Η ΠΟΛΗ ΜΑΣ, ΤΟ ΑΙΓΑΛΕΩ, ΠΟΛΗ ΔΕΚΑΔΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ 

-ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΤΕΧΝΗΣ, ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ, ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ, ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΑΕΝΑΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ

- ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΙΜΗΣΕΙ...

Ο ΧΩΡΟΣ, Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΑΤΕΙΑ, ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΜΠΑΡΟΥΤΑΔΙΚΟΥ (ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ) ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΩΝ ΑΙΓΑΛΕΩΤΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ...

Και εκεί, με περίτεχνο τρόπο, να αποτυπωθούν οι μεγάλες μορφές όλων των Αιγαλεωτών καλλιτεχνών, σε κάθε μορφή της Τέχνης... Για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να θυμούνται οι παλαιότεροι, εκτός αυτής της πρότασης, υπάρχει και η παλαιότερη: Να δημιουργηθούν, στις αίθουσες κάτω από τις κερκίδες του Δημοτικού Σταδίου “Σταύρος Μαυροθλασσίτης” δυο μουσεία, ένα αθλητικό μουσείο για όλες τις αθλητικές ομάδες της πόλης και ένα μουσείο καλλιτεχνικό, για όλους και όλες που διέπρεψαν σε κάθε τέχνη.
Ο Δήμος Αιγάλεω και το Δημοτικό Συμβούλιο, πρέπει άμεσα να αποφασίσουν και να ξεκινήσουν τις διαδικασίες για την υλοποίηση αυτών των προτάσεων, που συνάδουν με την Ιστορία της πόλης, τους ανθρώπους της, την πορεία και την προσφορά τους στις τέχνες, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό.
Πόλη που δεν τιμάει τους δημιουργούς πολιτισμού και αθλητισμού, εκτός από την ΑΣΕΒΕΙΑ, χάνει και την ιστορική της μνήμη...

Με την ευκαιρία των γενεθλίων της γέννησης του αείμνηστου Γιώργου Ζαμπέτα (25 Γενάρη 1925), ήλθε και πάλι -από πολλούς συνδημότες- η πρόταση που θα αποκαταστήσει μια ιστορική αδικία, όχι μόνο για τον αείμνηστο δημιουργό του λαϊκού μας τραγουδιού ΓΙΩΡΓΟ ΖΑΜΠΕΤΑ, αλλά και για δεκάδες άλλους, είτε εν ζωή, είτε αποβιώσαντες, σε ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ...
ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ, ΝΑ ΟΝΟΜΑΣΤΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΕΙ Η ΛΑΜΠΕΡΗ ΑΙΩΝΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ, ΣΕ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΑΤΕΙΑ-ΧΩΡΟ, όπου θα στηθεί ένα ξεχωριστό περίτεχνο Μνημείο των Αιγαλεωτών καλλιτεχνών, σε κάθε μορφή της Τέχνης...
Και αυτό να γίνει κτήμα εσαεί, όλου του λαού του Αιγάλεω -και όχι μόνο- ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ...
Και η πρόταση είναι να πάρει την ονομασία ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΙΓΑΛΕΩΤΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ, ο μεγάλος καλαίσθητος χώρος της εισόδου του Άλσους - Μπαρουτάδικου (είσοδος Ιεράς Οδού)...
Κεντρικότατος χώρος, άμεσα επισκέψιμος, από χιλιάδες συμπολίτες και διερχομένους, ευρύχωρος, καθαρός, με καλά διατηρημένο το πράσινό του, ιδανικός για υπαίθριες εκδηλώσεις, όπως συναυλίες, εκθέσεις, διαλέξεις – ομιλίες, υπαίθρια συνέδρια... Αν συνδυαστεί δε με την ανάδειξη όλου του Άλσους Μπαρουτάδικου σε θεματικό κοινωνικό πάρκο, τότε πιστεύουμε ότι η Πλατεία Αιγαλεωτών Καλλιτεχνών, θα παίξει τον σπουδαιότερο ρόλο στη λειτουργία και ανάδειξή του, με πλήθος εκδηλώσεις που μπορεί να φιλοξενήσει.
Γι' αυτό τον λόγο, πρέπει άμεσα, με μέριμνα του αρμόδιου αντιδημάρχου και της Επιτροπής για τον Πολιτισμό, αλλά και τη βοήθεια των πολιτιστικών συλλόγων της περιοχής, των εθνικοτοπικών, αλλά και του κάθε πολίτη, μέσα σ΄ ένα εύλογο χρονικό διάστημα (3-5 μήνες), να συγκεντρωθούν όλα τα ονοματεπώνυμα των ΑΙΓΑΛΕΩΤΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ, μαζί με φωτογραφίες τους και λίγα στοιχεία από το βιογραφικό τους.
Όταν αυτά συγκεντρωθούν, ο Δήμος Αιγάλεω, αφού με διαγωνισμό αναθέσει την κατασκευή ενός καλαίσθητου Μνημείου Αιγαλεωτών Καλλιτεχνών, ενσωματώνοντας τις μνήμες με όλους τους ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣ – ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ της πόλης, θα διασώσει, θα αναδείξει και θα τιμήσει είτε τους αποθανόντες είτε τους ζώντες, σε μια μεγάλη εκδήλωση, την ημέρα ονοματοδοσίας και ανακήρυξης της Πλατείας των ΑΙΓΑΛΕΩΤΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ, στον μεγάλο χώρο του Άλσους Μπαρουτάδικου (με είσοδο την πανάρχαια Ιερά Οδό).
Και αυτή η πρόταση θα έλθει να συμπληρωθεί με την κατασκευή από τον Δήμο Αιγάλεω, δύο μουσείων, ένα Μουσείο Αιγαλεωτών Καλλιτεχνών και το Αθλητικό Μουσείο της πόλης, στον χώρο κάτω από τις κερκίδες του Δημοτικού Σταδίου “ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΑΥΡΟΘΑΛΑΣΣΙΤΗΣ” επί της οδού Θηβών.
Ο χώρος ο οποίος επί δεκαετίες σχεδόν μένει ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΟΣ από τον Δήμο Αιγάλεω, μπορεί κάλλιστα, με την κατάλληλη διαμόρφωση, φύλαξη, προστασία, να αποτελέσει έναν πυρήνα, ΚΙΒΩΤΟ ΜΝΗΜΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥΚΑΙ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ για τις χιλιάδες των Αιγαλεωτών που διέπρεψαν στον πολιτισμό, σε κάθε Τέχνη, αλλά και στον αθλητισμό...
Να αποτελέσει πηγή και αφετηρία μιας γενικής έγερσης της πόλης και των ανθρώπων της, οι οποίοι εμπνευσμένοι από τα επιτεύγματα και τις δραστηριότητες των γεννητόρων τους, θα δημιουργήσουν και θα διακριθούν, οι ίδιοι και τα παιδιά τους...
Γιατί πάνω απ' όλα, πόλη σημαίνει Ιστορίες των ανθρώπων της και των Συλλόγων, των ομάδων, των επιτευγμάτων τους. Έτσι, τα δυο μουσεία, το ένα δίπλα στο άλλο, ενταγμένα μέσα στο ιστορικό Δημοτικό Στάδιο της πόλης, που φέρει το όνομα του μεγάλου δημάρχου ΣΤΑΥΡΟΥ ΜΑΥΡΟΘΑΛΑΣΣΙΤΗ, θα αποτελέσουν ένα αδιάσπαστο σύνολο ιστορικής συνέχειας, συνέπειας, δημιουργίας, έκφρασης και αθλητικών στιγμών, με χιλιάδες Αιγαλιώτες σε όλες τις γενιές που πέρασαν από την πόλη μας, από τις απαρχές της (μέσα στα τέλη της 10ετίας του 1920 έως σήμερα – 2016).
Και τα δυο μουσεία θα δημιουργηθούν με την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, θα στελεχωθούν με ανθρώπους των τοπικών συλλόγων, αλλά και του εκάστοτε Δημοτικού Συμβουλίου, ενώ σ' αυτά θα υπάρχει και θα υπηρετεί το ανάλογο προσωπικό, για την εύρυθμη λειτουργία τους, συντήρηση, φύλαξή τους.
Παράλληλα, θα λειτουργεί, ανεξάρτητα από τον μουσειακό χαρακτήρα τους, ειδικό τμήμα εκδόσεων, εκδηλώσεων, προβολής και ανάδειξης του έργου, τόσο των καλλιτεχνών, όσο και των αθλητικών συλλόγων και των διακεκριμένων αθλητών.
Η δημόσια αυτή πρόταση, τόσο προς τον Δήμο Αιγάλεω, όσο και προς όλους τους φορείς, αλλά και προς τον κάθε συνδημότη, δεν αποσκοπεί σε τίποτε άλλο, παρά στην ανάπτυξη της πόλης. Την ανάδειξη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της μέσα από τη ζωή, το έργο, τη δημιουργία, τα αθλητικά έπη, όλη την “από τα κάτω” δημιουργούσα αιγαλεώτικη κοινωνία. Που επί 90 περίπου χρόνια παλεύει, αγωνίζεται, αλλά πετυχαίνει να αναδεικνύει και να καθιερώνει ένα τεράστιο δυναμικό ανθρώπων που πέτυχαν να κάνουν την πόλη μας μοναδικό φαινόμενο δημιουργίας, βιώνοντας απίστευτη υστέρηση απ' όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις, κυνηγητά, διώξεις, ελάχιστη -και με το σταγονόμετρο- χρηματοδότηση των τοπικών αυτοδιοικητικών οργάνων, υποστελέχωση και διακρίσεις σε πάμπολλα κοινωνικά ζητήματα και θέματα.
Δεν υπάρχουν δικαιολογίες και εθελοτυφλίες από κανέναν, και ιδιαίτερα από τη Δημοτική Αρχή, για την τιμή και την ανάδειξη των δημιουργών της πόλης, στη δική τους γωνιά, στο Άλσος Μπαρουτάδικου...
Όπως επίσης είναι ώριμες οι συνθήκες – πριν φύγουν από τη ζωή οι παλαιότεροι γεννήτορες αυτού του φαινομένου – οι οποίοι θα τροφοδοτήσουν με κάθε φύσης υλικά, το Μουσείο Αιγαλεωτών Καλλιτεχνών, αλλά και του αιγαλιώτικου αθλητισμού, στο σύνολό του... Ο τόπος έχει ανάγκη την ύπαρξη αυτών των χώρων... Έτσι θα διασφαλιστεί η ιστορική μνήμη της πόλης, θα παραδειγματιστεί ο λαός, και ιδιαίτερα η νεολαία του, θα δοθούν κίνητρα και ιδέες για την ολόπλευρη ανάπτυξή της και θα προσελκυσθούν νέοι, σε όλες τις καλλιτεχνικές και αθλητικές δραστηριότητες. Σαν αντίδοτο στην απομόνωση, στον ατομικισμό, στην αδιαφορία, στην ιδιώτευση...
Με τη δημόσια αυτή πρόταση, η οποία απευθύνεται τόσο προς τη Δημοτική Αρχή της πόλης, όσο και σε κάθε συνειδητοποιημένο συνδημότη, σε κάθε φορέα, σύλλογο, συλλογικότητα, πρέπει ν' αρχίσει άμεσα Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ και οι ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ για την υλοποίησή της.
Κάθε καθυστέρηση ή τροχοπέδη, με όποια δικαιολογία, δεν θα καταδείξει τίποτε άλλο από την πλήρη και χωρίς καμία αιτία, απόρριψη της ίδιας της ιστορίας της πόλης. Και κάτι τέτοιο βέβαια, όλοι και όλες -οι Αιγαλιώτες και οι Αιγαλιώτισσες- δεν θα το συγχωρήσουν ποτέ...
Αιγάλεω 25/1/2016

Κωνσταντίνος Δημ. Σάμιος
Πρόεδρος του Α.Π.Σ. “ΑΠΟΛΛΩΝ” ΔΥΤ. ΑΤΤΙΚΗΣ

ΥΓ.: Η συμπεριφορά του Δήμου διαχρονικά, προς τον αείμνηστο Γιώργο Ζαμπέτα, είναι ενδεικτική: Μια από τις πιο άγνωστες, “άχρωμες” και “άοσμες” πλατείες, που δεν τη γνωρίζουν ούτε οι γείτονές της, ούτε ένα παγκάκι σ' αυτήν, το απόλυτο τίποτε...
Και μια στάση λεωφορείων... Αν αναζητήσει κάποιος μια προτομή, μια επιγραφή, ένα κάτι που να θυμίζει τον ΜΕΓΑΛΟ ΑΙΓΑΛΙΩΤΗ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ που τίμησε, όσο κανείς άλλος την πόλη μας, θα τα αναζητήσει επί ματαίω... Ποτέ δεν είναι αργά όμως, αν κάποιος θέλει να επανορθώσει.
Η μνήμη του Γιώργου Ζαμπέτα είναι ΖΩΝΤΑΝΗ και δεν θα σβήσει ποτέ... Και η κοινωνία της πόλης θα τον τιμάει πάντα... Στο χέρι του Δήμου είναι να ανταποκριθεί – επιτέλους – και να του αποδώσει αυτά, που χρόνια – από τότε που έφυγε, το 1992 – του οφείλει... Και σ' αυτόν και σε όλους τους Αιγαλιώτες και Αιγαλιώτισσες, που δημιούργησαν ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΕΡΓΟ...
 
Top