23 Μάη 1963... Κρεμλίνο, Προεδρείο του Ανώτατου Σοβιέτ της... Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών... απονομή στον ηγέτη της Κούβας Φιδέλ Κάστρο, του τίτλου «Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης»... μια από τις μεγαλύτερες αξίες στην ΕΣΣΔ!
«"Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης" είναι η υψηλότερη τιμητική διάκριση κι απονέμεται για προσωπικά ή συλλογικά προσόντα που σχετίζονται με την επίτευξη ενός ηρωικού επιτεύγματος» ➦ «Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης»... Δεν υπάρχει γη για εμάς πέρα από το Βόλγα!
Ακόμη το Παράσημο του Λένιν (Τάγμα του Λένιν), το ανώτερο παράσημο στην Σοβιετική Ένωση και το "Μετάλλιο Χρυσό Αστέρι".
Η Σοβιετική Ένωση τιμάει στο πρόσωπο του Φιδέλ την οργάνωση του νικηφόρου αγώνα για την Ελευθερία και την Εθνική Ανεξαρτησία του ηρωικού λαού της Κούβας.
Μετά την απονομή, ο Φιδέλ ολοκληρώνει την ομιλία του στο Ανώτατο Σοβιέτ με το σύνθημα του Τσε, που θα έπρεπε ν' αποτελεί την προμετωπίδα όλων των κομμουνιστικών και προοδευτικών κομμάτων και κινημάτων του πλανήτη, αλλά σήμερα χαρακτηρίζεται "εθνικισμός" και "ακροδεξιές" πολιτικές: «Πατρίδα ή Θάνατος»... «Θα νικήσουμε!»
Γιατί εκείνο το ιστορικό ταξίδι των σαράντα ημερών στη Σοβιετική Ένωση δεν ξεκίνησε από τη Μόσχα αλλά από την Αρκτική;
Λίγο μετά την Κρίση των Πυραύλων της Κούβας και ο "Líder Máximo" φθάνει στη Σοβιετική Ένωση, εν μέσω χιονοστιβάδων κι υποδεχόμενος από τα πλήθη των πολιτών που ζητωκραυγάζουν στο Μούρμανσκ, το σημαντικό λιμάνι στον Αρκτικό ωκεανό, στο βορειοδυτικό τμήμα της Ρωσίας.
Για την επίσκεψη του Φιδέλ Κάστρο στη Ρωσία, αποφασίστηκε να σταλεί ένα αεροσκάφος Tupolev Tu-114D στην Αβάνα.
Για άγνωστους λόγους μέχρι σήμερα, ο Φιδέλ δεν ήθελε να πετάξει μ' αυτό το αεροπλάνο, αλλά προτίμησε να φτάσει στην ΕΣΣΔ με την κανονική πτήση της Aeroflot, μέσω του Μούρμανσκ, όπου ήδη υπήρχε τακτική πτήση προς την Κούβα από τις αρχές του ίδιου έτους.
«Το δικό μας Tu-114 μεταφέρθηκε στο πιο απομακρυσμένο μέρος του αεροδρομίου της Αβάνας, επίσημα λόγω τεχνικών προβλημάτων, και τη νύχτα ο Φιντέλ με μια ομάδα 20 ανδρών που τον συνόδευαν, επιβιβάστηκε. το αεροπλάνο, και όχι από τη σκάλα, αλλά από τη σκάλα μέσα από την καταπακτή του αποθηκευτικού χώρου. Μέσα στο αεροπλάνο ο Φιντέλ ανακοίνωσε στη συνοδεία του ότι θα πήγαιναν στην ΕΣΣΔ και τον σκοπό του ταξιδιού. Θα πήγαιναν στην ΕΣΣΔ μέσω Μούρμανσκ κι όχι σε άλλη κουβανική πόλη όπως όλοι νόμιζαν. Άρχισε μια αχαλίνωτη χαρά, συνοδευόμενη από ανησυχία για το γεγονός ότι ουσιαστικά κανείς δεν είχε φέρει κατάλληλα ρούχα μαζί του».... διηγήθηκε αργότερα ο Aleksandr Alekseev, πρεσβευτής της ΕΣΣΔ στην Κούβα.
Η υποδοχή του Φιδέλ στο Μούρμανσκ παραμένει ανεπανάληπτο ιστορικό γεγονός!
«Ο κόσμος ήταν στις στέγες, σκαρφάλωνε σε στύλους, όλοι χαιρετούσαν τους Κουβανούς με ξέφρενους πανηγυρισμούς. Πολλοί έκλαιγαν, είχαν δάκρυα στα μάτια. Όλοι φώναζαν συνθήματα για την Κούβα και τον ηγέτη της, όλοι φώναζαν "Viva Cuba!".
Ο Φιδέλ είχε κουρασμένα αλλά γεμάτα χαρά μάτια, ήταν πολύ σεμνός κι άρεσε σε όλους»... διαβάζει ένα παλιό γράμμα από τον πατέρα της, ο οποίος είχε δει την άφιξη του Κάστρο, η Αλένα Αλατάλο.
Στην ιστορία της ΕΣΣΔ μόνον σε δέκα (10) ξένους απονεμήθηκε αυτή η τιμητική διάκριση.
