Δημήτρης Τσέλιος
Ορίστε και....το πλήρες ''βιογραφικό'' του ΕΘΝΑΡΧΗ ΣΑΣ!!!
Ο Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής, γεννήθηκε στο Κιουπ-Κιόι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στα 1907, πριν ακόμα απελευθερωθεί η Μακεδονία απ’ τους βαλκανικούς πολέμους και ονομάσουν το χωριό του, Πρώτη Σερρών.
Καραμανλήδες αποκαλούνταν οι τουρκόφωνοι Έλληνες Μικρασιάτες Ορθόδοξοι Χριστιανοί, που κατοικούσαν στην Καραμανία μια περιοχή της Κιλικίας (απέναντι απ’ την Κύπρο).
Ο πατέρας του ήταν δημοδιδάσκαλος κι έτσι ο Κωνσταντίνος μετά το γυμνάσιο κατέβηκε στην Αθήνα και σπούδασε νομικά.
Στα 1930, αφού υπηρέτησε μόνο ένα 3μηνο, λόγω του ότι ήταν προστάτης, επέστρεψε στις Σέρρες και εργάστηκε ως δικηγόρος, ως τα 1935 που πολιτεύτηκε με την δεξιά και βγήκε για πρώτη φορά βουλευτής στα 27του μόλις χρόνια.
Ήταν έξυπνος, πονηρός και ήξερε να ελίσσεται. Αυτό θα είναι για πάντα το χαρακτηριστικό του. Με το ξέσπασμα του πολέμου καταφέρνει να τον κηρύξουν ανίκανο στράτευσης, λόγω βαρηκοΐας κι έτσι να γλυτώσει τον πόλεμο. Κατά την κατοχή ήταν απ’ τους λίγους Έλληνες που συνέχισε να εργάζεται στην Μακεδονία ως δικηγόρος, επειδή ήταν γνωστό ότι για να πας στα γερμανικά δικαστήρια, θα έπρεπε να ήσουν τουλάχιστον φιλικός τους.
Μετά από πολλά χρόνια θα βγει ένα έγγραφο απ' τα αποχαρακτηρισμένα έγραφα της CIA, που θα αποκαλύπτει ότι ο Καραμανλής ήταν συνεργάτης των Γερμανών, κάτι που το είχε σε αποδεικτικό υλικό και ο χασάπης της Θεσσαλονίκης, ο εγκληματίας πολέμου, Μαξ Μέρτεν, ο οποίος με αυτό το αποδεικτικό υλικό εκβίασε τον τότε πρωθυπουργό Καραμανλή κι έτσι αποφυλακίστηκε (ο Μαξ Μέρτεν είχε συλληφθεί μετά από χρόνια στην Θεσσαλονίκη ως εγκληματίας πολέμου...
Ο Καραμανλής ως πρωθυπουργός, πέρασε νομοθετικό διάταγμα, που αμνήστευε τον Μαξ Μέρτεν κι έτσι ο χασάπης επέστεψε απείραχτος στη Γερμανία και (σύμφωνα με τον Γιάννη Κατρη) τότε, παρέδωσε τις αποδείξεις στον πρέσβη του Καραμανλή...
Όμως, ο Καραμανλής είναι δεδομένο ότι ήταν δικηγόρος επί κατοχής κι αυτό λέει πολλά γι’ αυτούς που ξέρουν τι έπρεπε να είσαι για ν’ ασκείς δικηγορία στα κατοχικά γερμανικά δικαστήρια.
Λένε ότι η περιουσία πολλών δικηγόρων χτίστηκε τότε απ’ τους Εβραίους, που και τους τα έπαιρναν και δεν τους έσωζαν.
Αργότερα, κατά τον εμφύλιο, ο Καραμανλής συμμετέχει σε όλες τις εμφυλιακές και μετεμφυλιακές κυβερνήσεις και γίνεται πολιτικό όνομα.
Λένε ότι ήταν παροιμιώδης η ομορφιά του, ότι ήταν σαν σταρ του Χόλυγουντ κι αυτό τον βοηθούσε πολύ και στις σχέσεις του στο εξωτερικό, αλλά και στις σχέσεις του με το παλάτι (δηλ. την Φρειδερίκη).
Όταν λοιπόν, στις αρχές της δεκαετίας του '50, πέθανε ο πατριάρχης της δεξιάς Παπάγος, πρώτος τη τάξει διάδοχός του και αντιπρόεδρος, ήταν ένα γελοίο υποκείμενο, ο Στέφανος Στεφανόπουλος, ο οποίος κοπάνησε μια γραβάτα και ετοιμάστηκε να πάει να παραλάβει το κόμμα και την πρωθυπουργία. Μόνο που η πρεσβεία και το παλάτι έδωσαν την εντολή στον Καραμανλή απ’ το πουθενά και ο Στεφανόπουλος έμεινε μπουκάλα. Έτσι, ο Καραμανλής έστησε το δικό του κόμμα (ΕΡΕ) και ξεκίνησε την καριέρα του.
Είμαστε μετά τον εμφύλιο και σε όλον τον δυτικό κόσμο δίνονται τρελά λεφτά απ’ τις ΗΠΑ (σχέδιο Μάρσαλ) για να ξαναστηθούν οι χώρες στα πόδια τους. Έτσι και στην Ελλάδα, που όμως τα λεφτά δεν έπεσαν στην πατρίδα και στον λαό, αλλά στους εργολάβους, κολλητούς και συγγενείς του Καραμανλή, που έπαιρναν με απευθείας αναθέσεις δημόσια έργα και θησαύριζαν χωρίς να προσφέρουν αυτό που έπρεπε. Π.χ. ένας δρόμος για να ασφαλτοστρωθεί θα πρέπει να πέσουν τόσα μέτρα άσφαλτο σε μήκος και τόσο πλάτος και πάχος, επί τόσο το μέτρο, έβγαινε ένα ποσό. Τώρα, ο κάθε εργολάβος μόνο έναν πόντο να κλέβει σε μήκος, πλάτος και πάχος (σιγά μην κλέβανε μόνο έναν πόντο) φανταστείτε τι τερατώδη ποσά έφαγαν σε τόσα χλμ ασφαλτόστρωσης. Κι αυτό ήταν μόνο ένα απ’ τα σκάνδαλα της 8ετίας Καραμανλή. Ενδεικτικά μερικά απ’ τα σκάνδαλα: Τομ Πάπας, Πεσινέ, Κένεκοτ Κόπερ, αλουμίνιον, άζωτον, ζάχαρη, Αχελώος, Πτολεμαΐδα, Ωνάσης, Νιάρχος, βραχώδη οικόπεδα... κ.τ.λ. Το καθένα απ’ αυτά τα σκάνδαλα είναι ένα ξεχωριστό ποστ. Σε αυτόν οφείλεται και το τερατούργημα της Αθήνας, αλλά και των άλλων μεγάλων πόλεων με τις πολυκατοικίες και τις αντιπαροχές, χωρίς σχέδια, Πάρκα, δρόμους, μελέτες, κ.τ.λ.
Ώσπου φτάσαμε στις εκλογές του 1961 ή αλλιώς εκλογές βίας και νοθείας, όπως μείνανε στην ιστορία. Με δυο λόγια, ο Καραμανλής σε συνεργασία με το παλάτι, έβγαλε τον στρατό να εκφοβίζει και ν’ απειλεί ευθέως τον λαο στην ύπαιθρο ότι όποιος δεν ψηφίσει δεξιά θα πάει εξορία. Στις πόλεις υπήρχαν ολόκληροι δρόμοι ανύπαρκτοι με γειτονιές ανύπαρκτες και σπίτια ανύπαρκτα και δέντρα ανύπαρκτα που τελικά είχαν ψηφίσει. Μετά από μήνες και ενστάσεις, ξαναέγιναν εκλογές σε μερικές περιοχές και ο Καραμανλής έχασε 20-30% της δύναμης που ειχε πάρει στις εκλογές της βίας και νοθείας. Εκείνες τις εκλογές που ο τότε πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, είχε χαρακτηρίσει άψογες...
Μετά, η Φρειδερίκη χωρίς να του δώσει λογαριασμό, οργανώνει την δολοφονία του Λαμπράκη και τότε ο Καραμανλής γίνεται έξαλλος (που το παρακράτος δρούσε χωρίς ο ίδιος να το γνωρίζει) και λέει απ’ το βήμα της βουλής το περιβόητο «Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;», λες και δεν ήξερε ότι τον κυβερνούσε ο ίδιος, γιατί το παρακράτος τον είχε βγάλει με βια και νοθεία.
Μετά από πολλές πιέσεις και πολύ ζόρι (λόγω της σύγκρουσής του με το παλάτι) και μάλλον γιατί τον απειλούσαν με αποκαλύψεις, φεύγει για το Παρίσι με ψευδώνυμο, λες και ήταν τρομοκράτης. Με τι τον απειλούσαν; Ήξεραν (παλάτι και CIA) ότι είχε υπογράψει κρυφό μνημόνιο με τους Εγγλέζους και τους Αμερικάνους ότι θα ξεπουλήσει την Κύπρο (διχοτόμηση) και η συμφωνία Ζυρίχης-Λονδίνου που υπέγραψε στα 1959, ήταν το πρώτο βήμα της προδοσίας.
Μετά έρχεται η Ένωση Κέντρου στα πράγματα, μετά η αποστασία, μετά η χούντα, αλλά ο Καραμανλής, πάντα Καραμανλής... Θα ελίσσεται απ’ το Παρίσι και δεν θα κοντράρεται με κανέναν, ούτε καν με την χούντα που το πιο βαρύ ήταν ότι τους έλεγε αλλόφρονες και τρελούς και όχι προδότες, φασίστες, εγκληματίες της πατρίδας... Μάλιστα, σε μια επιστολή απ’ το Παρίσι, την ευθύνη για την χούντα την έριχνε στο κέντρο και την αριστερά και στους ανένδοτους του Παπανδρέου που αυτοί την φέρανε. Άκου τώρα το χειρότερο: Η χούντα έπεσε γιατί η Τουρκία κατέλαβε το 5% της Κύπρου. Ήρθε ο Καραμανλής ανέλαβε την κυβέρνηση και μετά από έναν μήνα διαπραγματεύσεων, οι Τούρκοι μπουκάρουν και παίρνουν και το υπόλοιπο 35% του νησιού και ο Καραμανλής δεν στέλνει στρατό, εφαρμόζοντας το «Η Κύπρος κείται μακράν». Δεν έχει σημασία αν το είπε ή δεν το είπε, αλλά ότι το εφάρμοσε στην πράξη και μετά απ’ αυτό παίρνει στις εκλογές 53%...
Αλλά και μετά, οι κυβερνήσεις του, δεν ήταν καλύτερες. Δεν έδωσε χαρτιά στον Μενέλαο Λουντέμη και σε άλλους αυτοεξόριστους και χρειάστηκε να έρθει ο Ανδρέας για να επιστρέψουν οι άνθρωποι στην πατρίδα τους. Αργότερα και λίγο πριν βγει ο Ανδρέας, προλαβαίνουν οι δεξιοί και τον κάνουν ΠτΔ που στην ουσία ήταν περισσότερο προσπάθεια να τον ξεπλύνουν.
Έπαιξε μόνιμα το αφήγημα του εθνάρχη, ξεχνώντας ή αγνοώντας την πραγματική ιστορία, ή παραχαράζοντάς την.
Ο Καραμανλής πέθανε σαν σήμερα, 23 Απριλίου 1998, σε ηλικία 91 ετών. Δεν υπήρξε ποτέ καλός υπηρέτης της πατρίδας. Μπορεί να ήταν καλός υπηρέτης των μεγάλων δυνάμεων, του παλατιού, της πρεσβείας, των εργολάβων, της οικογένειάς του, αλλά ΟΧΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ και ελπίζω μια μέρα αυτό να το γράψει και η επίσημη ιστορία.
Υ.Γ.: Λόγω του ονόματός του και του παραμυθιού του εθνάρχη που είχε ποτίσει βαθειά τον λαό, πολιτεύτηκαν 2 ανίψια του. Ο ένας έγινε πρωθυπουργός και ήταν παντελώς ανίκανος, ΠΑΝΤΕΛΩΣ όμως, και ο άλλος κατά πολύ χειρότερος... Είναι ο κύριος υπεύθυνος του εγκλήματος των Τεμπών.
