Ναί, καλά διαβάσατε, θυσίες ζώων σε ένα μοναστήρι που είναι αφιερωμένο στους αρχαγγέλους.(!!!)
Εκατοντάδες άνθρωποι, μεγάλοι, μικροί, γέροι, από κάθε γωνιά της Ελλάδος συγκεντρώνονται για να δουν έναν ταύρο να σφάζεται και να βουτήξουν βαμβάκι στο αίμα του, ώστε να το κρατήσουν ως φυλακτό για να τους...προστατεύει. Όλοι πηγαίνουν φορώντας τα καλά τους για να παρακολουθήσουν την μεγάλη αυτή τελετή που αποτελεί λένε, παράδοση του τόπου στο όνομα των αρχαγγέλων (!!!).
Ο ταύρος έρχεται φορτωμένος σε μια καρότσα και αποτελεί συνήθως τάμα κάποιου εκ των πιστών προς τους αγίους (!!!) Αφού τον κατεβάζουν απ το φορτηγό, τον δένουν με σχοινιά γύρω από τον κορμό ενός δέντρου στην αυλή του μοναστηριού, στο μέρος που διεξάγεται το.τελετουργικό που θυμίζει τελετή προς το Σατανά, ο οποίος ζητούσε τις θυσίες ζωών στα εβραϊκά κείμενα που κάποιοι εγκάθετοι ιεράρχες με εγκληματικό τρόπο όρισαν ως ιερά για τον Χριστιανισμό τον 4ο αιώνα.
Ωστόσο δεν σφάζεται μόνο ο ταύρος αλλά και άλλα ζώα (πρόβατα, κατσίκια) τα οποία...ευλογεί ο μητροπολίτης Μυτιλήνης. Τα τελευταία χρόνια πολλές φορές πυροβολούν τον ταύρο κατευθείαν στο κεφάλι για να είναι ακαριαίος ο θάνατος του ζώου.
Σε αυτή την τελετή που θα μπορούσε να ζηλέψει ακόμη και κάποιος μουσουλμάνος, κόβουν το λαιμό του ζώου, ενώ το ποίμνιο που δψά-στην κυριολεξία- για αίμα, παρακολουθεί το θέαμα. Το αίμα που χύνεται συγκεντρώνεται σε ειδικό χώρο και όλο αυτό λαμβάνει χώρα μπροστά στα μάτια των παιδιών που οι γονείς και οι παππούδες παίρνουν μαζί τους στο...ιερό τελετουργικό.
Μόλις το αίμα του ταύρου αρχίσει να τρέχει, οι πιστοί τρέχουν -στην κυριολεξία- για να το μαζέψουν με το βαμβάκι. Μετά την αφαίμαξη του ταύρου σφάζονται, γδέρνονται και τεμαχίζονται όλα τα υπόλοιπα ζώα, επί τόπου και οι προετοιμασίες για το μαγείρεμα του κρέατος και του παραδοσιακού φαγητού που το λένε "κεσκέτσι" ξεκινούν. Το κεφάλι του ταύρου κληρώνεται σε αυτόν που θα δώσει τα περισσότερα χρήματα.(!!!) Στην συνέχεια οι παρευρισκόμενοι και όταν οι προετοιμασίες τελείωνoyν τρώνε το κεσκέτσι που μοιραζεται σε πλαστικά μπολ.
Το 2015 με παρέμβαση φιλοζωϊκών συλλόγων απαγορεύτηκε προσωρινά το έθιμο της θυσίας των ταύρων και των ζώων στο Μανταμάδο της Μυτιλήνης. Ξέσπασε τότε μεγάλος "πόλεμος" ανάμεσα στους πιστούς που ήθελαν να συνεχιστεί πάση θυσία το ..ιερό έθιμο και γι'αυτό έκαναν δηλώσεις
όπως η παρακάτω :
"Κανείς μας ,δεν πίστεψε πως θα κατάφερναν, εκείνες οι φωνές, να καταργήσουν ένα έθιμο που κρατάει αιώνες. Το κουρμπάνι των προπαπούδων μας. Κατηγόρησαν το έθιμο σαν βάρβαρο, σαν σατανιστικό. Οι ρίζες του όμως, είτε το θέλουν είτε όχι, είναι πολύ βαθιές. Κρατάνε απ τις αγάπες-κοινά δείπνα των πρώτων χριστιανών(!!!!!) και στους βυζαντινούς χρόνους, όταν το αίμα, ήταν σύμβολο της ζωής, της γέννησης και της γονιμότητας. Πέρασε έτσι μέσα στις παραδόσεις των λαών, σε ολόκληρο τον κόσμο, θεωρήθηκε ιερό και άρχισε να παίζει σημαντικό ρόλο μέσα σε διάφορες θρησκείες.Το αίμα του Χριστού σώζει."
Βλέπουμε μεταξύ των άλλων καθαρά τον υλισμό, ο οποίος κυριαρχεί στον Εβραιοχριστιανισμό. Το αίμα του Χριστού σώζει λένε. Δεν σώζει δηλαδή η πνευματική πίστη και σχέση με το Χριστό, δεν σώζει το να γνωρίσει κανείς την Αλήθεια, αλλά σώζει το αίμα, το υλικό πράγμα. Πόσο μακριά είναι αυτά τα λόγια απο την Αλήθεια του Χριστού, ο οποίος δεν έχει σχέση με οτιδήποτε υλικό αλλά μόνο με τα πνευματικά πράγματα.
Να θυμίσουμε τέλος, ότι στο Μανταμάδο, στο ναό των ταξιαρχών, βρισκόταν το ιερό σπαθί του Πολέμαρχου του Θεού, μέχρι της 27 Σεπτεμβρίου 2015, που ο Πολέμαρχος του Θεού πήρε το Σπαθί του από τον Μανταμάδο για πάντα. Σύμφωνα με τον Δημοσθένη Λιακόπουλο, το σπαθί έχει φύγει πλέον και αυτό που έχει μείνει εκεί, δεν είναι παρά το "κουφάρι" του. Ένα τσίγκινο κατασκεύασμα, που μόνο στην όψη μοιάζει στο πραγματικό. Το πραγματικό, ζωντανό σπαθί, το πήρε ο Πολέμαρχος, λόγω της ανυπακοής των υπευθύνων του ναού, για πολλοστή φορά, στο πρόσταγμα που ήθελε, το σπαθί να είναι μόνο του, χωρίς τάματα, χαϊμαλιά, και μπιλτζίκια δίπλα του.
Το άρθρο αυτό το έγραψα για να γίνει αντιληπτό σε τι βαθμό μας έχει επηρεάσει στην καθημερινότητά μας και στις σκέψεις μας, η υλιστική και βάρβαρη νοοτροπία του θεού των Εβραίων Γιαχβέ Σατανά που υπάρχει μέσα στα εβραϊκά κείμενα, η οποία ενώθηκε από μασόνους ιεράρχες με εγκληματικό τρόπο με αυτή του Ιησού Χριστού τον 4ο μ.Χ. αιώνα, στην ανίερη παν-αίρεση που ονομάστηκε Εβραιοχριστιανισμός ή ορθοδοξία. Αυτή η ανίερη μίξη δεχόταν και δέχεται ένας μέρος των εβραϊκών κείμενων ως ιερά και...θεόπνευστα.
Ανανέωση : Δυστυχώς παρότι το έθιμο δεν έλαβε χώρα για το έτος 2015, φέτος έγινε και πάλι κανονικά.
Περαστικά μας
Τα σχόλια δικά σας.
Ιησούς Χριστός Νικά
EΛ Ηunter 888
el.gr
