Σαν σήμερα το 1831, γράφεται μία από τις πιο συμβολικές σελίδες της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Ο ήρωας της Επανάστασης του 1821 και ναύαρχος του αγώνα Ανδρέας Μιαούλης, προβαίνει σε μια ενέργεια που συγκλονίζει το πανελλήνιο: ανατινάζει τις φρεγάτες «Ύδρα» και «Ελλάς» στο λιμένα του Πόρου, βυθίζοντας μαζί τους την ελπίδα για ενότητα στο νεογέννητο ελληνικό κράτος.
Η ενέργεια αυτή αποτέλεσε ένα ελληνικό εμφύλιο πλήγμα, εν μέσω της έντονης πολιτικής και κοινωνικής κρίσης που επικρατούσε στη χώρα κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Ιωάννη Καποδίστρια. Η εποχή εκείνη χαρακτηρίζεται από βαθύτατο διχασμό μεταξύ των πολιτικών παρατάξεων, με κύριους πρωταγωνιστές το «Ρωσικό» και το «Αγγλικό» κόμμα. Ο Καποδίστριας, εκφραστής του πρώτου, επιχειρεί να οργανώσει το κράτος με αυστηρή διοίκηση, γεγονός που προκαλεί την αντίδραση πολλών νησιωτικών κύκλων, όπως οι Υδραίοι.
Ο Μιαούλης, εκφράζοντας την αντίδραση των Υδραίων και των ισχυρών εμπορικών οικογενειών του Αγγλικού κόμματος, καταλαμβάνει τον στόλο που ελλιμενίζεται στον Πόρο και αρνείται να παραδώσει την ηγετική φρεγάτα «Ελλάς» στη διοίκηση του Καποδίστρια. Όταν ο ρωσικός στόλος, υπό τον ναύαρχο Ρικόρντ, κινείται εναντίον του Πόρου, ο Μιαούλης αποφασίζει να υλοποιήσει τη δραματική του απειλή: ανατινάζει τη «Ύδρα», την «Ελλάς» και άλλα σημαντικά πλοία του εθνικού στόλου, ανάμεσά τους και τη «Σπέτσαι».
Η καταστροφή του στόλου προκάλεσε οξύτατες αντιδράσεις, δίχασε βαθιά την ελληνική κοινωνία και ενίσχυσε την ανησυχία για το μέλλον της χώρας σε μια περίοδο εύθραυστης ανεξαρτησίας. Για πολλούς, η πράξη αυτή επισφράγισε το αδιέξοδο και τον διχασμό, που λίγους μήνες αργότερα θα κορυφωθεί με τη δολοφονία του Καποδίστρια και την έλευση του Όθωνα ως βασιλιά της Ελλάδας.
Η ανατίναξη των φρεγατών συμβολίζει το υψηλό τίμημα της εσωτερικής σύγκρουσης και των πολιτικών παθών στα πρώτα χρόνια του ελεύθερου ελληνικού κράτους, υπενθυμίζοντας πόσο δύσκολη ήταν η γέννηση μιας ανεξάρτητης, σύγχρονης Ελλάδας.
