Το σύστημα βασίζεται σε έναν ηλεκτρομαγνητικό κινητήρα που μετατρέπει την ηλεκτρική ενέργεια σε πρόωση χωρίς την παρουσία κάποιου καυσίμου. Ο κινητήρας ονομάζεται EM Drive και στον «πυρήνα» του βρίσκεται ένας κλωβός εντός του οποίου αναπηδούν μικροκύματα.
Αυτή την καινοτόμο τεχνολογία προώθησης διαστημικών σκαφών, που υπόσχεται τον ουσιαστικό εκμηδενισμό της απόστασης ανάμεσα στη Γη και τη Σελήνη, είχε αναπτύξει πριν από 15 χρόνια ο βρετανός εφευρέτης Ρότζερ Σόγιερ. Τότε, οι πρώτες αντιδράσεις κυμαίνονταν μεταξύ θυμηδίας και απόρριψης.
Σύμφωνα με τη NASA, από τις δοκιμές προκύπτει ότι μπορεί να κατασκευαστεί ένας κινητήρας που θα επιτρέπει σε ένα σκάφος να μεταφέρει επιβάτες και φορτία στη Σελήνη σε τέσσερεις ώρες ενώ θα μπορεί να μειώσει τον χρόνο μετάβασης στον Αρη από έξι μήνες σε σε 70 μέρες.
Επίσης ένα σκάφος με κινητήρα EM Drive θα μπορούσε να κάνει το ταξίδι στο Άλφα του Κενταύρου (που με τη σημερινή τεχνολογία απαιτεί ταξίδι χιλιάδων ετών) σε περίπου εκατό έτη.
Υποτίθεται ότι η νέα τεχνολογία μπορεί να επιτρέψει στα διαστημόπλοια να αναπτύξουν την περίφημη «ταχύτητα δίνης» (warp speed), αυτή δηλαδή που ανέπτυσσε το διαστημόπλοιο Enterprise στη θρυλική σειρά επιστημονικής φαντασίας«Star Trek» για να “πηδήξει” από γαλαξία σε γαλαξία μέσα σε ελάχιστο χρόνο.
Επιστημονική διαμάχη
Ο καθηγητής Μάρτιν Τάτζμαρ επικεφαλής του τμήματος Διαστημικών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Τεχνολογίας της Δρέσδης παρουσίασε την Τρίτη 28 Ιουλίου σε συνέδριο του Αμερικανικού Ινστιτούτου Αεροναυτικής και Αστροναυτικής Προώθησης και Ενέργειας μια μελέτη στην οποία καταγράφονται οι έρευνες και τα πειράματα που πραγματοποίησαν αυτός και η ομάδα του πάνω στο σύστημα EM Drive.
Σύμφωνα με τον Τάτζμαρ το σύστημα παράγει την απαραίτητη ώθηση για να κινούνται διαστημικά σκάφη με εκπληκτικές ταχύτητες. «Οι έρευνες και οι μετρήσεις που κάναμε δείχνουν ότι παράγεται η υποσχόμενη ώθηση και αν τελικά αυτό επιβεβαιωθεί από επόμενες μελέτες και πειράματα αυτό σίγουρα θα σημάνει μια πραγματική επανάσταση στην μετακίνηση στο Διάστημα» ανέφερε ο Τάτζμαρ.
Ωστόσο δεν λείπουν και οι σκεπτικιστές που θεωρούν το EMDrive ως “χάσιμο χρόνου”.
“Ο κλωβός αναπήδησης μικροκυμάτων όπως τον προσδιορίζει ο Τάτζμαρ παραβιάζει την αρχή διατήρησης της ορμής και δεν λειτουργεί όπως υποστηρίζουν” σχολιάζει στην ιστοσελίδα io9.com ο ερευνητής του Ινστιτούτου Προηγμένων Μελετών του Ώστιν στο Τέξας, Έρικ Ντέιβις.
“Τον λόγο που δεν βασίζεται σε αυτή την απολύτως προφανή αρχή της ηλεκτρομαγνητικής φυσικής δεν μπορώ να τον γνωρίζω. Ίσως παίζει το ρόλο του ‘διστακτικού υποστηρικτή’ που θέλει να θέσει σε δοκιμή αυτό το παράξενο σύστημα προώθησης” πρόσθεσε.
Ποιους υποστηρίζει η NASA
Πάντως η NASA δεν φαίνεται να διαθέτει μεγάλα κονδύλια σε αυτό το εξωτικό μηχάνημα. Η διαστημική υπηρεσία παραχώρησε συμβόλαια συνολικού μέγιστου ύψους 190 εκατ. δολαρίων για την έρευνα προηγμένων τεχνολογιών προώθησης και επικοινωνιών στο Ερευνητικό Κέντρο Γκλεν του Κλήβελαντ στις κάτωθι εταιρείες, εργαστήρια και ερευνητικούς φορείς:
*GE Aviation, Cincinnati
*United Technologies Corporation, East Hartford, Connecticut
*Rolls-Royce North American Technologies, Inc., Indianapolis
*Williams International, Walled Lake, Michigan
*Aerojet Rocketdyne of DE, Inc., Canoga Park, California
*Orbital Technologies Corporation, Madison, Wisconsin
*The Boeing Company, St. Louis
*Northrop Grumman Systems Corporation, Redondo Beach, California
*Alliant Techsystems Operations LLC, Elkton, Maryland
*Sierra Lobo, Inc., Fremont, Ohio
*General Dynamics C4 Systems, Scottsdale, Arizona
*John Hopkins University Applied Physics Laboratory, Laurel, Maryland
*MTI Systems, Inc., Greenbelt, Maryland
econews
