχής σε τόσα εχθρικά στρατόπεδα όσες και οι εθνοφυλετικές ομάδες διότι η κάθε μία καταλαβαίνει μόνο τον εαυτό της. Έτσι αναστέλλεται η εργατική επανάσταση και διαιωνίζεται η καπιταλιστική κυριαρχία...
»

«Ο Χίτλερ επέστρεψε. Χωρίς σβάστικες και μουστακάκι...
Ομιλεί την αγγλική κι επαναλαμβάνει πως “μας το ζητεί η Ευρώπη”.
Καταδικάζει τις τραγωδίες του παρελθόντος,
για να νομιμοποιήσει τις οικονομικές γενοκτονίες που επιτελεί,
πάντα στο όνομα της αγοράς και της ελεύθερης μετακίνησης»
 
* Περισσότερο υλικό προβληματισμού, τροφή σκέψης στο "Ρεσάλτο", Περιοδικό Πολιτικής και Πολιτισμικής Παρέμβασης: Αναρτήσεις για το Μεταναστευτικό
 
Top