Όπως αναφέρουν κοινοτικές πηγές, οι πολιτικοί προϊστάμενοι των Θεσμών, δηλαδή οι ίδιοι οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης, αναζητούν εδώ και δύο μήνες έναν λειτουργικό και ισορροπημένο συμβιβασμό, προκειμένου αφενός να μην υπάρξει αδιέξοδο στο ελληνικό Πρόγραμμα και αφετέρου να μην δημιουργηθούν εσωτερικά πολιτικά προβλήματα στις χώρες τους.Ένα από τα μεγαλύτερο αγκάθια σ’ αυτήν την προσπάθεια, είναι η δέσμευση πολλών Ευρωπαίων απέναντι στα Κοινοβούλιά τους (κυρίως των Γερμανών), ότι το ΔΝΤ θα παραμείνει στο Πρόγραμμα τόσο ως χρηματοδότης όσο και ως επόπτης της συμφωνίας. Ο λόγος που δόθηκε αυτή η υπόσχεση είναι επειδή οι «σκληροί» της ευρωζώνης δεν είχαν (και εξακολουθούν να μην έχουν) μεγάλη εμπιστοσύνη στην Κομισιόν και ως εκ τούτου είναι χρήσιμος ένας εξωτερικός «χωροφύλακας».
Σύμφωνα, λοιπόν, με το σχέδιο που φέρονται να επεξεργάζονται οι Θεσμοί, η Ελλάδα θα πρέπει να δεσμευτεί για συγκεκριμένους στόχους καθ’ όλη τη διάρκεια εφαρμογής των βραχυπρόθεσμων και των μεσοπρόθεσμων μέτρων ελάφρυνσης του χρέος. Εάν δηλαδή, για παράδειγμα, ο ESM αποφασίσει επιμήκυνση των δανείων (ή κάποια άλλα μέτρα) μέχρι το 2050, τότε θα πρέπει και η Ελλάδα μέχρι εκείνη τη χρονιά να υποσχεθεί ότι θα επιτυγχάνει συγκεκριμένους δημοσιονομικούς στόχους.
Οι πληροφορίες λένε ότι τα πλεονάσματα που θα προτείνουν οι δανειστές είναι πολύ κοντά στα επίπεδα που έχει προτείνει η ελληνική πλευρά (δηλαδή μεταξύ 1,5% και 2,5% του ΑΕΠ), αλλά με δύο προϋποθέσεις. Η πρώτη αφορά στην υποχρέωση των ελληνικών κυβερνήσεων να διαθέτουν την όποια υπέρβαση πλεονάσματος, στην αποπληρωμή παλαιών οφειλών του Δημοσίου, στην προώθηση συγχρηματοδοτούμενων επενδυτικών σχεδίων και στη δημιουργία «μαξιλαριού» ασφαλείας για τους προϋπολογισμούς των επόμενων τριών ετών (κάθε φορά).
Η δεύτερη προϋπόθεση αφορά στην θέσπιση ενός "κόφτη" διαρκείας, διότι οι Θεσμοί θεωρούν ότι η επίτευξη τέτοιων στόχων πρέπει να εξασφαλιστεί μέσω του μηχανισμού αυτόματης δημοσιονομικής διόρθωσης. Δηλαδή, θα πρέπει η ελληνική πλευρά, προκειμένου να γλυτώσει την προκαταβολική νομοθέτηση πρόσθετων μέτρων για τα επόμενα χρόνια, να αποδεχτεί την επέκταση του «κόφτη» και μετά το 2018 (που κανονικά έληγε η εφαρμογή του), ακόμα κι αν δεν υπάρχει Μνημόνιο μετά το 2018. Το θέμα αναμένεται να συζητηθεί είτε με τους εκπροσώπους των δανειστών εάν αυτοί επιστρέψουν στην Αθήνα πριν τα τέλη του μήνα, είτε με τα μέλη του eurogroup στην πρώτη συνεδρίαση του 2017 που θα γίνει στις 26 Ιανουαρίου.
πηγη economy365.gr
.
