ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΝΕΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ (ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ) Ο ΔΗΜΟΣ ΜΠΟΛΙΑΣΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΝΕΡΑΤΖΙΕΣ, ΣΕ ΩΦΕΛΙΜΑ ΔΕΝΤΡΑ (ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΕΣ, ΛΕΜΟΝΙΕΣ, ΜΑΝΤΑΡΙΝΙΕΣ) ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΟΙΡΑΣΕ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΡΟΥΣ – ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ...
ΣΤΟΝ ΠΟΛΥΠΑΘΟ ΔΗΜΟ ΑΙΓΑΛΕΩ, ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ 7.500 ΝΕΡΑΤΖΙΕΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ, ΦΡΕΑΤΙΑ, ΣΕ ΕΝΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗΣ, ΠΟΥ ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΦΙΛΟΤΙΜΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ, ΔΕΝ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΤΙΠΟΤΕ, ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΥΠΟΒΑΘΜΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ.
ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΗ... ΕΝΩ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΚΑΙ Η ΠΟΛΗ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΩΦΕΛΙΜΑ ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΘΟΥΝ ΟΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΛΕΟΝ ΣΥΝΔΗΜΟΤΕΣ (ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥΣ) ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟΥ, ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ...
ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΕΛΛΕΙΨΗ, ΑΣΤΟΧΙΑ, ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΜΠΙΡΜΠΑ, ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΑΝΗ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ...
Κι όμως, υπάρχει και μια άλλη τοπική αυτοδιοίκηση... Που τολμά... Που σχεδιάζει... Που υλοποιεί... Που ανατρέπει βεβαιότητες και κατεστημένα...
Ακόμα κι αν αυτά αναφέρονται στη φύτευση από πολλούς Δήμους – κύρια στη δεκαετία του '80 – δεκάδων χιλιάδων, για να μην πούμε εκατοντάδων χιλιάδων νερατζιών...
Κανείς δεν μπόρεσε να εξηγήσει με επαρκείς δικαιολογίες, τι πρυτάνευσε τότε και γέμισε η Αττική, σε όλες τις γειτονιές και τα προάστιά της, αλλά και σε άλλες πόλεις της χώρας, με το συμπαθές αλλά στην ουσία ΑΝΩΦΕΛΟ δένδρο, τη νερατζιά, αφού εκτός από ελάχιστους, κανείς δεν μαζεύει και δεν χρησιμοποιεί πλέον, νεράτζια...
Επί χρόνια λοιπόν πέφτουν τα νεράτζια, σαπίζουν, λιώνουν στα πεζοδρόμια, φρακάρουν τα φρεάτια, συγκεντρώνονται στους δρόμους, στις αυλές, παντού...
Αυτό είδαν οι άνθρωποι του Δήμου Νέου Ηρακλείου και αποφάσισαν επιτέλους να κάνουν μια τομή στον τομέα πρασίνου της πόλης τους.
Επανασχεδιάζοντας το αστικό πράσινο, τη σχέση ωφέλειας και προστασίας του περιβάλλοντος χώρου της πόλης, των πολιτών και της ποιότητας ζωής. Μαζί βέβαια με τις όποιες ωφέλειες, με την παραγωγή εκατοντάδων τόννων ωφέλιμων εσπεριδοειδών, όπως πορτοκάλια, λεμόνια, μανταρίνια που θα τα διαθέτει ο Δήμος Ν. Ηρακλείου στους πολίτες που έχουν ανάγκη (άποροι – άνεργοι) και στα παιδιά των σχολείων του Δήμου...
“Αμ έπος, αμ έργον” λοιπόν... Κέντρωσαν, μπόλιασαν χιλιάδες από τις ανώφελες νερατζιές και ήδη περιμένουν την παραγωγή από την τολμηρή τους κίνηση...
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα ίδια τα συνεργεία πρασίνου της πόλης, είδαν με ευνοϊκό μάτι την απόφαση της Διοίκησης, αφού επί δεκαετίες εργαζόταν κυριολεκτικά “επί ματαίω”...
Αφήνοντας λίγες νερατζιές για τη βιοποικιλότητα, ο Δήμος Ν. Ηρακλείου ήδη απολαμβάνει και θα απολαμβάνει μια τολμηρή πρωτοβουλία που θα αλλάξει συνήθεια και κατεστημένα δεκαετιών...
Στον Δήμο μας τον πολύπαθο, αν περιμένει κανείς ανάλογη πρωτοβουλία από την κατά τα άλλα “προοδευτική” αρχή του Δημήτρη Μπίρμπα και των συνεργατών του, θα περιμένει πολύ καιρό...
Σιγή νεκροταφείου και στο θέμα των νερατζιών του Δήμου μας...
Στον Δήμο μας ξεκίνησε δειλά το μπόλιασμα κάποιων λίγων εκατοντάδων δένδρων της τελευταίας Διοίκησης Σπηλιόπουλου (1990-1994) και έκτοτε μεμονωμένοι ιδιώτες, ιδιοκτήτες σπιτιών και καταστημάτων έχουν μπολιάσει κάποιες από τις 7.500-8.000 νερατζιές που έχουν φυτευθεί αυτή περίπου την 35ετία...
Καίτοι έχει συζητηθεί πολλές φορές, καίτοι εκατοντάδες πολίτες – δημότες του Δήμου, το ζητάνε, οι υπεύθυνοι, κάθε φορά, ΣΑΔΟΜΑΖΟΧΙΣΤΙΚΑ θα 'λεγε κανείς, αρνούνται να δουν την πραγματικότητα, επιμένοντας και εμμένοντας σε ένα κατεστημένο δένδρο που ελέω του λαού, που δεν ρωτήθηκε ποτέ, κυριολεκτικά έχει μετατρέψει την πόλη μας σε “νερατζούπολη”...
Η περίοδος αυτή είναι η περίοδος που το μπόλιασμα μπορεί να γίνει... Δεν τρέφουμε αυταπάτες ως προς τις προθέσεις της Διοίκησης Μπίρμπα... Το πιθανότερο είναι να στυλώσει τα πόδια, και όπως έχει πράξει σε πλήθος παρατηρήσεων και γόνιμων προτάσεων στο παρελθόν, να τη ρίξει και αυτή στα σκουπίδια, εξαιτίας του ξερολισμού του, των εμμονών του και της έλλειψης διάθεσης συνεργασίας και γόνιμης άσκησης της Διοίκησης...
Παρ' όλ' αυτά, ποτέ δεν είναι αργά, ακόμα και για μια τέτοια πρωτοβουλία – πρόταση, την οποία καταθέτουμε σαν μια συμβολή στην ημέρα και τις δράσεις του περιβάλλοντος στην πολύπαθη πόλη μας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμα και σήμερα, ο Δήμος Αιγάλεω, αν του ζητηθούν δένδρα και πεζοδρόμια, πρασιές κ.λπ., νερατζιές προμηθεύει... Αυτό συμβαίνει πραγματικά, και δεν οδηγεί προς την κατεύθυνση μείωσης των ανώφελων δένδρων και προς αύξηση της βιοποικιλότητας... Αυτή η επιμονή υποκρύπτει την πραγματική έλλειψη επιτελικού σχεδιασμού, διατήρηση της κατεστημένης και διαμορφωμένης εδώ και 30ετία, αντίληψης κατάστασης στο πράσινο της πόλης...
Επιτέλους, πότε θα γίνει η τομή η αναγκαία, αυτό το τολμηρό βήμα που θα αλλάξει -πιστεύουμε- προς το καλύτερο την όψη της πόλης, που βυθίζεται και σ' αυτό το θέμα, με εκατοντάδες τόννους σαπισμένων νερατζιών παντού;..
Πότε θα καταλάβουν, θα κατανοήσουν και θα πάρουν την πρωτοβουλία οι αρμόδιοι του Δήμου Αιγάλεω – συνεργάτες του Δημάρχου, και θα μιμηθούν τους συναδέλφους τους του Νέου Ηρακλείου;
Πότε θα ευαισθητοποιηθούν και θα πραγματώσουν αυτή την απλή – ανέξοδη εν πολλοίς – ενέργεια που θα βοηθήσει και τους έχοντες ανάγκη συμπολίτες μας και τα παιδιά των σχολείων του Δήμου μας, με πορτοκάλια, μανταρίνια αλλά και λεμόνια, για όλους, μέσα στο Αιγάλεω...
Θέλουμε να ελπίζουμε ότι του χρόνου (αφού για φέτος ήδη είναι αργά...) να το πράξουν...
Ως τότε αναμένομεν... (και σ' αυτό το θέμα...) Οι πράξεις μένουν...
Κωνσταντίνος Δ. Σάμιος
Πρόεδρος Α.Π.Σ. “Απόλλων” Δυτ. Αττικής
