Οι Αμερικανοί είναι ανάστατοι με τη συμπεριφορά του Ερντογάν προς τους Κούρδους της Συρίας, γράφει ο Σαμίρ.
Ο Τούρκος πρόεδρος νοιάζεται να διατηρήσει την Τουρκία, το κράτος διάδοχο της απέραντης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ακέραια, ενώ οι Αμερικανοί προτιμούν να διαλύσουν την Τουρκία εντελώς, και να δημιουργήσουν ένα Μεγάλο Κουρδιστάν από τις κυρίως κουρδικές περιοχές της Τουρκίας, του Ιράκ και της Συρίας.
Οι Αμερικανοί θα ήθελαν οι Κούρδοι της Συρίας να ενώσουν τους θύλακές τους [ανατολικά και δυτικά του Ευφράτη], αλλά ο Ερντογάν δεν συμφωνεί και για την ακρίβεια σταμάτησε την προέλασή τους.
Και συνεχίζει ο Σαμίρ: Τώρα η μάχη της Μοσούλης είναι ένα νέο σημείο διαφωνίας. Η Τουρκία, λέει ο Ερντογάν, έχει ορισμένα δικαιώματα στη Μοσούλη.
Η πόλη και η περιοχή της καταλήφθηκαν παράνομα από τους Βρετανούς, λένε οι Τούρκοι.
Ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ διστακτικά συμφώνησε να δοθεί η Μοσούλη στο Ιράκ μόνο το 1926, πολύ μετά τη Συνθήκη της Λωζάνης το 1923.
Τώρα ο Ερντογάν λέει ότι σκοπός τους είναι η Μοσούλη να παρθεί από το Ισλαμικό Κράτος και να μεταφερθεί στους Κούρδους.
Οι κάτοικοι της Μοσούλης απέχουν πολύ από το να χαίρονται με την προοπτική να περάσουν στους Κούρδους ή σε μια κυρίως σιτική κυβέρνηση στη Βαγδάτη.
Στις μάχες για τη Μοσούλη και το Χαλέπι, στις μάχες μεταξύ των κουρδικών θυλάκων στη Συρία, ο Ερντογάν πηγαίνει κόντρα στη θέληση των ΗΠΑ.
Το πρόβλημα είναι, συνεχίζει ο Σαμίρ, ότι δεν υπάρχουν πολλοί σημαντικοί Τούρκοι ηγέτες που είναι έτοιμοι να εναντιωθούν στην Ουάσιγκτον.
Η κεμαλική αντιπολίτευση και οι γκιουλενικές δυνάμεις προτιμούν να αποδέχονται την αμερικανική γραμμή, περισσότερο ή λιγότερο.
Εάν ο Ερντογάν χάσει σε μια αναμέτρηση εξουσίας, η Τουρκία πιθανώς να καταρρεύσει μέσα σε έναν εμφύλιο πόλεμο: μεταξύ Τούρκων και Κούρδων, μεταξύ των διάφορων μουσουλμανικών κινημάτων και των κεμαλικών.
«Αυτός ήταν ο στόχος του πραξικοπήματος του Ιουλίου, όπως μου είπε ο Αλί Μουσταφά Μπαλμπάι, ρεπουμπλικανός βουλευτής», καταλήγει ο Σαμίρ.
Πηγή
