«Ουκρανική αντεπίθεση στον ποταμό Στυξ»
Ειδική έκδοση της "Courrier International", με εξώφυλλο...
τον Ουκροναζί στρατηγό Βάλερι Ζαλούζνι, επικεφαλής της υποστηριζόμενης από το ΝΑΤΟ & Ε.Ε. υποτιθέμενης "αντεπίθεσης" ➦ Ιωάννα Υψηλάντη: Αρτιόφσκ Λεύτερη! Μπαχμούτ... Τέλος!
❧ Η Στύγα (Στυξ)... είναι η χθόνια θεότητα, απεχθής και φρικαλέα, η προσωποποίηση του ομώνυμου ποταμού του Άδη...
❧ Η Στύγα (Στυξ)... είναι η χθόνια θεότητα, απεχθής και φρικαλέα, η προσωποποίηση του ομώνυμου ποταμού του Άδη...
Ο Μπάιντεν πεθαίνει. Μετά από ένα χρόνο, βαριέται εκεί και ζητάει από τον Θεό να μπορέσει να κατέβει στη γη για να δει πώς πάει η χώρα του.
Ο Θεός τον αφήνει, του επιτρέπει να φύγει να φύγει, αλλά να πάει μόνον σ' ένα μέρος και μόνον για να συναντήσει ένα άτομο.
Ο Μπάιντεν αποφασίζει, λοιπόν, να πάει σε ένα μπαρ της Νέας Υόρκης, που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τον ΟΗΕ κι ο μπάρμαν είναι πάντα καλά ενημερωμένος για τα πάντα. Ο Μπάιντεν παραγγέλνει μια μπύρα και ρωτά τον μπάρμαν πώς τα πάει η χώρα, πώς εξελίσσεται η κατάσταση, τι προβλήματα αντιμετωπίζει.
Ο μπάρμαν απαντάει έκπληκτος: "Τι προβλήματα μπορεί να υπάρχουν; Όλος ο κόσμος είναι πλέον δικός μας!"
Ο Μπάιντεν είναι δύσπιστος: "Τι γίνεται με το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Συρία, αυτούς τους καταραμένους Άραβες με το πετρέλαιο τους;»
Ο μπάρμαν είναι κατηγορηματικός: "Είναι όλα δικά μας!"
Ο Μπάιντεν συνεχίζει να μην ησυχάζει: "Στην Ευρώπη, την Αφρική;"
Ο μπάρμαν δηλώνει περήφανα: "Σου είπα, όλος ο κόσμος μας ανήκει, είναι δικός μας!".
Ο Μπάιντεν, τώρα χαρούμενος και ικανοποιημένος, τελειώνει την μπύρα του και λέει: "Λοιπόν, ευχαριστώ, φίλε! Πόσα σου χρωστάω για την μπύρα;"
Μπάρμαν: "Πέντε ρούβλια..."»
Νικολάι Λίλιν, συγγραφέας, δημοσιογράφος, πολιτικός αναλυτής
Μετακόμισε στην Ιταλία το 2004, όπου ζει, εργάζεται και παντρεύτηκε κι απέκτησε την ιταλική υπηκοότητα.
Στην Ελλάδα κυκλοφορεί ένα του βιβλίο, εκδόσεις Πατάκη 2011: Σιβηρική αγωγή - Εκπαιδεύοντας νεαρούς εγκληματίες
* Για την μεταφορά & μετάφραση του ανέκδοτου: Νίκος Κλειτσίκας
