Υπό τη σκιά μιας σειράς σκανδάλων, ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια εικόνα παρακμής και διάλυσης. Διεφθαρμένες διοικήσεις οδηγούν το μεγαλύτερο φιλανθρωπικό ίδρυμα της χώρας στο χείλος της οικονομικής καταστροφής.
Κακοδιαχείριση και συσσωρευμένα χρέη προκαλούν την αντίδρασης της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού, που ξεκινά διαδικασία αποβολής της Ελλάδας από τον διεθνή οργανισμό.
Ήρθε το τέλος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, σχεδόν 140 χρόνια μετά την ίδρυσή του; Μπορεί να ανακάμψει το ιστορικό ίδρυμα, τη στιγμή πού δεν διαθέτει τα μέσα ούτε τον Ετήσιο Πανελλήνιο Έρανο να πραγματοποιήσει;
Πώς απαντά ο νέος πρόεδρος, οι εργαζόμενοι που παραμένουν απλήρωτοι επί 9 μήνες αλλά και οι εθελοντές του, που διαχρονικά σπεύδουν προς βοήθεια των Ελλήνων, από τους Βαλκανικούς πολέμους έως τους πρόσφατους σεισμούς, τις πυρκαγιές, αλλά και τις ολέθριες συνέπειες της οικονομικής κρίσης;
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή ή μάλλον από την κορυφή.
Πριν από ένα χρόνο περίπου, ο ιδρυτής του νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν και επί 28ετίας πρόεδρος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, Ανδρέας Μαρτίνης, απομακρύνεται από επικεφαλής του Δ.Σ. του ιδρύματος. Έχουν προηγηθεί αποκαλύψεις για άτακτη διαχείριση, παράτυπες μεταβιβάσεις ακινήτων, καθώς και εσωτερικό δανεισμό του νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό, ύψους 14 εκατ. ευρώ. Τα παραπάνω κινούν μια διαδικασία αφαίρεσης του σήματος από τον διεθνή Ερυθρό Σταυρό.
Ο νυν πρόεδρος του Ιδρύματος Γιάννης Κίνιας, μιλώντας στο WE του NEWS247, εξηγεί πως η νέα διοίκηση έχει αναθέσει στην εταιρία Pricewaterhouse να κάνει διαχειριστικό έλεγχο όλων των προηγούμενων ετών. "Είμαι δικηγόρος και δεν θέλω να κατηγορώ κανένα μέχρι να έχω τα στοιχεία και τις αποδείξεις στα χέρια μου" λέει και τονίζει πως "σίγουρα τα 46 εκατομμύρια χρέος δεν γίνονται από τη μία στιγμή στη άλλη, αλλά από κακοδιαχείριση ετών".
Ο κ. Κίνιας ανέλαβε καθήκοντα προέδρου μόλις τον περασμένο Οκτώβριο, σε μια πραγματικά δύσκολη συγκυρία, όπως λέει ο ίδιος:
"Πριν από 20 ημέρες, ανακαλύψαμε ότι υπάρχει ένα ταμειακό έλλειμμα στην κρατική επιχορήγηση που λαμβάνουμε κάθε χρόνο από την κυβέρνηση, κατόπιν έγγραφής συμφωνίας παλιάς, από την εποχή του Μαρτίνη. Μιλάμε για ένα έλλειμμα το διάστημα 2008-2012 που υπερβαίνει τα 7,5 εκατομμύρια ευρώ. Ήδη όμως η Κυβέρνηση ενέκρινε τα 2 εκατομμύρια για να καλύψουμε 5 δεδουλευμένους μισθούς των εργαζομένων, οι περισσότεροι εκ των οποίων βρίσκονται σήμερα σε επίσχεση εργασίας διεκδικώντας τα οφειλόμενα. Πρόκειται για νόμιμο εργατικό δικαίωμά, που όμως αδυνατίζει τον οργανισμό στην εκπλήρωση των καθηκόντων του.
Βέβαια, έχουν 9 δεδουλευμένους μισθούς απλήρωτους, βρίσκονται σε κατάσταση πενίας οι άνθρωποι. Εγώ έδωσα προτεραιότητα στο να βρεθούν τα χρήματα άμεσα για να πληρωθούν οι εργαζόμενοι, παραβλέποντας ακόμα και το φιλανθρωπικό έργο του Ερυθρού Σταυρού, το οποίο προφανώς έχει επηρεαστεί.
Διότι ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος"
Ο Έρανος πήγε... περίπατο
"Όταν ανέλαβα", συνεχίζει ο κ. Κίνιας, "ο Πανελλήνιος Έρανος του Ερυθρού Σταυρού είχε να γίνει 2 χρόνια , από το 2012. Όμως έρανος το 2015 θα γίνει. Τον οφείλουμε για να διασφαλίσουμε το κυρίως έργο μας, που είναι να απαλύνουμε τον ανθρώπινο πόνο. Διότι παρόλο που ο πολύς κόσμος μας γνωρίζει από τον έρανο, ο έρανος είναι το μέσο, όχι ο σκοπός.
Ο Ερυθρός Σταυρός συστήθηκε το 1877 για να έρθει κοντά στις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού και να έρθει κοντά στην πολιτεία όποτε αυτό είναι επιβεβλημένο, είτε ως παροχή κοινωνικής πρόνοιας, είτε ως έμπρακτη κοινωνική αλληλεγγύη σε καταστάσεις έκτακτες, όπως οι πρόσφατοι σεισμοί της Κεφαλονιάς, η στέγαση και η σίτιση των προσφύγων στο Λαύριο και στο Βόλο, η φροντίδα στους ηλικιωμένους και τους ασθενείς
Με τον έρανο διασφαλίζουμε τα έσοδα τα απαραίτητα για να κάνουμε το φιλανθρωπικό μας έργο και να επιδείξουμε κοινωνική αλληλεγγύη μέσω των εθελοντών μας και των Σαμαρειτών μας.
Διότι χωρίς τους εθελοντές και τους Σαμαρείτες, χωρίς την εθελοντική προσφορά αυτών των ανθρώπων, δεν θα μπορούσαμε να πραγματοποιήσουμε κανέναν φιλανθρωπικό έργο.
Σε αυτούς οφείλεται το γεγονός ότι ο Ερυθρός Σταυρός είναι ακόμα εδώ", καταλήγει ο κ. Κίνιας.
Δύο φορές εθελοντές
Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός έχει 70 περίπου περιφερειακά τμήματα σε όλη την Ελλάδα, μέσω των οποίων δραστηριοποιείται η τοπική κοινωνία και παράγει σημαντικό εθελοντικό έργο.
Ο πρόεδρος του περιφερειακού τμήματος Περιστερίου, Στράτος Εγγλέζος, συνταξιούχος -πλέον- βοηθός μικροβιολόγου στο επάγγελμα, είναι εθελοντής Ερυθροσταυρίτης μία ολόκληρη ζωή.
"Έκανα πολλές αποστολές με τους Σαμαρείτες, πήγα στην Καλαμάτα και τον Πύργο στους μεγάλους σεισμούς, έχω υπάρξει και αρχηγός του σώματος Σαμαρειτών, μας λέει ο κ. Εγγλέζος και το διαπιστώνουμε ιδίοις όμμασι από τα παράσημα στη στολή του.
"Εδώ και ένα χρόνο είμαι πρόεδρος στο Περιστέρι. Προσπαθούμε να κάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερα πράγματα, παρότι τα οικονομικά προβλήματα του οργανισμού επηρεάζουν το έργο μας και δεν έχουμε να προσφέρουμε όσα θα θέλαμε. Συγκεντρώσαμε τρόφιμα, στείλαμε ρούχα στην Κιβωτό, όποιος έχει ανάγκη μας χτυπά την πόρτα. Καθημερινά περνάνε άνθρωποι και μας ζητάνε βοήθεια, όχι μόνο τρόφιμα και φάρμακα, αλλά και αν μπορούμε να τους βρούμε καμιά δουλειά. Είναι άνθρωποι αξιοπρεπείς.
Επίσης, με τη βοήθεια του αντιπροέδρου μας, που είναι γιατρός καρδιολόγος και εθελοντής, έχουμε βάλει δωρεάν εξέταση δύο φορές την εβδομάδα, Δευτέρα και Πέμπτη, για τους απόρους και όποιον έχει ανάγκη. Άλλωστε έχουμε και νοσηλεύτριες μεταξύ των μελών μας".
Όλη αυτή η δουλειά στο Περιστέρι γίνεται από 50 περίπου εθελοντές , ενεργά μέλη του περιφερειακού τμήματος. Το πιο ενεργό μέλος όμως, κατά τον κ.Εγγλέζο, είναι η Στέλλα Δαγλαρτζή, διοικητική υπάλληλος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, που τελεί εθελοντικά χρέη υπεύθυνης Δημοσίων Σχέσεων στο Περιστέρι.
"Η Στέλλα είναι η ψυχή του τμήματός μας και είναι εθελόντρια 2 φορές, διότι αν και εργαζόμενη στο Ερυθρό Σταυρό έχει να πληρωθεί 9 μήνες" λέει ο κ. Εγγλέζος. "Άσε που σήμερα έχει γενέθλια και είναι εδώ στο γραφείο, αντί να είναι με την οικογένειά της!".
"Είμαι με τη δεύτερη οικογένειά μου, τον Ερυθρό Σταυρό!" απαντά γελώντας η Στέλλα και συνεχίζει:
"Το διοικητικό προσωπικό είναι εδώ για να βοηθήσει στην οργάνωση και την υλοποίηση του έργου των εθελοντών. Διότι οι εθελοντές είναι η ζωή και η ψυχή του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Εμείς είμαστε 480 υπάλληλοι κι αυτοί είναι χιλιάδες σε όλη την Ελλάδα και μάλιστα αυξάνονται κάθε χρόνο. Στις εκπαιδεύσεις που κάνουμε βλέπουμε νέα παιδιά , 20-25 ετών, που υποθέτεις ότι έχουν άλλα ενδιαφέροντα, όμως τα βλέπεις να έρχονται στις εκπαιδεύεις με τέτοιο ζήλο.
Βλέποντας αυτά τα παιδιά και βλέποντας τους παλιούς εθελοντές μας, που είναι χρόνια στις υπηρεσίες μας κι έχουν δώσει την ψυχή τους στον Ερυθρό Σταυρό, δεν μπορείς να μην αγαπήσεις αυτό που κάνεις.
Η έννοια του εθελοντισμού είναι συνυφασμένη πιστεύω με τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό και τον ιδρυτή του, τον Ερρίκο Ντυνάν.
Οι εργαζόμενοι αγαπάμε τον Ερυθρό Σταυρό, για αυτό είμαστε ακόμα εδώ, παρόλο που είμαστε απλήρωτοι 9 μήνες. Παρόλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε τα τελευταία χρόνια, παραμένουμε στις θέσεις μας, όχι όλοι οι συνάδελφοι, όσοι μπορούμε όμως παραμένουμε, με κόστος ψυχικό, σωματικό και οικονομικό", καταλήγει η Στέλλα.
Οι Σαμαρείτες είναι εδώ: Από το 1931 μέχρι σήμερα
Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός έχει τρεις τομείς εθελοντών. Τον τομέα Κοινωνικής Πρόνοιας, τον τομέα Νοσηλευτικής και το Σώμα Εθελοντών Σαμαρειτών Διασωστών και Ναυαγοσωστών.
Ο τομεάρχης των Σαμαρειτών, Γιάννης Μακρής, είναι εργαζόμενος στο Ίδρυμα από το 1987. Μας υποδέχεται στο γραφείο του, στον παλιό Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ερυθρού Σταυρού στην 3ης Σεπτεμβρίου. Δίπλα του έχει τρεις εθελοντές Σαμαρείτες διασώστες.
"Ο Ερυθρός Σταυρός είναι οι εθελοντές του" είναι η πρώτη φράση που μας λέει και συνεχίζει: "Τα οικονομικά προβλήματα του Ερυθρού Σταυρού, αφορούν εμάς τους έμμισθους, διότι έχουμε πολύ καιρό να πληρωθούμε, όμως τους εθελοντές δεν τους αγγίζει.
Είμαστε η πρώτη διασωστική ομάδα που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα, το 1931, για να καλύψει τότε το κενό σε τραυματιοφορείς. Τα περισσότερα νοσοκομεία εκείνη την εποχή άλλωστε ήταν του Ερυθρού Σταυρού και είχαν ανάγκη από τραυματιοφορείς.
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο γυρίσαμε στις πρώτες βοήθειες, το 1974 εντάχθηκε η ναυαγοσωστική και τη δεκαετία του ‘80 μπήκε η διάσωση.
Διαβάστε την συνέχεια εδώ...
