Το 2016 το πανελλήνιο είδε σε απευθείας τηλεοπτικές μεταδόσεις την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα να επιχειρεί να ελέγξει το τηλεοπτικό τοπίο με την περίφημη έκθεση του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας που προέβλεπε πως χωράνε μόνο 4 τηλεοπτικά κανάλια στο τηλεοπτικό φάσμα εκπομπής.
Τότε η κυβέρνηση πανηγύριζε γιατί μεταξύ άλλων δύο ο εφοπλιστής κ. Μαρινάκης και ο εργολάβος κ. Καλογρίτσας κατάφεραν να πάρουν τις 2 από τις 4 άδειες. Το εγχείρημα αυτό βέβαια αργότερα ακυρώθηκε από το Συμβούλιο Επικρατείας που έκρινε το νόμο του κ. Παππά παράνομο.
Πριν ακυρωθεί όμως είχε αποκαλυφθεί πως η συμμετοχή του κ. Καλογρίτσα ήταν διάτρητη (υπό την έννοια του κ. Μπαμπινιώτη και όχι του κ. Τσίπρα).
Την εβδομάδα που πέρασε ο κ. Μαρινάκης αποκάλυψε πως του είχε ζητηθεί από τον κ. Παππά σε γνώση του κ. Τσίπρα να δανείσει τον κ. Καλογρίτσα για να συμμετάσχει στο διαγωνισμό. Αποκάλυψε επίσης πως όταν πλειοδότησε στην εκποίηση των τίτλων των ιστορικών εφημερίδων "Το Βήμα" και τα "Νέα" του ζητήθηκε να τοποθετήσει στις εφημερίδες στελέχη της αρεσκείας της κυβέρνησης.
Προφανώς είναι τόσο αφελείς που πίστευαν πως αν μετέτρεπαν τις δυο ιστορικές εφημερίδες που είχαν σαφές πολιτικό στίγμα και από τις μεγαλύτερες συγκριτικά κυκλοφορίες, σε φιλοκυβερνητικές οι αναγνώστες θα συνέχιζαν να τις αγοράζουν και να διαμορφώνουν γνώμη από αυτές.
Η κυβέρνηση αντί να απαντήσει στις κατηγορίες του κ. Μαρινάκη που "κουμπώνουν" με όσα το πανελλήνιο είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει το 2016, τον κατηγόρησε για τις εκκρεμότητες που έχει με τη δικαιοσύνη τις οποίες είχε και όταν φαινόταν πως σχεδίαζαν από κοινού τον έλεγχο του τύπου...
Σε αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες του κ. Καλογρίτσα ένα μεγάλο δημόσιο έργο το οποίο η κατασκευαστική του εταιρεία δεν είχε τις τυπικές προϋποθέσεις να αναλάβει, έσπασε σε μικρότερα τμήματα τα περισσότερα από τα οποία της δόθηκαν.
Μια κρατική και κομματικά ελεγχόμενη τράπεζα ανέλαβε να τον δανείσει με τρόπους που όταν ερευνήθηκαν κρίθηκαν ύποπτοι...
Φαίνεται πως στην κυβέρνηση είναι αφελείς και πιστεύουν πως όλα αυτά περνάνε απαρατήρητα ή ξεχνιούνται, μόλις κοπάσει ο θόρυβος της επικαιρότητας. Όλα αυτά αθροίζονται και δημιουργούν την φιλική ή εχθρική διάθεση της κοινής γνώμης.
Ενδεχομένως στην κυβέρνηση να πιστεύουν πως "κόρακας δεν βγάζει κοράκου μάτι" και έτσι η επόμενη κυβέρνηση δεν θα αφήσει τη δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της στα πλαίσια της αλληλεγγύης μεταξύ απατεώνων.
Κάνουν λάθος. Υπάρχει μια σημαντική μερίδα της κοινής γνώμης με αυστηρότερους πρώην υποστηρικτές της κυβέρνησης που απαιτούν να δουν πολιτικούς να τιμωρούνται για τους εξευτελισμούς που έχουν υποστεί και πριν το 2015 και μετά...
Οι περιπτώσεις της άρνησης άρσης της ασυλίας των υπουργών και η διένεξη με τον κ. Μαρινάκη είναι δυο από τις πολλές "πληγές" της κυβέρνησης.
Η περίπτωση της Τράπεζας Αττικής όταν ερευνηθεί μπορεί να αποδειχτεί από τα κραυγαλέα σκάνδαλα της μεταπολίτευσης. Το ίδιο οι "δουλειές" του κ. Πετσίτη με τον φυλακισθέντα κ. Λαυρεντιάδη. Το ίδιο και η υπόθεση "Ρασπούτιν" στη δικαιοσύνη. Το ίδιο και με την εκχώρηση του Αεροδρομίου που μπλόκαρε η Ε.Ε. Το ίδιο και με αρκετές άλλες υποθέσεις που μόνο αυτά που είναι γνωστά γι' αυτές αρκούν για να στοιχειοθετηθούν βαρύτατες κατηγορίες.
Όσα σκάνδαλα οι προηγούμενοι έκαναν σε 40 χρόνια, η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα επιχείρησε να τα κάνει σε 4 με τη μέγιστη δυνατή προχειρότητα.
Δεν γνωρίζω αν το έχουν καταλάβει αλλά η επόμενη των εκλογών δεν προμηνύεται εύκολη υπόθεση.
kostas.stoupas@capital.gr
Πηγή
