Η μετοχή της ατμομηχανής του γερμανικού χρηματοπιστωτικού συστήματος μετά την ελεύθερη πτώση δείχνει να έχει...
σταθεροποιηθεί. Το «χαρτί» των 26 ευρώ στο τέλος του 2015 βρέθηκε τον τελευταίο μήνα στο μάτι του κυκλώνα και πλέον αναπαύεται στα... κάρβουνα των 15 ευρώ. Πηγές της χρηματιστηριακής αγοράς σημειώνουν ωστόσο ότι «η φουρτούνα για τη Deutsche Bank δεν τελείωσε. Τουναντίον, μάλλον τώρα αρχίζει», υπογραμμίζοντας ότι οι ισορροπίες είναι πολύ εύθραυστες για τη γερμανική τράπεζα που δείχνει να περιμένει την επόμενη κακή είδηση για να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε τον κατήφορο.
Η Deutsche Bank γίνεται μετά και τη Volkswagen ως μία δεύτερη αχίλλειος πτέρνα του γερμανικού imperium. Παράγοντες της αγοράς εκτιμούν ότι ο ακήρυχτος οικονομικός και γεωπολιτικός πόλεμος των ΗΠΑ με τη Γερμανία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, με τη γερμανική τράπεζα να αποτελεί το νέο μοχλό πίεσης στο Βερολίνο. Σε διπλπωματικό επίπεδο είναι γνωστό πλέον ανοιχτά πως Ουάσιγκτον και Βερολίνο δεν ζουν το μήνα του μέλιτος. Οι ΗΠΑ πνέουν μένεα κατά της Γερμανίας τόσο για τους χειρισμούς στην ουκρανική κρίση, που εξελίχθηκε σε φιάσκο για τη Δύση, όσο και για την επιμονή στο δόγμα της λιτότητας σε ολόκληρη την Ευρώπη, την ώρα που η παγκόσμια οικονομία πριν καλά καλά αναρρώσει από την κρίση του 2008 όλα δείχνουν πως μπαίνει σε ένα νέο σπιράλ παγκόσμιων οικονομικών αναταραχών, με πολλούς οικονομολόγους να προεξοφλούν μεγαλύτερο αντίκτυπο από τη Lehman Brothers.
Ως εκ τούτου, τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα που αποκαλύπτονται για τη Deutsche Bank από την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού για λάθος χειρισμούς, χειραγώγηση τιμών (Libor) και αδικήματα όπως ξέπλυμα μαύρου χρήματος έρχονται ως ράπισμα για τον γερμανικό κολοσσό που απειλεί να συμπαρασύρει ολόκληρη τη γερμανική οικονομία. Συγκεκριμένα, στις αρχές του έτους η γερμανική τράπεζα ανακοίνωσε ζημίες άνω των 6 δισ. ευρώ, την ώρα που σχεδιάζει να εφαρμόσει ένα μεγάλο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης με σταδιακή αποχώρησή της από τις αναδυόμενες χώρες και όχι μόνο. Την ίδια ώρα, μετά το πρόστιμο μαμούθ 2,5 δισ. δολαρίων που της επιβλήθηκε τον περασμένο Απρίλιο από τις Αμερικάνικες και Βρετανικές αρχές για χειραγώγηση των επιτοκίων LIBOR, το Αμερικάνικο δημόσιο προέβη σε αγωγή εναντίον της για μη κάλυψη των υποχρεώσεών της προς ενυπόθηκα δάνεια ύψους 3,1 δισ. δολαρίων. Η κατακρήμνιση της μετοχής και οι ανησυχίες της αγοράς έχουν εκτοξεύσει τα ασφάλιστρα κινδύνου.
Ενδεικτικά είναι τα όσα ανέφερε δημοσίευμα της Wall Street Journal, το οποίο χαρακτηρίζει την Deutsche ως την επιτομή των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες. Η αδύναμη κερδοφορία της θα πάρει χρόνια για να αυξηθεί και αυτό κάνει πολύ δύσκολη την ενίσχυση της κεφαλαιακής βάσης της γερμανικής τράπεζας, η οποία θα πρέπει να αυξηθεί έως το 2019, σημειώνει η εφημερίδα. Η αλήθεια είναι, σημειώνει η WSJ, ότι η Deutsche έχει καταγράψει εμπροσθοβαρώς το κόστος της αναδιάρθρωσής της, περιλαμβανομένων ζημιών 1 δις ευρώ το 2015, και έχει προγραμματίσει την πληρωμή σχεδόν 8 δις ευρώ για δικαστικές δαπάνες: Τα 5,5 δις ευρώ ως προβλέψεις και άλλα 2,2 δις ευρώ που θεωρεί ως ενδεχόμενες προβλέψεις. Αυτό το κόστος, προσθέτει το δημοσίευμα, είναι αρκετό, αλλά όχι όσο θα έπρεπε, καθώς τα πιο πρόσφατα προβλήματα, που σχετίζονται, για παράδειγμα, με τις έρευνες για ξέπλυμα χρήματος στη Ρωσία, μπορεί να αυξήσουν πολύ τον λογαριασμό για τη Deutsche.
Μετά τον ορυμαγδό των τελευταίων τριών εβδομάδων και αφού ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε σε μία προσπάθεια να ηρεμήσει τις αγορές υπογράμμισε ότι δεν ανησυχεί για την Deutsche Bank, η διοίκηση της εταιρίας ανακοίνωσε πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων. Με απλά λόγια δηλαδή, προσπάθησε να πείσει τους επενδυτές ότι δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας με το επιχείρημα: Όσοι έχετε ομόλογα της Deutsche Bank και φοβάστε ότι όταν λήξουν δεν θα πληρωθείτε (για να γίνει αυτό πρέπει να καταρρεύσει η τράπεζα), σας τα αγοράζω εγώ στη δευτερογενή αγορά σε χαμηλότερη αξία της ονομαστικής τους. Πουλήστε με χασούρα για να διασφαλιστείτε.
Το πρόγραμμα εξελίσσεται δίχως μεγάλο ενδιαφέρον, με αποτέλεσμα ο στόχος του να περιορίζεται στα 1,27 δισ. ευρώ από 3 δισ. ευρώ προηγουμένως. Η επαναγορά, η οποία ανακοινώθηκε ως απόρροια των έντονων πιέσεων στη μετοχή της γερμανικής τράπεζας, αφορά ομόλογα υψηλής εξασφάλισης, τόσο σε ευρώ, όσο και σε δολάριο. «Η σχετικά χαμηλή συμμετοχή των επενδυτών αντανακλά τη βελτίωση του κλίματος στην αγορά, αλλά και την προθυμία των επενδυτών να διατηρήσουν την έκθεσή τους στη Deutsche Bank» αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση.
Παράγοντες της αγοράς ωστόσο σημειώνουν πως όπως πάντα ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, κάνοντας λόγο για «κίνηση εντυπωσιασμού και άνευ ουσίας». «Σημασία δεν έχει το πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων, αλλά το ποια ομόλογα μπορούν να ενταχθούν σε αυτό. Εάν η σειρά ομολόγων για την οποία ανακοινώθηκε το πρόγραμμα είναι βραχυπρόθεσμης ωρίμανσης, δηλαδή λήγουν π.χ. το 2017, τότε οι επενδυτές ουσιαστικά πόνταραν στο γεγονός ότι η Γερμανία και η ΕΚΤ δεν θα επιτρέψουν στη Deutsche Bank να καταρρεύσει το προσεχές διάστημα και έτσι δεν θέλησαν να ξεφορτωθούν τα ομόλογά τους με απώλειες του κεφαλαίου τους. Τα ομόλογα μακράς διάρκειας είναι πιο επιρρεπή σε δυσμενείς ειδήσεις και από αυτές η γερμανική τράπεζα παρουσιάζει αφθονία».
Πέραν αυτού, οι ίδιες πηγές τονίζουν πως το ποσό του προγράμματος είναι εξαιρετικά μικρό, γεγονός που αποπνέει το φόβο της διοίκησης της Deutsche Bank, την ώρα που οι αγορές εν μέσω κινεζικής κρίσης, και βουτιάς της τιμής του πετρελαίου και προσφυγικής κρίσης που απειλεί ολόκληρη την Ευρώπη με διάσπαση, τρέμουν μπροστά σε ένα νέο ντόμινο που θεωρείται δεδομένο πως θα οδηγήσει σε «Αρμαγεδδώνα» στην παγκόσμια οικονομία.
