Να σου γνωρίσουμε τον Edward Diget, ετών 71, συνταξιούχο του Βασιλικού Ναυτικού και αρχαιότερο προπονητή fitness της Βρετανίας...
Παρ’ όλες τις απαιτήσεις που είχε η θητεία του στο στόλο, πάντα έβρισκε ελεύθερο χρόνο για να εκπροσωπήσει τη χώρα του σε αγώνες bodybuilding, ενώ του έχει απονεμηθεί ο τίτλος του Master Kung Fu από τους πολεμιστές Σαολίν.
Με λίγα λόγια, ο Eddy έχει πετύχει πολλά στη ζωή του. Με 35 χρόνια στην προπόνηση με βάρη και, παραλλήλως, άλλα 55 στις πολεμικές τέχνες, οι μαθητές - πελάτες του (ακόμη και σήμερα) αποτελούν την αφρόκρεμα των σπορ.
Κάτι καλό θα έχεις να μάθεις κι εσύ απ’ αυτόν.
Εγωισμός - Ανταγωνιστικότητα - Πειθαρχία
Την πρώτη φορά που κέρδισε αθλητικό βραβείο ήταν μαθητής του δημοτικού. Είχε πει ο γυμναστής του σχολείου: «Ο πρώτος που θα βγάλει με μακροβούτι και χωρίς ανάσα όλη τη διαδρομή κατά μήκος της πισίνας θα κερδίσει έξι πένες». Και ο μικρός Diget ήταν ο μόνος που το πέτυχε.
Έκτοτε, οι αθλητικές επιδόσεις του έμοιαζαν με αυτές ενός αήττητου πρωταθλητή, με όποιο σπορ κι αν ασχολήθηκε μέχρι την εφηβεία του. «Υπήρξα πολύ εγωιστής, ανταγωνιστικός και πειθαρχημένος από παιδί», λέει ο Eddy. «Μεγαλώνοντας και έχοντας ξεκινήσει την επαγγελματική μου σταδιοδρομία στο ναυτικό, το αίσθημα ανταγωνισμού διοχετεύθηκε αποκλειστικά στον εαυτό μου και έτσι ασχολήθηκα εντατικά με την καλή φυσική μου κατάσταση. Το μόνο που έκανα όλα τα χρόνια, αλλά μέχρι και σήμερα, ήταν να προπονούμαι για να διατηρώ το σώμα μου υγιές, δυνατό και νεανικό».
Οι βασικές αρχές ενός αειθαλούς προπονητή
Ακόμη και σήμερα, ο Eddy ανταγωνίζεται σφοδρά τον εαυτό του. Του κεντρίζει το ενδιαφέρον κάθε νέα τεχνική προπόνησης και πάντα διαβάζει τις νέες επιστημονικές έρευνες στα έγκυρα fitness περιοδικά. «Έχω εκπαιδεύσει τους μυς μου να δουλεύουν σωστά, κυρίως με την αίσθηση ανταπόκρισης που μου δίνουν την ώρα που γυμνάζομαι.
Ακούω το σώμα μου και το σπρώχνω μέχρι εκεί που μου λέει. Αυτό είναι κάτι που πάντα συστήνω στους πελάτες μου. Το κλειδί στην προπόνηση με βάρη είναι η ορθή σκέψη και το καθαρό μυαλό. Η τεχνική, ακολουθεί», λέει.
«Μετά, είναι και η διατροφή που κάνω. Όταν ήμουν νέος έτρωγα ό,τι μου έβαζε η μάνα μου στο τραπέζι - από μπιφτέκια, κοτόπουλα και ψάρια έως πατάτες νερόβραστες, καλαμπόκι, όσπρια και γάλα. Το ίδιο έκανα και σε όλη την μετέπειτα ζωή μου ως αθλητής. Καθαρή πρωτεΐνη, αργοί υδατάνθρακες - τους οποίους αυξάνω μια μέρα πριν από την προπόνηση ώστε να έχω ενέργεια και αντοχή στις κινήσεις μου-, καθόλου τυποποιημένα ζαχαρώδη, κανένα προϊόν με ετικέτα. Μόνο φρέσκα τρόφιμα», τονίζει ο Edward.
Οι νεωτερισμοί σκοτώνουν την ουσία
Με μια ακμαία πορεία 60 ετών στα γυμναστήρια, στα «σανίδια» των αγώνων bodybuilding και στα μοναχικά μονοπάτια των πολεμικών τεχνών, ο γερο-Diget δεν έχει αλλάξει γραμμή από τους πατροπαράδοτους νόμους του fitness. «Είδα με μεγάλο ενδιαφέρον τα ηλεκτρονικά μηχανήματα ενδυνάμωσης που κυκλοφόρησαν στις αρχές τις δεκαετίας του ‘70, όπως και παρακολουθώ νέους συναδέλφους μου να προτείνουν με θέρμη την τάση για ασκήσεις απομόνωσης των μυών. Αλλά τα θεωρώ όλα κάπως ανησυχητικά συμπτώματα», λέει. «Πολλά σύγχρονα προγράμματα προπόνησης έχουν επικεντρωθεί σε ορισμένες ομάδες μυών, αλλά αυτά μόνο κινδύνους τραυματισμού ενέχουν. Θα μου επιτρέψετε να μιλήσω εκ πείρας: Μόνο τα ελεύθερα βάρη επιτρέπουν ένα πλήρες εύρος κίνησης, το οποίο μεταφράζεται σε αρτιότερη, ασφαλέστερη και ολική προπόνηση», συμβουλεύει. «Και το ζέσταμα πριν τη γυμναστική: είναι η υπέρτατη συμβουλή που έχω να δώσω σε κάθε άντρα που θέλει να προπονηθεί σκληρά για να φτάσει το κορμί του σε μεγάλα επίπεδα όγκου, δύναμης και ευκινησίας. Οι διατάσεις πριν και οι διατάσεις μετά».
Πότε σκοπεύει να συνταξιοδοτηθεί και από personal trainer (o Eddy εργάζεται ως guest coach και σύμβουλος προγραμμάτων στην αλυσίδα γυμναστηρίων DW Fitness Club); «Όταν ακούσω το σώμα μου να μου λέει “παράτα τα”. Μέχρι τότε, θα βρίσκομαι διαρκώς δίπλα στους πελάτες μου καθοδηγώντας τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και επιδιώκοντας να αντιληφθούν το εξής σημαντικό: Μπορεί να μισείς την προπόνηση, ίσως να βλαστημάς τη στιγμή που γεννήθηκες κάθε φορά που σηκώνεις τις βαριές μπάρες στον ώμο, αλλά πάντα φεύγεις με ένα πλατύ χαμόγελο από το γυμναστήριο. Γιατί; Επειδή ξεπέρασες τα όριά σου».
http://gr.askmen.com
