Αποφράς ημέρα θα είναι η σημερινή για την ελληνική διπλωματία (και ο,τι αυτό συνεπάγεται για τη θέση της χώρας μας) ανεξάρτητα από την έκβαση που θα έχουν οι συνομιλίες για το ουκρανικό στην Κωνσταντινούπολη. Και μόνο το γεγονός ότι διεξάγονται στην Τουρκία και όχι στην Ελλάδα είναι μια μεγάλη ήττα που δεν αντισταθμίζεται από κανένα βραβείο από τους φίλους μας του Γερμανούς ή οτιδήποτε άλλο...
Επιμένει, αλήθεια, ο Κ. Μητσοτάκης ότι “είμαστε στην σωστή πλευρά της Ιστορίας"; Διότι θα πρέπει τότε να εξηγήσει πώς ο Ερντογάν, που ακολούθησε μια εντελώς διαφορετική τακτική από την έναρξη του πολέμου, βρέθηκε να είναι ο κερδισμένος της υπόθεσης, να είναι αποδεκτός από τις δύο πλευρές και να τον εμπιστεύονται για τις ειρηνευτικές συνομιλίες που μάλιστα είναι πιθανό να προοιωνίζονται και τη νέα παγκόσμια “Γιάλτα”...
Η Ελλάδα είχε όλες τις προϋποθέσεις για να φιλοξενήσει και να αναβαθμίσει το γεωπολιτικό της ρόλο σε περιφερειακό καθώς και σε διεθνές επίπεδο. Αλλά η Ελλάδα είχε δυστυχώς στην κρίσιμη αυτή συγκυρία και ...Μητσοτάκη.
Ας σκεφτούμε και μόνο το γεγονός ότι η Ελλάδα μπορούσε να έχει αναλάβει τη μεσολάβηση (και) ως μια ορθόδοξη χριστιανική χώρα ανάμεσα σε έναν πόλεμο δύο άλλων ορθοδόξων χριστιανικών χωρών, που τώρα καταφεύγουν στην μουσουλμανική Τουρκία...
Αντί της Κωνσταντινούπολης γιατί σήμερα όλοι οι προβολείς να μην είναι στραμμένοι και η διεθνής συζήτηση να μην γίνεται επί παραδείγματι, όπως έχουν υποστηρίξει σωστά πολλές πλευρές , για τη "Συμφωνία των Δελφών” στη δική μας επικράτεια; Και μόνο η ιστορική σημειολογία του χώρου τον καθιστούσε ως τον πλέον κατάλληλο για να σταλούν τα αντίστοιχα μηνύματα σε όλες τις γωνιές του πλανήτη...
Η αναβίωση της δελφικής ιδέας, όπως την οραματίστηκε ο Άγγελος Σικελιανός, για τη συναδέλφωση των λαών, την κατάκτηση της χαμένης ενότητας του κόσμου και την ειρήνη μεταξύ των εθνών, δεν θα μπορούσε να βρει πιο ευνοϊκές συνθήκες για να δικαιωθεί. Κυριολεκτικά στον ομφαλό της Γης κατά τη σημερινή ημέρα θα γραφόταν Ιστορία...
«Το Συνέδριο συνέρχεται εις τον τόπον ο οποίος έταξε πάντοτε υπεράνω των υλικών αγαθών την πνευματική δημιουργίαν και όπου εσφυρηλατήθη το πρώτον το μεγάλον ιδανικόν της Αδελφώσεως των Λαών» έγραφε χαρακτηριστικά και η εφημερίδα «Ακρόπολις» τον Οκτώβριο του 1929 όταν ο μεγάλος ποιητής έφερνε στους Δελφούς το 27ο Διεθνές Συνέδριο για την Ειρήνη με περισσότερους από 120 εκπροσώπους όλων των ευρωπαϊκών χωρών...
Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που η “σωστή πλευρά της Ιστορίας” δεν αποδεικνύεται και τόσο σωστή. Για να μην στρουθοκαμηλίζουμε, κάτι ανάλογο έλεγε και ο Ελευθέριος Βενιζέλος (που τον έχει πρότυπο ο Κυριάκος) όταν έστελνε το 1919 δύο ελληνικές μεραρχίες (πάλι) στην Ουκρανία και το πληρώσαμε στη συνέχεια με την Μικρασιατική Καταστροφή και την οριστική απώλεια της Μικράς Ασίας. Το τωρινό τίμημα ποιο θα είναι άραγε;
Ο ΚΟΡΙΟΣ
