Βόμβα είχε τοποθετηθεί στην δεξιά πλευρά του δεξαμενόπλοιου «Αγία Ζώνη ΙΙ» που ευθύνεται για τη βύθιση του πλοίου Σεπτέμβριο του 2017 με συνέπεια την τεράστια οικολογική καταστροφή της παράλιας περιοχής, σύμφωνα με πόρισμα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ) που αποφαίνεται ότι δεν ήταν ναυτικό ατύχημα, αλλά δολιοφθορά.
Συγκεκριμένα στις 330 σελίδες του πορίσματος από το Τμήμα Ναυπηγικής και Τεχνολογίας του ΕΜΠ, που συμπεριελήφθη στην ογκώδη δικογραφία της Εισαγγελίας Πειραιά συμπληρώνει και ενισχύει τις διαπιστώσεις του Γ’ Ανακριτικού Συμβουλίου Ναυτικών Ατυχημάτων, που κατέληξε στο ίδιο συμπέρασμα. Ομάδα του ΕΜΠ επισκέφθηκε το ναυάγιο και μελέτησε τα ευρήματα εξετάζοντας κάθε λεπτομέρεια.
Υπενθυμίζεται ότι το πλοίο είχε αγκυροβολήσει έμφορτο με 2.194 τόνους μαζούτ και 340 τόνους ντίζελ στο Σαρωνικό. Είκοσι λεπτά μετά τα μεσάνυχτα της 10ης Σεπτεμβρίου 2017 μετά από έναν περίεργο θόρυβο στη δεξιά πλευρά πήρε γρήγορα κλίση και άρχισε να βυθίζεται. Πάνω στο πλοίο βρίσκονταν δύο ναυτικοί, οι οποίοι έπεσαν στη θάλασσα για να σωθούν.
Σύμφωνα με το πόρισμα, «Από όλες τις εκθέσεις επιθεωρήσεως, καθώς και τα πιστοποιητικά του πλοίου που ελέγχθηκαν ουδεμία έλλειψη ή παρατυπία εντοπίστηκε. Το πλοίο συντηρείτο ενδελεχώς και ήταν αξιόπλοο», ενώ διαπιστώνει ότι «με βάση τα αποτελέσματα των εκ του σύνεγγυς επιθεωρήσεων, απορρίπτεται η πιθανότητα να κατακλύστηκε το μηχανοστάσιο του πλοίου από διαρροή λόγω φθοράς στο δίκτυο θαλάσσης του πλοίου ή στα ελάσματα των πλευρών και του πυθμένα. Επίσης αποκλείστηκε και η πιθανότητα κατάκλυσης του μηχανοστασίου λόγω λειτουργίας των αντλιών θαλάσσης του πλοίου».
Για το ρήγμα στη δεξιά πλευρά το ΕΜΠ καταλήγει ότι «από τα ευρήματα της μελέτης των ελασμάτων του μεγάλου ρήγματος στη δεξιά πλευρά του πλοίου και από συγκριτική αντίστοιχη μελέτη υλικού από έλασμα ευρισκόμενο μακριά του ρήγματος αυτού, συμπεραίνεται πως η επίμαχη περιοχή φέρει χαρακτηριστικά αστοχίας που σχετίζονται με θραύση εξαιτίας πολύ μεγάλου ρυθμού παραμόρφωσης των ελασμάτων της, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από μελέτη της διεθνούς βιβλιογραφίας».
Μάλιστα οι επιστήμονες περιγράφοντας τα ευρήματά τους από το ρήγμα αναφέρουν ότι βρήκαν «εγκάρσιες άνισες παραμορφώσεις των τμημάτων των ελασμάτων εκατέρωθεν μιας ρωγμής προς το εσωτερικό του πλοίου. Ψαθυρές αστοχίες, τόσο κατά μήκος συγκολλήσεων όσο και ανυποστήρικτων ελασμάτων, μέσω εμφάνισης ευθύγραμμων ρωγματώσεων. Δημιουργία λωρίδων υλικού, δημιουργία αυτόνομων θραυσμάτων, απομείωση πάχους των ελασμάτων και αύξηση της σκληρότητας του υλικού τους. Παραμόρφωση κόκκων υλικού και σημαντικές αλλαγές στη μικροδομή μέσω της εμφάνισης χαρακτηριστικών ζωνών αδιαβατικής διάτμησης (λευκές ζώνες).
Η ταυτόχρονη παρουσία των παραπάνω ευρημάτων στις επιφάνειες αστοχίας, σύμφωνα με όσα γνωρίζουν οι συγγραφείς της παρούσας έκθεσης, παραπέμπει σε εκρηκτική φόρτιση. Μετά από τη μελέτη της ευστάθειας και της κατάκλυσης του πλοίου προέκυψε ότι αυτό βυθίστηκε μετά από τη δημιουργία ρήγματος μέσω του οποίου κατακλύστηκαν οι δεξιές πλευρικές δεξαμενές έρματος No3 και No4, με αποτέλεσμα το πλοίο να λάβει κλήση 25.780 και έμπρυμνη διαγωγή 1.308 m.
Λόγω της κλίσης και της διαγωγής του πλοίου εισήλθε νερό από το πρυμναίο φινιστρίνι της δεξιάς πλευράς, το οποίο εν συνεχεία οδηγήθηκε εντός του μηχανοσταστασίου το οποίο και κατέκλυσε. Μετά την κατάκλυση και του μηχανοστασίου, το πλοίο έχασε παντελώς την ευστάθεια του και βυθίστηκε».
Μάλιστα οι επιστήμονες περιγράφοντας τα ευρήματά τους από το ρήγμα αναφέρουν ότι βρήκαν «εγκάρσιες άνισες παραμορφώσεις των τμημάτων των ελασμάτων εκατέρωθεν μιας ρωγμής προς το εσωτερικό του πλοίου. Ψαθυρές αστοχίες, τόσο κατά μήκος συγκολλήσεων όσο και ανυποστήρικτων ελασμάτων, μέσω εμφάνισης ευθύγραμμων ρωγματώσεων. Δημιουργία λωρίδων υλικού, δημιουργία αυτόνομων θραυσμάτων, απομείωση πάχους των ελασμάτων και αύξηση της σκληρότητας του υλικού τους. Παραμόρφωση κόκκων υλικού και σημαντικές αλλαγές στη μικροδομή μέσω της εμφάνισης χαρακτηριστικών ζωνών αδιαβατικής διάτμησης (λευκές ζώνες).
Η ταυτόχρονη παρουσία των παραπάνω ευρημάτων στις επιφάνειες αστοχίας, σύμφωνα με όσα γνωρίζουν οι συγγραφείς της παρούσας έκθεσης, παραπέμπει σε εκρηκτική φόρτιση. Μετά από τη μελέτη της ευστάθειας και της κατάκλυσης του πλοίου προέκυψε ότι αυτό βυθίστηκε μετά από τη δημιουργία ρήγματος μέσω του οποίου κατακλύστηκαν οι δεξιές πλευρικές δεξαμενές έρματος No3 και No4, με αποτέλεσμα το πλοίο να λάβει κλήση 25.780 και έμπρυμνη διαγωγή 1.308 m.
Λόγω της κλίσης και της διαγωγής του πλοίου εισήλθε νερό από το πρυμναίο φινιστρίνι της δεξιάς πλευράς, το οποίο εν συνεχεία οδηγήθηκε εντός του μηχανοσταστασίου το οποίο και κατέκλυσε. Μετά την κατάκλυση και του μηχανοστασίου, το πλοίο έχασε παντελώς την ευστάθεια του και βυθίστηκε».