Αναφορικά με την δήλωση του αγαπητού φίλου Γιάννη Κάντζου, με τον οποίο για χρόνια είχα τη χαρά να πορευτούμε σε κοινούς αγώνες, με γενικό τίτλο "γιατί συναντήθηκα με τον Δημήτρη Μπογράκο και τον Γιάννη Γκίκα;", θεωρώ αναγκαίο να προβώ σε ορισμένες επισημάνσεις. Και τούτο, διότι, με όλη την δεδομένη αγάπη και τον σεβασμό μου, η ως άνω δήλωση- ελπίζω αθέλητα- δημιουργεί εντυπώσεις λανθασμένες και όρους στενής πολιτικής εκμετάλλευσης.
Καταρχάς, να συμφωνήσω απόλυτα με τον φίλο Γιάννη, δηλώνοντας οπαδός της επικοινωνίας και της συνεννόησης, με αναγκαίο μέσο τον διάλογο. Επίσης, να επιβεβαιώσω ότι οι συναντήσεις που αναφέρει, ή ακριβέστερα η συνάντηση μαζί μου, πράγματι έγινε.
Έγινε, ωστόσο, αφενός σε λάθος χρονική στιγμή και με εντελώς λανθασμένη αφετηρία. Σε ό,τι αφορά εμένα προσωπικά, να πω ότι ακριβώς λόγω της φιλικής μου σχέσης με τον Γιάννη, αλλά και λόγω της απόλυτης καλοπιστίας με την οποία δεκαετίες τώρα λειτουργώ με γνώμονα το καλό του Αιγάλεω, θεώρησα ότι αυτές οι αδυναμίες δεν θα έπρεπε να αποτελέσουν εμπόδιο για τη συνάντησή μας. Όπως φαίνεται, κακώς.
Γιατί κακώς;
Πρώτον γιατί ο ορθώς εννοούμενος διάλογος δεν μπορεί παρά να είναι διάλογος χωρίς προαπαιτούμενα και από κοινή μηδενική αφετηρία. Και δεύτερον, γιατί η ξαφνική μονομερής αναφορά σε πολύ μεταγενέστερο χρονικό σημείο αυτών των συναντήσεων, συνιστά αυθαίρετη και στείρα επικοινωνιακή τακτική και ουσιαστικά ακυρώνει κάθε πρόθεση συνεννόησης.
Για να γίνω πιο σαφής:
Οι ως άνω συναντήσεις θα έπρεπε να γνωστοποιηθούν από κοινού από τους συμμετέχοντες σε αυτές, όπως και το περιεχόμενό τους. Αυτό επιτάσσει ο σεβασμός στη στοιχειώδη δεοντολογία. Έστω, αν ο φίλος Γιάννης επιθυμούσε να αναφερθεί σε αυτές πάση θυσία, θα έπρεπε αφενός να ενημερώσει και αφετέρου να αναφερθεί στην ημερομηνία της συνάντησης.
Επίσης, σε έναν διάλογο που μετέχει από τη μία πλευρά αυτοδιοικητικός που έχει εκφράσει μόνο πρόθεση καθόδου στις εκλογές και από την άλλη υποψήφιος δήμαρχος με ήδη ανακοινωμένο συνδυασμό, η πρόθεση συνεννόησης λειτουργεί ως τεκμήριο μόνο για τον πρώτο, όχι και για τον δεύτερο. Είπαμε, προαπαιτούμενα και όροι, επιδρούν ακυρωτικά στην ουσία του διαλόγου.,
Κατόπιν τούτων και με αφορμή την επίμαχη δήλωση του φίλου μου Γιάννη Κάντζου- επειδή πάντα τον σέβομαι και τον θεωρώ χρήσιμο παράγοντα στην προσπάθεια προόδου της πόλης μας- κλείνω απευθυνόμενος σε αυτόν, σε πρώτο πρόσωπο:
Φίλε Γιάννη Κάντζο. έστω και τώρα, την ύστατη ώρα- όπως εύστοχα σημειώνει στην ιστοσελίδα του ο κοινός μας συνοδοιπόρος Σοφοκλής Σαμόλης- δηλώνω πρόθυμος να ξεκινήσει και με τη δική μου συμμετοχή ένας τέτοιος αληθινός διάλογος, ανάμεσα σε όλες τις πλευρές που ενώνει η μέχρι σήμερα κοινή αυτοδιοικητική πορεία μας". Και το δηλώνω αυτό προς πάσα κατεύθυνση. Με απόλυτη ειλικρίνεια και αγωνία για το παρόν και το μέλλον του Αιγάλεω.
Διάλογος, όμως, αληθινός και εποικοδομητικός. Επομένως, χωρίς αιφνιδιασμούς, όρους, προαπαιτούμενα.
Αυτό όμως σημαίνει, ότι θα πρέπει κι εσύ να αναστείλεις τη λειτουργία του δημοτικού σου συνδυασμού.
"Χωρίς ταμπέλες, χωρίς υπεκφυγές": Είναι δικά σου λόγια, στην ανακοίνωση που μονομερώς αποφάσισες να διακινήσεις μέσω του διαδικτύου φίλε Γιάννη Κάντζο. Συμφωνώ απόλυτα με αυτές. Σε καλώ λοιπόν να τις κάνεις πράξη.
Δημήτρης Μπογράκος
