Δικαστική απόφαση προλαβαίνει τους αρνητές των εμβολίων: Το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο, στέκεται με  επίκαιρη – εν όψει και του αναμενόμενου εμβολιασμού κατά της πανδημίας του covid-19 – απόφαση του  αποφαίνεται ότι η συνταγματική δημόσιου σκοπού υποχρέωση του κράτους να λαμβάνει μέριμνα για τη δημόσια υγεία επιτρέπει να διαγράφονται από τους παιδικούς σταθμούς και τα νηπιαγωγεία τα παιδιά όταν οι γονείς αρνούνται να τα εμβολιάσουν.

Την απόφαση έλαβε η αυξημένη σύνθεση του Δ΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, από την οποία προκύπτει ξεκάθαρα πια θέση θα λάβει το δικαστήριο σε μια ενδεχόμενη άρνηση γονέων μαθητών των Δημοτικών, Γυμνασίων και Λυκείων, να εμβολιάσουν τα παιδιά τους, γενικά αλλά και με το αναμενόμενο  εμβόλιο για τον κορονοϊό.

Τα διέγραψαν από το δημοτικό παιδικό σταθμό

Σύμφωνα πάντα με το ρεπορτάζ το ΣτΕ ασχολήθηκε με το θέμα, όταν Δήμος της Ανατολικής Μακεδονίας, τον περασμένο Δεκέμβριο έστειλε προς τους γονείς των παιδιών των Δημοτικών βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών υπόμνηση για τον εμβολιασμό, επισημαίνοντας ότι «οφείλουν να ολοκληρώσουν το πρόγραμμα εμβολιασμών των παιδιών τους». Μάλιστα, στην τελευταία σύσταση προς τους γονείς υπογραμμιζόταν ότι πρέπει να γίνει ο εμβολιασμός, έτσι ώστε, «να διασφαλίσουμε την πρόληψη της δημόσιας υγείας των παιδιών σε επίπεδο κοινότητας».

Παρά τις υπομνήσεις, κάποιοι γονείς δεν συμμορφώθηκαν. Κατόπιν αυτού, το Δημοτικό Συμβούλιο το περασμένο Ιανουάριο έλαβε απόφαση να διαγράψει τέσσερα ανεμβολίαστα νήπια από ισάριθμους παιδικούς σταθμούς. Η διαγραφή των ανηλίκων έγινε καθώς «οι γονείς αυτών δεν συμμορφώθηκαν στις επανειλημμένες υποδείξεις της παιδιάτρου των παιδικών σταθμών και δεν προτίθενται να ξεκινήσουν το πρόγραμμα των εμβολιασμών».

Ένας εκ των τεσσάρων γονέων, η κόρη του οποίου διαγράφηκε από τον παιδικό σταθμό, προσέφυγε στο ΣτΕ, ζητώντας να ακυρωθεί η από 14.1.2020 απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, ως αντισυνταγματική και αντίθετη στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).

Το εκλάμβανε ως τιμωρία


Ειδικότερα, το ΣτΕ δεν δέχθηκε τους ισχυρισμούς των γονέων οι οποίοι υποστήριξαν ότι το παιδί τους «τιμωρείται», επειδή δεν έχει δεχθεί κάποια εκ των πολλών εμβολίων και «τυγχάνει διαφορετικής μεταχείρισης από τα συνομήλικα παιδιά και συμμαθητές της, χωρίς να υφίσταται λόγος, ενώ περιορίζεται ουσιωδώς η συμμετοχή της στην κοινωνική ζωή εν γένει, καθώς ο παιδικός σταθμός αποτελεί σημείο κοινωνικοποίησης και ανάπτυξης της προσωπικότητας των νηπίων και επιβάλλεται σε βάρος της ένα επαχθές μέτρο, το οποίο δεν είναι αναγκαίο, αφού το παιδί είναι υγιές, δεν συντρέχει περίπτωση πανδημίας και τα υπόλοιπα παιδιά που είναι εγγεγραμμένα στον παιδικό σταθμό έχουν λάβει τα προβλεπόμενα εμβόλια».

Ακόμη, ισχυρίστηκαν ότι «ο εμβολιασμός δεν δύναται να έχει υποχρεωτικό χαρακτήρα, αλλά αποτελεί μόνον συνιστώμενη ιατρική πράξη», πολύ περισσότερο μάλιστα, όταν η αρμόδια διεύθυνση του υπουργείου Υγείας, δεν μπορεί «να εγγυηθεί ότι η χορήγηση ορισμένου εμβολίου δεν θα επιφέρει σοβαρή παρενέργεια στον εμβολιαζόμενο» ή ακόμα και θάνατο.

Προέβαλαν, ότι η αποβολή της κόρης τους, παραβιάζει τις συνταγματικές αρχές της ισότητας, αναλογικότητας, του κοινωνικού κράτους δικαίου, της ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας, της συμμετοχής στην κοινωνική ζωή της χώρας, όπως παραβιάζει και τις διατάξεις της ΕΣΔΑ, «περί ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας, του δικαιώματος σεβασμού της προσωπικής και της οικογενειακής ζωής, της ελευθερίας σκέψης και συνείδησης και της ελευθερίας έκφρασης».


 
Top