«Να κάνετε το Έθνος υπόθεση του Λαού
κι η υπόθεση του Λαού θα είναι εκείνη του Έθνους...»
Βλαντίμιρ Ιλίτς Ουλιάνοβ, επονομαζόμενος «Λένιν»
«Με 82,68% των ψήφων (4.553.474 ψήφοι) ο Gran Polo Patriotico [Μεγάλο Πατριωτικό Μέτωπο] κατέκτησε μια ιστορική νίκη σε αυτές τις βουλευτικές εκλογές. Τα επίσημα στοιχεία του CNE, στο 93,01% των εκλογικών τμημάτων και με συμμετοχή 42,63%, επιβεβαιώνουν τη μαζική υποστήριξη στο επαναστατικό πρόγραμμα.
Σημειώνεται ότι στις προηγούμενες αντίστοιχες εκλογές το 2020 η συμμετοχή ήταν 30,5% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων και ο Gran Polo Patriotico έλαβε 4.317.819 ψήφους , που αντιστοιχούν στο 69,32%...»
26 Μάη 2025, "somosvenezuelagr"
Βαγγέλης Γονατάς
Στη δυτική Ευρώπη και στην Ελλάδα μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου, η λεγόμενη αριστερά -παραδοσιακή και ανανεωτική (ΚΚΕ-ΚΚΕ εσωτερικού), όπως και η λεγόμενη κεντροαριστερά (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ-ΚΙΔΗΣΟ, ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΜΕΡΑ25, ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ κ.α.-, όπως είναι κατανοητό είχαν μια δύσκολη και προβληματική σχέση με την έννοια του "έθνους", αγνοώντας επιδεικτικά και προκλητικά -λες και πρόκειται για μια "πολιτική αλεργία"-, τους κλασικούς του Μαρξισμού, τα Εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα, την Επαναστατική αριστερά στη Λατινική Αμερική, ακόμη και τον Λένιν.
Στην ελληνόφωνη αριστερά αυτή η "αλεργία" εκφράστηκε απέναντι και στον Πρώτο-Καπετάνιο του ΕΛΑΣ, παρά την "αποκατάσταση" του μετά από 73 χρόνια χυδαίας κατασυκοφάντησης, λες κι ο Άρης είχε ανάγκη "αποκατάστασης": «Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη αποφασίζει την επίσημη πολιτική αποκατάσταση του Αρη Βελουχιώτη. Θεωρεί ότι είχε δίκιο ως προς την εκτίμηση που έκανε για τη Συμφωνία της Βάρκιζας...», "Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για το Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ", Νοέμβρης 2011
Βέβαια, κατά καιρούς και μόνον για παραπλάνηση του λαού με μοναδικό σκοπό τα "ψηφαλάκια" (όπως η σημερινή περίπτωση με τα κροκοδείλια δάκρυα για το Ολοκαύτωμα στη Γάζα: ➦ Οι Ναζί ήταν άγιοι μπροστά στα ανθρωπόμορφα κτήνη των εβραιοσιωνιστών!), έχουμε την εκπόρνευση των επαναστατικών ιδεών με πολλά τα παραδείγματα (σκίσιμο μνημονίων, το ΟΧΙ του λαού γίνεται ΝΑΙ κ.α.π.): ο ηγέτης της κουβανέζικης Επανάστασης έφυγε... κι ο θάνατος του προκάλεσε κι αποκάλυψε τι κρύβεται πίσω... όπως εύστοχα σημείωσε κι ανέλυσε ο Θύμιος Παπανικολάου (+), η καρδιά κι η ψυχή του "Ρεσάλτο" ➥ Έφυγε ο ηγέτης της κουβανέζικης Επανάστασης
Η Ευρωπαϊκή αριστερά (κομουνιστική, αναθεωρητική, σοσιαλιστική, σοσιαλδημοκρατική), όχι μόνον δεν αντιλαμβάνεται την αριστερά στη Λατινική Αμερική, αλλά ταυτίζεται με τους ιμπεριαλιστές με "φερετζέ" (δικαιολογίες): ανύπαρκτους "δικαιωματισμούς", αλλά υποχρεωτικότητα στα €μVόλια Big Pharma, "ανθρώπινα δικαιώματα" για τεκνοθεσίες ομόφυλων ζευγαριών, "πράσινη ανάπτυξη" και πράσινα άλογα, "κλιματική αλλαγή", πειραματικά σκευάσματα πολυεθνικών φαρμακοβιομηχανιών που βαπτίστηκαν €μVόλια κι ότι σερβίρει το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα...
Η Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας, παρά τις κυρώσεις των ΗΠΑ, συνεχίζει να ακολουθεί το σοσιαλιστικό μονοπάτι που ίδρυσε ο Ούγκο Τσάβες.
Η έκφραση στον τίτλο του "Ριζοσπάστη" (εκλογές παρωδία), είναι συμπτωματικά κι επακριβώς ίδιο μ' αυτό του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την εκλογική νίκη του Τσαβισμού. Μήπως κάποιος/κάποιοι στο ΚΚΕ θα πρέπει να δώσουν μια παραπάνω "ματιά" σ' αυτό το "φαινόμενο";
Η Βενεζουέλα είναι αυτή που σήμερα επιδεικνύει τη σταθερότητα και την αδιαλλαξία της, στην κυριολεξία, απέναντι στην ηγεμονία των ΗΠΑ, μαζί με τις ανυπότακτες χώρες στη Λατινική Αμερική (Κούβα, Νικαράγουα... με μακροχρόνιο αποκλεισμό από τις ΗΠΑ), λαμβάνοντας υπόψη τη διφορούμενη πολιτική του Λούλα ντα Σίλβα (ο οποίος φλερτάρει με το Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ).
Η Βενεζουέλα είναι αυτή που αντιστέκεται με επιτυχία στις εξωτερικές πιέσεις και συνεχίζει να χρησιμεύει ως πλατφόρμα για εκδηλώσεις υψηλού επιπέδου όπως το Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ.
Μία από τις κύριες επικρίσεις που ασκούνται σε συστήματα που βρίσκονται σε μετάβαση προς τον σοσιαλισμό, αφορά την ικανότητα οικοδόμησης ενός «δημοκρατικού» σοσιαλισμού. Αυτό αποτελεί ένα επιχείρημα; Λες κι υπάρχει αντιδημοκρατικός σοσιαλισμός...
«Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κόμμα σοσιαλδημοκρατικό.
Είναι κόμμα σοσιαλιστικό.
Η σοσιαλδημοκρατία αποτελεί σωσίβιο του σύγχρονου μονοπωλιακού καπιταλισμού.
Η ομοιότητα της σοσιαλδημοκρατίας με το σοσιαλισμό είναι όση και η ομοιότητα του φάντη με το ρετσινόλαδο.
Η σοσιαλδημοκρατία είναι μια προσπάθεια διαιώνισης του καπιταλιστικού συστήματος…»
Ανδρέας Παπανδρέου ➥ 51 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΚ... 100 από τη γέννηση του Ανδρέα Παπανδρέου!
Είναι στην κατεύθυνση του "δημοκρατικού σοσιαλισμού" η αριστερή (;) εφημερίδα "Αυγή" του αριστερού (;) ΣΥΡΙΖΑ ➥ "Νικαράγουα: Η καταπιεστική εκτροπή του καθεστώτος Ορτέγκα" -
Στην κατεύθυνση του "δημοκρατικού σοσιαλισμού" και το ΑΠΕ-ΜΠΕ, AFP, που διαδίδει ακόμη κι ο "902.gr" του ΚΚΕ ➥ Πυροβολισμοί στην πρωτεύουσα καθώς πέρασαν στην αντεπίθεση αστυνομία και φιλοκυβερνητικές δυνάμεις
Η ιμπεριαλιστική Νατοϊκή αριστερά δεν καταθέτει τα όπλα! Αρκεί να δούμε πως ο σύντροφος και συναγωνιστής του Ανδρέα Παπανδρέου, έγινε δικτάτορας για την ευρωπαϊκή Νατοϊκή αριστερά και για τον Γεώργιο Παπανδρέου, γιο του Ανδρέα... Η ΜΚΟ με την επωνυμία "σοσιαλιστική διεθνής" καταδικάζει τον "δικτάτορα Μαδούρο" και διαγράφει από τις τάξεις τους, τις μασονικές στοές τους, το σύμβολο της Νικουραγουανής Επανάστασης, τον Ντανιέλ Ορτέγκα, τον αδελφό και σύντροφο του Ανδρέα Παπανδρέου και επίσης το Εθνικοαπελευθερωτικό Κίνημα: Μέτωπο Εθνικής Απελευθέρωσης των Σαντινίστας... ➥ Οι παιδόφιλοι επίσκοποι, η "μεταρρυθμιστική αριστερά"... πέρασαν στην επίθεση!
Για οτιδήποτε δεν έχει την "έγκριση" της ευρωπαϊκής ιμπεριαλιστικής αριστεράς, δεν είναι στην κατεύθυνση του "δημοκρατικού σοσιαλισμού", όπως κάποιου Ανδρουλάκη σήμερα για την Παλαιστινιακή υπόθεση ➦ Ανδρουλάκης, πλασιέ του εβραιοναζισμού!
Η εφεύρεση του «δημοκρατικού σοσιαλισμού» είναι ένας χυδαίος πλεονασμός!
Ο σοσιαλισμός είναι η υπέρβαση του αστικού κράτους (και επομένως της δομής της κοινωνίας με τα χαρακτηριστικά της). Στη Δύση συχνά χρησιμοποιούμε, συγχέουμε σωστότερα (με πλήρη γνώση) τη «δημοκρατία» με το «φιλελεύθερο σύστημα», ή με τις «εκλογές», ή με τον «κοινοβουλευτισμό».
Αυτά τα συστήματα δεν συμπίπτουν απαραίτητα και δεν αποτελούν απαραίτητα τη μόνη δυνατή μορφή δημοκρατίας.
Ας αφήσουμε στην άκρη τον τυπικό κοινωνικό-ιστορικό λόγο, σύμφωνα με τον οποίο κάθε λαός (τελικά ο καθένας μας) σκέφτεται την ελευθερία και τη δημοκρατία με τον δικό του τρόπο, δηλαδή το πρόβλημα της διασύνδεσης μεταξύ δομής και υπερδομής παραμένει.
Η κατάργηση της δομής (καπιταλιστική οικονομία) θα συμπέσει με την κατάργηση του εποικοδομήματος (αστικό κράτος και οι μορφές που συνδέονται με αυτό και τον ψευδή κοινοβουλευτισμό) και ως εκ τούτου θα είναι αδύνατο να υλοποιηθεί ο σοσιαλισμός μέσα σε μια αστική κοινοβουλευτική "δημοκρατία", ή ένα φιλελεύθερο "δημοκρατικό" σύστημα όπως το κατανοούμε σήμερα.
Το παράδειγμα της ευρωπαϊκής αστικής "κοινοβουλευτικής δημοκρατίας" -για να μην αναφερθούμε στο περιβόητο δημοψήφισμα Τσίπρα και που κατέληξε η απόφαση του ελληνικού λαού, ή τα εκλογικά συστήματα, τις "εκλογές" στη Ρουμανία... παντού όπου το αποτέλεσμα δεν είναι αρεστό στο 4ο Ράιχ (ευρωπαϊκή επιτροπή κι όχι το παραμύθι του δήθεν ευρωκοινοβουλίου χωρίς αρμοδιότητες)-, γίνεται απολύτως κατανοητό μ' αυτό των δήθεν "δημοκρατικών εκλογών" στη Γαλλία και Αγγλία ➦ Τις "εκλογές" σε Γαλλία – Αγγλία κέρδισαν το ΝΑΤΟ, ο κοκαϊνομανής κι οι σιωναζί! Τελεία και παύλα!
Οι εκλογές στο καπιταλιστικό σύστημα βλέπουμε με διαύγεια πως είναι η αναπαράσταση εκείνου του συνονθυλεύματος οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων που φέρνουν τον έναν, ή τον άλλον υποψήφιο στην εξουσία.
Συνήθως, πρόκειται απλώς για μια ομάδα ισχύος (ελίτ), αλλά κανένας από τους ανταγωνιστές δεν αμφισβητεί πραγματικά τη συνολική δομή, ή τουλάχιστον τα κύρια μέρη της.
Για να κερδίσεις εκλογές σε μια καπιταλιστική χώρα με αστική δημοκρατία, όχι μόνο δεν μπορείς να είσαι αντικαπιταλιστής, αλλά δεν μπορείς να είσαι και αντινεοφιλελεύθερος. Οι περίφημες νίκες, ή μάχες του «λαού» εναντίον των «ελίτ» έχουν το δικό τους σήμα κατατεθέν: το παράδειγμα εναλλαγής αστικών κυβερνήσεων στην αποικία Ελλάδα, με ίδιες πολιτικές ατζέντες (καθόσον υπαγορεύονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή), κραυγάζουν: Πασοκ-κιναλ με Δεξιά, Συριζα, δεξιά... πάντα με κοινούς στόχους περισσότερη Ευρώπη, κλιματική αλλαγή, πράσινη ανάπτυξη, ανθρώπινα δικαιώματα ομοφυλοφίλων, με τη σωστή πλευρά της ιστορίας"...
Σε ένα επαναστατικό ανεξάρτητο κράτος, ή σε μεταβατικό στάδιο προς τον σοσιαλισμό, η αστική δημοκρατία δεν υπάρχει κι οι απάτες που την χαρακτηρίζουν δεν υπάρχουν!
«Η δύναμη του κεφαλαίου είναι τα πάντα, το Χρηματιστήριο είναι τα πάντα,
ενώ το κοινοβούλιο, οι εκλογές, είναι ένα παιχνίδι μαριονετών, μαριονετών»
Λένιν
«Το ταξικό μίσος πρέπει να αποκατασταθεί.
Οι ισχυροί μισούν τους προλετάριους, οι προλετάριοι πρέπει να κάνουν το ίδιο»
Edoardo Sanguineti
