Όποιος τολμήσει να ξαναπεί ότι στην Ελλάδα υπάρχει διαφθορά, διαπλοκή και γενικώς η χώρα σε ορισμένα πεδία μοιάζει με μπανανία θα είναι το λιγότερο ανόητος, για να μην πούμε στημένος για να εξυπηρετήσει τα σχέδια των εξωτερικών και εσωτερικών εχθρών που καραδοκούν για να δυσφημήσουν την κυβέρνηση και σε τελική ανάλυση την πατρίδα μας. Όλα... τα στοιχεία συνηγορούν ότι το πολιτικό σύστημα είναι καθαρό και αμόλυντο, τα κόμματα εξουσίας σέβονται το Σύνταγμα και εφαρμόζουν τους νόμους, οι θεσμοί λειτουργούν υποδειγματικά, η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη, κάνει τη δουλειά της ανεπηρέαστη, πλούσιοι και φτωχοί, διάσημοι και άσημοι, κολπαρισμένοι και αποσυνάγωγοι, πολιτικοί και κοινοί θνητοί αντιμετωπίζονται απ’ αυτήν με τα ίδια κριτήρια, με την ίδια αυστηρότητα. Όσες προσπάθειες έγιναν από διάφορους για να αμαυρωθεί αυτή η ειδυλλιακή εικόνα έπεσαν στο κενό. Οι συκοφάντες αποστομώνονται, οι κακοήθεις ξεφτιλίζονται, οι υποκριτές ξεμπροστιάζονται. Πλήθος τα παραδείγματα. Εκ των κορυφαίων; Η Siemens.
Κάποτε μας έλεγαν για ένα μεγάλων διαστάσεων σκάνδαλο. Για αυτήν την εταιρεία που έχει κατηγορηθεί και σε άλλες χώρες ότι μοίραζε μίζες σε κυβερνήσεις, πολιτικά πρόσωπα, κρατικούς αξιωματούχους, παράγοντες δημόσιων επιχειρήσεων για να παίρνει δουλειές. Είχε, υποστήριζαν με στόμφο, απλώσει τα πλοκάμια της και στην Ελλάδα. Γράφτηκαν πολλά και δηλητηριώδη, ειπώθηκαν του κόσμου οι καταγγελίες, στοχοποιήθηκαν δύο κόμματα (Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ) επειδή τάχα μερικά στελέχη τους είχαν πάρει βοηθήματα σε χρήμα και σε είδος για τον εαυτό τους, αλλά και για τα κομματικά ταμεία, προκειμένου να καλύψουν τις τσιμπημένες εκλογικές δαπάνες, σύρθηκαν άνθρωποι στα δικαστήρια, κάποιοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα για να γλιτώσουν από τις ανοίκειες επιθέσεις -ο ένας έφυγε μέρα μεσημέρι για τη φίλη Γερμανία, ο άλλος κανείς δεν ξέρει πού βρίσκεται- και ύστερα από χρόνια ταλαιπωρίας, σήμερα έστω με το σκεπτικό της παραγραφής (μην μπείτε στον κακόβουλο πειρασμό να υποψιαστείτε ότι η καθυστέρηση ήταν σκόπιμη) παραδίδονται (μεταφορικώς) αστιγμάτιστοι στην κοινωνία. Ούτε γάτα ούτε ζημιά. Δικαιούνται λοιπόν να ζητήσουν τα ρέστα από τους κατηγόρους τους και να απαιτήσουν μια παχυλή αποζημίωση για όσα φρικαλέα υπέστησαν. Αυτό πέραν πάσης αμφιβολίας επιτάσσει το περί δικαίου αίσθημα.
Την ίδια τύχη είχε και ένα άλλο δήθεν σκάνδαλο. Το λεγόμενο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου. Προσπάθησαν οι ηθικολόγοι να μας πείσουν ότι επειδή την εποχή εκείνη η μισή Ελλάδα χρησιμοποιούσε παντού -στις ταβέρνες, στα μπαρ, στις καφετέριες, στις παραλίες- κυρίως δύο λέξεις («πούλα», «αγόρασε»), κάποιοι έδρασαν δολίως και κονόμησαν τρελό χρήμα και κάποιοι παρασύρθηκαν και έχασαν περιουσίες. Η σκευωρία έσκασε με πάταγο στα τείχη που είχαν υψώσει οι δυνάμεις της χρηστής διαχείρισης. Τίποτα δεν αποδείχθηκε. Νέα ήττα για τους ενάρετους Ζορό και Ρομπέν των Δασών. Να δείτε που και για άλλες υποθέσεις που απασχόλησαν και απασχολούν τη δημόσια συζήτηση το αποτέλεσμα θα είναι συντριπτικό για τους τύπους που κάνουν την τρίχα τριχιά για να κατηγορήσουν το σύστημα και όσους μετριοπαθείς και συνετούς το στηρίζουν.
Σας τις θυμίζω εν τάχει και χωρίς πολλές πολλές λεπτομέρειες: ΚΕΕΛΠΝΟ, τα δάνεια των κομμάτων από τις τράπεζες, η ιστορία με τη Novartis, η υπόθεση των υποκλοπών - συγγνώμη των νόμιμων επισυνδέσεων. Στο τελευταίο ζήτημα δεν υπάρχει για την ώρα καταγγελία από τους κατά φαντασίαν εισαγγελείς για μίζες ή για διασπάθιση δημόσιου χρήματος, αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι θα κατασκευάσει το διεστραμμένο μυαλό τους. Οπότε, πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να μη βυθιστούμε στον βούρκο της τοξικότητας όπου θέλουν να μας ρίξουν οι συκοφάντες πλήρους απασχόλησης. Καθαρές λύσεις λοιπόν, από καθαρά χέρια. Το κόμμα των ιδιοκτητών της χώρας έχει και τα δύο.
Τάσος Παππάς (efsyn.gr)