Μαμντάνι, ο αρχιτέκτονας εναλλαγής σιωνιστικού καθεστώτος
κι η "ελπίδα" για την ιμπεριαλιστική αριστερά,
με τον Άλεξ Σόρος ποζάρουν για μια φωτογραφία...
Και μόνο που ακούν «σοσιαλιστής, κομουνιστής, εχθρός των πλουσίων»... τους κάνει να τρέχουν τα σάλια τους χαρούμενα, κουνώντας τις ουρές τους.
Σαν «Τα σκυλιά του Παβλόφ»!
Η συζήτηση για τον Μαμντάνι κι οι πανηγυρισμοί της ιμπεριαλιστικής αριστεράς μετατρέπουν τη μορφή του σ' έναν μύθο κάθαρσης: γιος ενός μετά-αποικιακού διανοούμενου, "μουσουλμάνος" που κατακτά την πόλη σύμβολο της καπιταλιστικής Δύσης, τον πολιτικό που «απελευθερώνει» την εβραϊκή ταυτότητα από τον Σιωνισμό...
Ο «καλός Ιουδαϊσμός» όπως η «καλή αριστερά της εποχής μας» -αυτή του "δημοκρατικού καπιταλισμού" Τσίπρα-, αποτελούν ένα εξαιρετικό τονωτικό αποσυμπίεσης για την καθαρή συνείδηση της Δύσης μετά το πραγματικό Ολοκαύτωμα στη Γάζα, τη Γενοκτονία κι Εθνοκάθαρση του Παλαιστινιακού λαού.
Ο ιδανικός καταπραϋντικός παράγοντας της ακίνδυνης αυτοκριτικής, που μετατρέπει τη Γενοκτονία σε μια παιδαγωγική ευκαιρία για όσους παρακολουθούν, αλλά όχι Δικαιοσύνη για όσους Αντιστέκονται.
Ο "μουσουλμάνος" Μαμντάνι αναδεικνύεται έτσι από το ίδιο το ιμπεριαλιστικό σύστημα σε μια μορφή συλλογικής κάθαρσης: ο μουσουλμάνος σύμμαχος που επιτρέπει στον φιλελεύθερο Ιουδαϊσμό να διαχωρίσει επιτέλους τον θεό από τον Νετανιάχου, την ταυτότητα από τη βία.
Η Παλαιστίνη παραμένει ένα αντικείμενο, ποτέ ένα υποκείμενο μια Υπόθεση: ένα συμβολικό πεδίο κάθαρσης κι όχι Εθνικοαπελευθερωτικής Επανάστασης.
Αυτό το αναδυόμενο αφήγημα προκαλεί ενθουσιασμό, ειδικά στις τάξεις του ιμπεριαλιστικού ευρωπαϊκού "προοδευτισμού", ο οποίος το γιορτάζει ως δικό του επίτευγμα: διαδίδοντας εικόνες σφυροδρέπανου στον ορίζοντα του Μανχάταν, τα κύρια άρθρα των ΜΜΕ και δημοσιογράφων που μιλούν για έναν «νέο αστικό σοσιαλισμό», λες κι αρκούσε μια ψήφος για να μετατρέψει τη Γουόλ Στριτ σε Κοινωνική Δικαιοσύνη.
Η εβραιοφιλελεύθερη ρητορική, η νέα αριστερά, ένα πρόγραμμα/εικόνα με πολλές υποσχέσεις προκύπτουν από την 7η Οκτώβρη!
Εκείνη η ημέρα ήταν η κατάρρευση του ηθικού μονοπωλίου της Δύσης.
Η Παλαιστινιακή Αντίσταση με την ακλόνητη αποφασιστικότητά της, με τους χιλιάδες Μάρτυρες της ξεμπρόστιασε, ξεγύμνωσε τα ηθικά μέτρα και σταθμά πάνω στα οποία στηρίζεται ολόκληρο το οικοδόμημα του ιμπεριαλιστικού δικαίου με το περιτύλιγμα "φιλελεύθερου δικαίου".
Δεν είναι τυχαίο πως ακόμη και σήμερα το «κίνημα αλληλεγγύης» στην Παλαιστίνη παραμένει "φιλάνθρωπο" και διακατέχεται από ηθικό τρόμο απέναντι στην 7η Οκτώβρη. Στην ουσία, απορρίπτει την Αντίσταση στην Παλαιστίνη και την χαρακτηρίζει «τρομοκρατία», επειδή δεν αντιστοιχεί σε μια ιδέα «αποδεκτής απελευθέρωσης»: ελεγχόμενη, ομοιοπαθητική, παιδαγωγική: «Συζητήσεις, διάλογος για Λύση δύο Κρατών» όπως για 77 ολόκληρα χρόνια.
Ο "Δούρειος Ίππος" Μαμντάνι γίνεται δεκτός ως μια «νέα ελπίδα», ένα μέσο για ν' αποκαταστήσει στην φιλελεύθερη ιμπεριαλιστική αριστερά την ικανότητα να είναι ηθική χωρίς να είναι επαναστατική, να είναι αντισιωνιστική χωρίς να είναι αντιιμπεριαλιστική, να είναι «στη σωστή πλευρά της ιστορίας» χωρίς να λερώνει τα χέρια της. Φαίνεται να είναι η μετενσάρκωση των Ομπάμα/Μπάιντεν: το νέο πρόσωπο που δίνει νέα ζωή στην παλιά ιμπεριαλιστική τάξη.
Η νίκη του Μαμντάνι, όπως και κάθε «καλού συμμάχου», θα χρησιμεύσει για να καθησυχάσει την αυτοκρατορία για την ικανότητά της να αναγεννηθεί ηθικά όπως ακριβώς επιτέλεσε ο Ομπάμα, ο προοδευτικός "πρώτος μαύρος πρόεδρος" για την ευρωπαϊκή αριστερά, αλλά με τις περισσότερες ιμπεριαλιστικές δολοφονικές επιθέσεις.
Όσο η Γάζα καίγεται, όσο η 7η Οκτώβρη παραμένει ένα ηθικό τραύμα και όχι ένα πολιτικό επαναστατικό γεγονός, κάθε "νέα σύγχρονη αριστερά" που δεν είναι ριζικά αντιιμπεριαλιστική δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια αναδιαμόρφωση του ιμπεριαλισμού.
Πριν από τις προκριματικές εκλογές των Δημοκρατικών που τον εξέλεξαν ως επίσημο υποψήφιο του κόμματος για δήμαρχο, ο Ζόραν Μαμντάνι, με την οξύνοια απέναντι σ' όλους δήλωσε τον παροιμιώδη αντισιωνισμό του στο CBS: «Ναι, όπως όλα τα έθνη, πιστεύω ότι το Ισραήλ έχει δικαίωμα ύπαρξης...» και χαρακτήρισε την Επιχείρηση "Πλημμύρα Αλ Άκσα" (7 Οκτώβρη) ως «Απαράδεκτη βία» από την Παλαιστινιακή Αντίσταση.
Όσο η Παλαιστινιακή Αντίσταση παρουσιάζεται ως ηθικό πρόβλημα κι όχι ως Ιστορικό Δικαίωμα, κάθε Μαμντάνι (βάλτε Τσίπρας, Γ. Παπανδρέου κ.α.) στον κόσμο θα παραμένει σύμπτωμα, όχι λύση.
Κάθε νέα αριστερά (αντιδεξιό μέτωπο, συσπείρωση, δημοκρατική παράταξη), όσο νέα και εμπλουτισμένη κι αν είναι, θα παραμένει στο πλευρό της εξουσίας που ισχυρίζεται ότι αμφισβητεί!
Ας μην γιορτάζουμε τον Ζόραν Μαμντάνι.
Ο Ζόραν Μαμντάνι είναι Σιωνιστής και υπηρέτης των Σιωνιστών.
Αν θέλετε να συνεχίσετε να σας ληστεύουν απατεώνες σαν αυτόν, ενώ σας φτύνουν στο πρόσωπο και μετά σας ποδοπατούν, καλή τύχη.
Αλλά οι μαρξιστές, οι σοσιαλιστές, οι αντισιωνιστές, οι αντιιμπεριαλιστές και οι μουσουλμάνοι έχουν καθήκον να μην είναι αφελείς απέναντι σε φανερές μασκαρεμένες μαριονέτες.
Ας μην γιορτάζουμε τον Ζόχραν Μαμντάνι.
Όχι μόνο τάχθηκε με τους Σιωνιστές για να κερδίσει αυτό το παιχνίδι, αλλά είναι επίσης μέρος του ίδιου ιμπεριαλιστικού πολέμου της Γενοκτονίας: τίποτα περισσότερο!
Είναι αστείο ότι όλοι νομίζουν ότι είναι κάπως «διαφορετικός» στην Αμερική. Οι Δημοκρατικοί είναι εξίσου Γενοκτονικοί με τους Ρεπουμπλικάνους. Είναι απλώς ένα άλλο μέρος της ήπιας σιωνιστικής μηχανής και θα γίνει μόνο πιο διεφθαρμένος και συνεργός τις επόμενες μέρες. Ας περιμένουμε κι ας παρακολουθήσουμε!
Τσίπρας: «Η εκλογή του Ζόραν Μαμντάνι στη Νέα Υόρκη είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια νίκη σε αυτοδιοικητικές εκλογές. Είναι νίκη απέναντι στην ολιγαρχία, την κλεπτοκρατία, τις πολιτικές δυναστείες και το ακριβοπληρωμένο μιντιακό σύστημα που προπαγανδίζει τα συμφέροντά τους»
Γ. Παπανδρέου: «Η επικράτηση του Μαμντάνι συνιστά ένα ηχηρό μήνυμα ελπίδας και ανατροπής απέναντι στην κυριαρχία των ολιγαρχικών συμφερόντων που απειλούν τη δημοκρατία, όχι μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και σε όλο τον κόσμο»
Φάμελλος: «Η νίκη του Ζόραν Μαμντάνι στη Νέα Υόρκη είναι ένα ελπιδοφόρο αποτέλεσμα που ξεπερνά τα όρια των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι μια νίκη της δημοκρατίας και της προοδευτικής πολιτικής απέναντι στον σκοταδισμό και την αδικία»
Χαρίτσης ("νέα αριστερά", υπουργός της σιωνιστικής κυβέρνησης "αριστερών" μνημονίων Τσίπρα): «Η θριαμβική νίκη του Ζοραν Μαμντάνι αποδεικνύει ότι η Αριστερά μπορεί. Μπορεί να αλλάζει τον κόσμο. Σήμερα είναι ιστορική μέρα, είναι μέρα χαράς κι ελπίδας. Και η μέρα που η Μαύρη Διεθνής έχει κάθε λόγο να ανησυχεί»
Κάποιος Δούκας (που που φιλοδοξεί να είναι υποψήφιος πρωθυπουργός κοινής αποδοχής της "Δημοκρατικής Παράταξης"... Τσίπρα, Γ. Παπανδρέου & λοιπών "προοδευτικών" δυνάμεων): «Ο Μαμντάνι νίκησε γιατί οι θέσεις του είναι καθαρές, αδιαπραγμάτευτες και δεν έχουν διαβρωθεί από ολιγαρχικές και κερδοσκοπικές επιρροές. Ο αγώνας συνεχίζεται»
Κάποιος Συρίγος (βουλευτής της δεξιάς & "καθηγητής" [sic!] Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο): «Είναι ένα πολύ χαρισματικό άτομο, που σε κερδίζει όταν το βλέπεις· έχει θετική αύρα και εκπέμπει αισιοδοξία. Είναι, βεβαίως, και ένα μήνυμα προς τον Τραμπ -αλλά τώρα αρχίζουν τα δύσκολα»
Υ.Γ. (2): Η επίσημη δεξιά και το φασιστικό της τμήμα (Βορίδης, Γεωργιάδης, Πλεύρης), συμπεριλαμβανομένης της Ντόρας που τόσα και τόσα έκαναν για την εκλογή Μπάϊντεν, τώρα σιγούν... "μούγκα στη στρούγκα" αφού μόλις έφθασε η αφεντικίνα με τα χείλη και βυζιά σιλικόνης...
Ακόμη ο Μαντάνι έχει εισπράξει επισήμως (η χρηματοδότηση κομμάτων κι υποψηφίων στις "δημοκρατικές" ΗΠΑ είναι νόμιμη) το εντυπωσιακό ποσό των 23,7 εκατομμυρίων δολαρίων από τον Σόρος μέσω του μη κερδοσκοπικού οργανισμού συγκέντρωσης χρημάτων Working Families Organization Inc.
13.944.005 δολάρια δόθηκαν στους εννέα μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς συγκέντρωσης χρημάτων — συμπεριλαμβανομένης της Make The Road Action (3.515.000 δολάρια), των μη κερδοσκοπικών οργανισμών κοινωνικής δικαιοσύνης Community Voices Heard (2.635.000 δολάρια), Move On (2,3 εκατομμύρια δολάρια), καθώς και της ομάδας Jewish Voice for Peace Acton (650.000 δολάρια), πάντα σύμφωνα με επίσημα στοιχεία.
Υ.Γ. (4): Ενώ η Λόρα Λούμερ, ακτιβίστρια του Τραμπ και Σια εξιστορούν πώς ο Μαμντάνι είναι ένας "κομμουνιστής ισλαμιστής", είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός γνωρίζει πολύ καλά το "επικοινωνιακό παιχνίδι" για να προετοιμάζει την κοινή γνώμη για τις επερχόμενες "αλλαγές".
Ο κύριος χρηματοδότης του Μαμντάνι που θ' αλλάξει τον πλανήτη ήταν η οικογένεια Σόρος.
Οι Σόρος είναι μόνο κατά του Νετανιάχου/Λικούντ κι όχι κατά του Σιωνισμού. Μάλιστα ο Σόρος αποτελείται και στηρίζεται από ένθερμους Σιωνιστές που υποστηρίζουν την ύπαρξη του παράνομου κράτους του "ισραήλ". Γι' αυτό χρηματοδοτεί τις "φιλελεύθερες" σιωνιστικές ομάδες όπως η J Street, η Code Pink, η Human Rights Watch, κ.λπ., οι οποίες υποστηρίζουν όλες τη συζήτηση και διάλογο για μια λεγόμενη "λύση των δύο κρατών" και υποβαθμίζουν την Παλαιστινιακή Υπόθεση σε μια φιλελεύθερη φιλάνθρωπη υπόθεση όπου ο δολοφόνος μπορεί να ζει δίπλα στο υποταγμένο θύμα της δολοφονίας.
Μας διαφεύγει επίσης πως ο Σόρος υποστηρίζει την αλλαγή καθεστώτος σ' όλα των νόμιμα αντισιωνιστικά κράτη όπως το Ιράν, η Συρία, η Υεμένη και ο Λίβανος. Ο Κένεθ Ροθ. εβραίος ακτιβιστής "ανθρωπίνων δικαιωμάτων" είναι ο χρηματοδοτούμενος από τον Σόρος επικεφαλής του HRW, ήταν μια από τις μεγαλύτερες φωνές υπέρ του ISIS-Αλ Κάιντα που διέδιδαν τις "ειδήσεις" για τη Συρία και τον τότε πρόεδρο της, τον "αιμοσταγή δικτάτορα Άσαντ".
Καθώς η Λόρα Λούμερ παραπονιέται για την χρηματοδότηση Σόρος στον "κομουνιστή Μαμντάνι", να θυμόμαστε και να μην ξεχνάμε πως κι ο Λούμερ του Σόρος είναι στην ίδια ομάδα με τους ίδιους στόχους, απλώς με διαφορετικές τακτικές.
Καταδικάζουν την Αντίσταση (Χαμάς) και τον Άξονα Αντίστασης υπό την ηγεσία του Ιράν κι αρνούνται να αντιμετωπίσουν το γεγονός ότι οι εβραϊκές τραπεζικές δυναστείες που διοικούν την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ είναι η κύρια αιτία οικονομικών προβλημάτων στις ΗΠΑ και σε όλο τον κόσμο.
Τόσο οι υποστηρικτές του όσο και οι αντίπαλοί του υπερβάλλουν για το ποιος πραγματικά είναι. Η αμερικανική πολιτική είναι στην πραγματικότητα κοσμοπολίτικος φιλελευθερισμός (Democratic National Committee - DNC) έναντι του φιλελευθερισμού (Grand Old Party - GOP). Στο τέλος της ημέρας μόνον οι πολιτικά "τυφλοί" κι ηλίθιοι -μαζί τα μορμολύκεια της ευρωπαϊκής ιμπεριαλιστικής αριστεράς-, δεν βλέπουν πως είναι πάντα ο "φιλελευθερισμός" κι ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός!
«Καταλαβαινόμαστε τώρα
Δε χρειάζονται περισσότερα...» όπως έγραφε ο ποιητής μας και τραγουδούσε ο Νίκος Ξυλούρης...
