Ας σκεφτούμε για λίγο αυτό που δεν συμβαίνει, για να κατανοήσουμε καλύτερα αυτό που συμβαίνει. Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι οι κατηγορούμενοι για τους βιασμούς της 12χρονης στον Κολωνό, ήταν μετανάστες και όχι Έλληνες. Τι θα είχε συμβεί;...
Οι εγκληματίες ξένοι
Μπορούμε με αρκετή σιγουριά να υποθέσουμε ότι το διαδίκτυο θα είχε γεμίσει με κατάρες εναντίον των ξένων «οι οποίοι όλοι είναι εγκληματίες». Θα είχαμε επίσης προτροπές για περαιτέρω αυστηροποίηση της μεταναστευτικής νομοθεσίας, για μαζικές απελάσεις, ακόμα και για σκόπιμους πνιγμούς στο Αιγαίο -το τελευταίο βέβαια από τους φανατικούς, που δεν είναι όμως λίγοι.
Εννοείται ότι θα βλέπαμε σειρά «αναλύσεων» στα ΜΜΕ που θα συσχέτιζαν τους βιασμούς με το Ισλάμ είτε γιατί πρόκειται για «βάρβαρη θρησκεία» είτε γιατί «οι μουσουλμανικές χώρες δεν έχουν περάσει Διαφωτισμό». Εννοείται επίσης ότι στο δημόσιο διάλογο θα κυριαρχούσε η λέξη «εργαλειοποίηση» που πλέον πάντοτε συνοδεύει τους ξένους και πάντα αποδίδεται αποκλειστικά στον Ερντογάν. Εννοείται, τέλος, ότι ελάχιστοι (στις τηλεοράσεις κανείς) θα απέρριπταν την ταύτιση της εγκληματικότητας γενικά με τους μετανάστες.
Η καχυποψία
Στο πολιτικό επίπεδο, ακόμα και βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας θα κατηγορούσαν τη κυβέρνηση για αδικαιολόγητη χαλαρότητα στη μεταναστευτική πολιτική της. Την ίδια ώρα, οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ στα πάνελ θα προσπαθούσαν να πείσουν ότι δεν υποστηρίζουν τα ανοιχτά σύνορα και δεν υιοθετούν τη χαλαρή αντιμετώπιση του εγκλήματος. Ενδεχομένως κάποιες ακροδεξιές ομάδες (όσοι δηλαδή δεν είναι στη φυλακή) θα επιδίωκαν να εκμεταλλευτούν το γεγονός για να βγουν στο δρόμο με αξιώσεις κάποιας μαζικότητας.
Μετά τον αντιμεταναστευτικό ορυμαγδό είναι σίγουρο ότι ακόμα και πιο ανεκτικοί εξ ημών θα αντιμετώπιζαν τους ξένους της γειτονιάς τους με περισσότερη καχυποψία ή και φόβο. Ακόμα και τον Αμπντούλ που μένει παρακάτω και τον συμπαθούν γιατί τον ξέρουν χρόνια, οι Έλληνες γείτονες ίσως να τον μην τον αντιμετώπιζαν τόσο εγκάρδια όσο στο παρελθόν.
Τι συμβαίνει
Αυτά θα συνέβαιναν λοιπόν αν οι βιαστές ήταν μετανάστες -και λίγο πολύ συμβαίνουν όταν ξένοι διαπράττουν κάποιο έγκλημα. Τη φρίκη του Κολωνού όμως την έχουν διαπράξει Έλληνες και χριστιανοί ορθόδοξοι. Μάλιστα ορισμένοι εξ αυτών διαλαλούσαν τόσο την εθνικοφροσύνη τους όσο και τη χριστιανοσύνη τους. Βεβαίως κανείς ούτε είπε ούτε καν διανοήθηκε να πει ότι γενικά οι Έλληνες ή γενικά οι κάτοικοι του Κολωνού ταυτίζονται με τους βιασμούς και την εγκληματικότητα.
Πέρα από τον τηλεοπτικό κιτρινισμό και τις διαδικτυακές κραυγές περί επαναφοράς της θανατικής ποινής κ.τ.λ., ο πολιτικός προβληματισμός που αναπτύχθηκε, αφορούσε το αν το έγκλημα στον Κολωνό αναδεικνύει την παρόξυνση των κοινωνικών παθογενειών. Προφανώς η συζήτηση για τη κοινωνική κρίση είναι κάτι πολύ διαφορετικό από τη συλλογική ενοχοποίηση κοινωνικών ομάδων.
Για το έγκλημα του Κολωνού δεν ενοχοποιήθηκαν συλλήβδην οι πάντες, γιατί όλοι καταλαβαίνουν ότι για το έγκλημα ευθύνεται αυτός που το διαπράττει, το καθοδηγεί και το διευκολύνει. Κανείς άλλος. Άντε, οι πιο προοδευτικοί να αναζητήσουν τις κοινωνικές αιτίες τους εγκλήματος, αλλά μέχρις εκεί.
Αυτό λοιπόν που είναι αδιανόητο, όταν ο εγκληματίας είναι Έλληνας, δηλαδή η συλλογική ενοχοποίηση και το αίτημα για συλλογική τιμωρία, αποτελεί τον κανόνα όταν ο εγκληματίας είναι ξένος. Δύο μέτρα και δύο σταθμά, σε μια κοινωνία συστηματικών διακρίσεων. Σε μια κοινωνία που πολύ εύκολα υποκύπτει στην αναζήτηση αποδιοπομπαίων τράγων για τα αδιέξοδά της...
news247.gr
