Χαλαροί, ταπί και ψύχραιμοι δηλώνουν πια οι περισσότεροι καταναλωτές, ενώ η χώρα διανύει τη δεύτερη εβδομάδα με περιορισμούς στην ανάληψη κεφαλαίων από τις τράπεζες, βαδίζοντας ήδη προς την τρίτη και... βλέπουμε!
Μια πρώτη ματιά στα μεγάλα σούπερ μάρκετ της πρωτεύουσας μαρτυρά ότι όλα βαίνουν καλώς, μια και τα ράφια (παρά την τρομοκρατία περί του αντιθέτου) παραμένουν γεμάτα, με το ρύζι και τα μακαρόνια να βρίσκονται στις θέσεις τους, όσο και αν κάποιοι επιμένουν να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους περί του αντιθέτου. Την ίδια ώρα μια πιο προσεκτική ματιά στα καρότσια, στα καλάθια και στις σακούλες των καταναλωτών φανερώνει ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει σε σχέση με τις μέρες της κατ' ευφημισμόν «ομαλότητας». Παρ' όλα αυτά και εν μέσω μιας άνευ προηγουμένου κατάστασης που δεν έχει ποτέ βιώσει η χώρα στο παρελθόν, ο Ελληνας δεν χάνει την ψυχραιμία του ούτε και το χιούμορ του. Εξάλλου, όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός, η φτώχεια θέλει καλοπέραση.
«Οπως όλοι, έτσι κι εμείς», «δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου», «και τι να κάνουμε, να πέσουμε να πεθάνουμε;», «οι παππούδες μας γνώρισαν την πραγματική πείνα, εμάς σαν κακομαθημένα παιδιά μάς αρέσει απλώς να γκρινιάζουμε»:
Στις ουρές των ΑΤΜ
Αυτές είναι μερικές μόνο από τις καυστικές ατάκες που θα ακούσει κάποιος αν στήσει αυτί σε μια από τις ουρές των ATM ή τις -σαφώς μικρότερες- ουρές στα ταμεία των σούπερ μάρκετ. Ατάκες που σίγουρα θα έκαναν τη Μέρκελ, τον Σόιμπλε και τους υπόλοιπους... Ευρωπαίους να κοκκινίσουν από τα νεύρα τους.
Τι κι αν οι άλλοτε τριψήφιοι λογαριασμοί, που ξεδιπλώνονταν σαν πάπυροι, έχουν πια γίνει (χαμηλοί) διψήφιοι; Τι κι αν οι σακούλες περιέχουν τώρα τα πλέον απαραίτητα; Τι κι αν οι μικρές απολαύσεις (μια λιχουδιά για τα παιδιά ή ένα μπουκάλι καλό κρασί) μένουν στα σκονισμένα ράφια; Απαντες εμφανίζονται αποφασισμένοι να σφίξουν το ζωνάρι για όσο ακόμα χρειαστεί, κάνοντας λίγη παραπάνω υπομονή και οικονομία.
Σοφία Χυτήρογλου, συνταξιούχος:
«Δεν πανικοβλήθηκα τις προηγούμενες ημέρες. Ο,τι αγόραζα και πριν αγοράζω και τώρα. Σήμερα, συγκεκριμένα, προτίμησα να αγοράσω μερικά πράγματα για το σπίτι. Να βάλω λίγο χρώμα. Οσον αφορά την κατάσταση, παραμένω αισιόδοξη και περιμένω κι εγώ, όπως και όλοι, τις εξελίξεις εκ Βρυξελλών. Αλλωστε, τι άλλη επιλογή έχουμε;»
Ελένη Κρατσούλη, νοικοκυρά:
«Ηρθα κι εγώ για τα καθημερινά μου ψώνια. Ούτε για να γεμίσω τα ράφια ούτε για να έχω τρόφιμα για έναν μήνα. Οπως ψώνιζα τις προηγούμενες εβδομάδες, έτσι το κάνω και αυτές τις δύο με τα capital controls. Εκλεισα τα αυτιά μου στα σενάρια καταστροφής και νομίζω ότι το ίδιο έκανε κι ο περισσότερος κόσμος».
Οι τουρίστες αποτελούν μοναδική ελπίδα για τους καταστηματάρχες που ψάχνουν πελάτες με το «κιάλι»
Σε ρυθμούς capital control κινείται, τις τελευταίες ημέρες, ο πιο εμπορικός δρόμος της Αθήνας, η Ερμού, με τους καταστηματάρχες, που βρίσκονται σε απόγνωση, να ψάχνουν τους Ελληνες με το «κιάλι» και τους τουρίστες οι οποίοι εν μέσω καλοκαιριού κατακλύζουν την πόλη, να αποτελούν τη μοναδική ελπίδα τους. Οι δελεαστικές προσφορές, τα τεράστια αυτοκόλλητα στις βιτρίνες που διαφημίζουν προσφορές οι οποίες αγγίζουν ακόμα και το 30%, δεν φαίνεται να κάμπτουν τις αντιστάσεις των Ελλήνων καταναλωτών, οι οποίοι περιμένουν -όπως λένε- πρώτα να δουν αν θα βγει «λευκός καπνός» για το μέλλον της χώρας από τις Βρυξέλλες.
Οι δύο εβδομάδες των περιορισμών στις αναλήψεις χρημάτων, σύμφωνα με τους επαγγελματίες του κλάδου, αποτελούν την «ταφόπλακα» πολλών επιχειρήσεων που κουτσά στραβά κατάφεραν να σταθούν όρθιες στα προηγούμενα πέντε χρόνια της σκληρής λιτότητας. Ο κόσμος που ανεβοκατέβαινε, χθες το μεσημέρι, την οδό Ερμού έδειχνε περισσότερο να απολαμβάνει μια βόλτα στην καλοκαιρινή πρωτεύουσα παρά να έχει βρεθεί εκεί με σκοπό να ψωνίσει. Τρία με τέσσερα ευρώ για έναν δροσιστικό καφέ, αρκετό... οφθαλμόλουτρο στις πάντα απαστράπτουσες βιτρίνες και περιορισμένη κίνηση στα μεγάλα πολυκαταστήματα ή στα παραρτήματα μεγάλων οίκων του εξωτερικού συνέθεταν το σκηνικό ενός ακόμα 24ωρου πενιχρών εισπράξεων για τους εμπόρους.
Μάλιστα, κάποιοι εξ αυτών είχαν κλειστές ακόμα και τις πόρτες των επιχειρήσεών τους και έστηναν απέξω «πηγαδάκια» με συναδέλφους τους, με κύριο θέμα (τι άλλο;) τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις εν όψει των κρίσιμων συναντήσεων της ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδας στην άλλη άκρη της Ευρώπης. Οταν κάποιος πελάτης έκανε την εμφάνισή του, αφού πρώτα έτριβαν τα μάτια τους, έσπευδαν να τον εξυπηρετήσουν μόνο για να διαπιστώσουν ότι τελικά ήθελε να κάνει... έρευνα αγοράς εν όψει των θερινών εκπτώσεων που ξεκινούν την ερχόμενη Δευτέρα και θα διαρκέσουν έως τις 31 Αυγούστου. Ελπίδα όλων, η επιστροφή της κανονικότητας και το άνοιγμα των τραπεζών να συνοδευτούν από μια ανάσα ζωής στη δοκιμαζόμενη εγχώρια αγορά.
Ευτύχιος Αλεξάκης, έμπορος:
«Οι ημέρες που διανύουμε είναι αδιαμφισβήτητα οι χειρότερες που έχω βιώσει ως επιχειρηματίας έπειτα από αυτές της Κατοχής. Είμαι σήμερα 96 ετών και βρίσκομαι στο κατάστημα από το 1930. Ομολογώ ότι οι στιγμές που βιώνουμε είναι πραγματικά πρωτόγνωρες, αλλά και αναπάντεχες. Ακόμα και οι υγιείς επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν πια προβλήματα».
Σπύρος Ταραπόσος, λατερνατζής:
«Την έχω στημένη εδώ, από τις 9 το πρωί, όταν κανονικά ξεκινούσε η κίνηση στα μαγαζιά, και ολημερίς παρατηρώ τον κόσμο που κάνει τη βόλτα του στην Ερμού. Αυτό που έχω αντιληφθεί αυτές τις δύο εβδομάδες είναι ότι ελάχιστοι είναι αυτοί που κατεβαίνουν στο κέντρο για να ψωνίσουν. Για δικό μου μεροκάματο ούτε λόγος! Ακόμα και τα 10 λεπτά τα σκέφτεται πια ο καθένας».
Αγγελος Σκορδάς
Φωτό: Xρήστος Ζήνας
Πηγή: dimokratianews.gr
