Η ανακοίνωση μιας παραιτηθείσας βουλεύτριας των Εργατικών για ίδρυση νέου αριστερού κόμματος, σε συνεργασία με τον πρώην ηγέτη των Εργατικών Τζέρεμι Κόρμπιν, σηματοδοτεί απρόβλεπτες αλλαγές στο βρετανικό πολιτικό τοπίο, αναφέρει σε άρθρο του το Politico.
Η Ζάρα Σουλτάνα, βουλεύτρια της κομητείας του Coventry South (στην κεντρική Αγγλία, νότια του Μπέρμινχαμ – και της πόλης του Coventry), ανακοίνωσε την παραίτησή της από το Εργατικό Κόμμα την Πέμπτη (3/7), μετά από 14 χρόνια πολιτικής θητείας, κατηγορώντας τη σημερινή ηγεσία υπό τον Κιρ Στάρμερ για αποτυχία στην προάσπιση των κοινωνικά ευάλωτων ομάδων.
Στο μήνυμά της στην πλατφόρμα Χ, υπογράμμισε ότι το επερχόμενο εκλογικό δίλημμα του 2029 δεν είναι άλλο από «σοσιαλισμό ή βαρβαρότητα».
Η πρόθεση για νέο κόμμα, προς ώρας χωρίς όνομα – με το Politico να αναφέρει ως ενδεχόμενο τίτλο το Real Change [Αληθινή Αλλαγή] – περιλαμβάνει ανεξάρτητους βουλευτές, ακτιβιστές και εκφραστές της αριστερής πολιτικής, θέτοντας ως βασικούς στόχους την αντίθεση σε κοινωνικές περικοπές, ιδίως σε επιδόματα αναπηρίας και παροχές προς ευπαθείς ομάδες, καθώς και πιο δυναμική στάση στο παλαιστινιακό ζήτημα.Today, after 14 years, I’m resigning from the Labour Party.
— Zarah Sultana MP (@zarahsultana) July 3, 2025
Jeremy Corbyn and I will co-lead the founding of a new party, with other Independent MPs, campaigners and activists across the country.
Join us. The time is now.
Sign up here to stay updated: https://t.co/MAwVBrHOzH pic.twitter.com/z91p0CkXW0
Η Σουλτάνα επιτίθεται με ιδιαίτερα σκληρούς χαρακτηρισμούς στην κυβέρνηση, καταγγέλλοντας τον αποκλεισμό και τις πολιτικές που περιγράφει ως «γενοκτονία» στη Γάζα, ενώ εξαπολύει επίθεση και στον ακροδεξιό πολιτικό Νάιτζελ Φάρατζ και το κόμμα Reform UK, το οποίο χαρακτηρίζει «μαριονέτα των δισεκατομμυριούχων».
Η Σουλτάνα έδωσε έμφαση και στις κοινωνικές πολιτικές της παρούσας κυβέρνησης, επισημαίνοντας τις αποτυχημένες προσπάθειες της ηγεσίας Στάρμερ να επιβάλει περικοπές στα επιδόματα αναπηρίας, προκαλώντας έντονη αντίδραση σε 49 βουλευτές του κόμματος.
Τέλος, καταδίκασε την αντι-μεταναστευτική ρητορική του Στάρμερ, που περιέγραψε τη Βρετανία ως «νησί ξένων», επισημαίνοντας τις οικονομικές ανισότητες και την ανάγκη για επανακατεύθυνση της πολιτικής σε κοινωνικές υπηρεσίες και ειρηνική εξωτερική πολιτική.
Ο Τζέρεμι Κόρμπιν ηγήθηκε του Εργατικού Κόμματος μεταξύ 2015 και 2020, εκπροσωπώντας μια πιο ριζοσπαστική αριστερή κατεύθυνση, η οποία όμως τέθηκε υπό αμφισβήτηση τόσο από το εσωτερικό κόμμα όσο και από εξωτερικούς παράγοντες, ιδίως σχετικά με τις κατηγορίες για αντισημιτισμό που οδήγησαν στην αποβολή του από το κόμμα τον Οκτώβριο του 2020.
Η Σουλτάνα αποτελεί μέλος της λεγόμενης «γενιάς Κόρμπιν», που έχει υιοθετήσει μια πιο αριστερή ατζέντα και τοποθετείται απέναντι στην κεντρώα προσέγγιση του σημερινού αρχηγού Στάρμερ.
Ωστόσο, η σχέση του Κόρμπιν με το εγχείρημα παραμένει αμφισβητούμενη. Αν και η Σουλτάνα ανακοίνωσε από την πλευρά της ότι θα συνπροεδρεύει με τον Κόρμπιν το νέο κόμμα, δημοσιογραφικές πηγές, όπως ο Γκάμπριελ Πόγκρουντ της εφημερίδας Sunday Times, μεταφέρουν ότι ο πρώην ηγέτης εμφανίζεται «εξοργισμένος και μπερδεμένος» από αυτήν την εξέλιξη, καθώς δεν είχε δώσει οριστική συγκατάθεση ούτε είχε πλήρη ενημέρωση για την ίδρυση του νέου σχήματος.
Η εκπομπή BBC Newsnight ανέφερε ότι οι συζητήσεις με την Ανεξάρτητη Συμμαχία (Independent Alliance) του Κόρμπιν, μια ομάδα ανεξάρτητων βουλευτών στην οποία συμμετέχει, δεν κατέληξαν σε συμφωνία για την υποστήριξη του εγχειρήματος.
Ακόμη και μέσα στο ίδιο το Εργατικό Κόμμα, η είδηση έχει προκαλέσει αναταράξεις. Ο Τζον ΜακΝτόνελ, πρώην υπουργός Οικονομικών Σκιώδους Κυβέρνησης επί Κόρμπιν, εξέφρασε τη λύπη του για την αποχώρηση της Σουλτάνα, επισημαίνοντας ότι η παρούσα ηγεσία πρέπει να αναλογιστεί γιατί κάποιοι νεότεροι και αφοσιωμένοι αριστεροί αισθάνονται ότι δεν έχουν πλέον στέγη στο κόμμα.
Η παραίτηση της Σουλτάνα αποτελεί ενδεικτική περίπτωση της αποστασιοποίησης ενός μέρους της βάσης από την παρούσα ηγεσία των Εργατικών.
Σε πολιτικό επίπεδο, η νέα πρόκληση από τα αριστερά προσλαμβάνει μεγαλύτερο βάρος αν ληφθεί υπόψη δημοσκόπηση που δείχνει το νέο κόμμα να μπορεί να πετύχει ποσοστό περίπου 10%, απειλώντας άμεσα τους Εργατικούς, που καταγράφεται με μόλις 20%, ίσο με τους Συντηρητικούς.
Το ενδεχόμενο αυτό δημιουργεί προοπτικές διάσπασης της ψήφου της Αριστεράς και αποσταθεροποίησης της παραδοσιακής διπολικότητας στο βρετανικό πολιτικό σύστημα.
