Dimitris Liberopoulos  
Kαι ο Λάκης Λαζόπουλος εμπορεύτηκε
τη παρακμη και τη σήψη των καιρών

( όχι μόνο ο Χάρυ Κλιν )
------------------------------------------------------- 
Ο θάνατος του Χάρυ Κλιν μας θύμισε ότι έκλεισε μιά τεράστια περίοδος εμπορίας της παρακμής και της σήψης της Μεταπολίτευσης. Η κομματική πόλωση σε επίπεδο σόου μπίζινες, πλημμυρισμένης από κείμενα, στιχουργήματα, παρλάτες σε κασέτες, αναψυκτήρια, πίστες νυκτερινών κέντρων, θεατρικές σκηνές, ταινίες και τηλεόραση. 

Από τους εκφραστές της διακωμώδησής της ο νεότερος του Κλιν, ο Λάκης Λαζόπουλος, που βρίσκεται πλέον εν μέσω της αλλαγής βήματος εποχής και μάλιστα προς το χειρότερο...
Αλλά αν θέλουμε να εντρυφήσουμε στην ουσία της περίπτωσης Κλιν και Λαζόπουλου ( δυό σχολές - η αυτή εμπορία ) απολαυστικότερος ο Διονύσης Σαββόπουλος με το Κωλοέλληνες. Με μιά μόνο λέξη και μετά μουσικής, αποδίδει και την οσμή μιάς χώρας πασαλειμμένης από σκατά...

Θα πρέπει να αναφερθώ όχι μόνο σε θεατρίνους που εμπορεύτηκαν την παρακμή - ξευτίλα της χώρας, αλλά και σε δημοσιογράφους που θεατρίνισαν. Υπάρχουν ακόμη στο ραδιόφωνο και στη τηλεόραση και είναι ότι το χειρότερο για το επάγγελμα... Αλλά που το νιονιό να νογήσουν πολλοί, που τους έχουν και για υποδείγματα... Ψιλά γράμματα όμως εν μέσω χοντράδων...
 
Top