Ένας Ισλανδός φοιτητής δημιούργησε ένα 100% φυσικό, βιοδιασπώμενο και δυνητικά βρώσιμο μπουκάλι νερό από φύκη. Το νέο σχέδιο μπορεί να ανοίξει το δρόμο για νέα προϊόντα που θα βοηθήσουν στην επίλυση του σημαντικού προβλήματος της ρύπανσης από πλαστικά.
Ο φοιτητής της Ακαδημία Τεχνών της Ισλανδίας Άρι Γιόνσον σχεδίασε ένα μπουκάλι νερό που χάνει το σχήμα του και αποσυντίθεται όταν αδειάζει. Ο Γιόνσον συνδύασε σκόνη από κόκκινα φύκη και νερό για να δημιουργήσει μία ουσία παρόμοια με ζελατίνη. Αφού τη θέρμανε, την έριξε σε ένα καλούπι σχήματος μπουκαλιού και τη βύθισε σε παγωμένο νερό.
Το καλούπι στη συνέχεια φυλάσσεται σε ψυγείο και το προϊόν που προκύπτει είναι ένα μπουκάλι νερού από φύκια, το οποίο διατηρεί το σχήμα του, αρκεί να είναι γεμάτο με νερό. Όταν το μπουκάλι αδειάζει, τότε χάνει το σχήμα του και αρχίζει να αποσυντίθεται.
«Αν το κάτω μέρος είναι πολύ λεπτό ή έχει μια τρύπα, μπορούμε να το θερμάνουμε πάλι για λίγο και να το ρίξουμε ξανά μέσα στο καλούπι», εξήγησε ο Γιόνσον, που παρουσίασε το μπουκάλι σε φοιτητική έκθεση στο Ρέικιαβικ της Ισλανδίας.
Το νερό μέσα στο βιοδιασπώμενο μπουκάλι παραμένει πόσιμο, ωστόσο, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, η γεύση φυκιών μπορεί να περάσει στο νερό. Βέβαια εάν οι καταναλωτές προτιμούν τη γεύση μπορούν με ασφάλεια να καταναλώσουν το ίδιο το μπουκάλι μετά την κατανάλωση του νερού.
Εξάλλου, μια περσινή μελέτη αποκάλυψε ότι το πλαστικό θα ξεπεράσει τον πληθυσμό των ψαριών στον ωκεανό έως το 2050. Οι δυσοίωνες αυτές προβλέψεις καθιστούν επιτακτική την εύρεση λύσεων για τη ρύπανση των πλαστικών, όπως το νέο μπουκάλι του Γιόνσον.
πηγη
Ο φοιτητής της Ακαδημία Τεχνών της Ισλανδίας Άρι Γιόνσον σχεδίασε ένα μπουκάλι νερό που χάνει το σχήμα του και αποσυντίθεται όταν αδειάζει. Ο Γιόνσον συνδύασε σκόνη από κόκκινα φύκη και νερό για να δημιουργήσει μία ουσία παρόμοια με ζελατίνη. Αφού τη θέρμανε, την έριξε σε ένα καλούπι σχήματος μπουκαλιού και τη βύθισε σε παγωμένο νερό.
Το καλούπι στη συνέχεια φυλάσσεται σε ψυγείο και το προϊόν που προκύπτει είναι ένα μπουκάλι νερού από φύκια, το οποίο διατηρεί το σχήμα του, αρκεί να είναι γεμάτο με νερό. Όταν το μπουκάλι αδειάζει, τότε χάνει το σχήμα του και αρχίζει να αποσυντίθεται.
«Αν το κάτω μέρος είναι πολύ λεπτό ή έχει μια τρύπα, μπορούμε να το θερμάνουμε πάλι για λίγο και να το ρίξουμε ξανά μέσα στο καλούπι», εξήγησε ο Γιόνσον, που παρουσίασε το μπουκάλι σε φοιτητική έκθεση στο Ρέικιαβικ της Ισλανδίας.
Το νερό μέσα στο βιοδιασπώμενο μπουκάλι παραμένει πόσιμο, ωστόσο, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, η γεύση φυκιών μπορεί να περάσει στο νερό. Βέβαια εάν οι καταναλωτές προτιμούν τη γεύση μπορούν με ασφάλεια να καταναλώσουν το ίδιο το μπουκάλι μετά την κατανάλωση του νερού.
Εξάλλου, μια περσινή μελέτη αποκάλυψε ότι το πλαστικό θα ξεπεράσει τον πληθυσμό των ψαριών στον ωκεανό έως το 2050. Οι δυσοίωνες αυτές προβλέψεις καθιστούν επιτακτική την εύρεση λύσεων για τη ρύπανση των πλαστικών, όπως το νέο μπουκάλι του Γιόνσον.
πηγη