Και αυτό γιατί οι Ευρωπαίοι εκπρόσωποί της τον προσκαλούν σε διάφορες διαβουλεύσεις και εκδηλώσεις τους, ο ίδιος δε προέβη σε «απεύθυνση πλατιού καλέσματος»
Το σίγουρο είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν διαθέτει σταθερή γραμμή πλεύσης.
Η συμπεριφορά του καθορίζεται από τις κοντόφθαλμες επιλογές του και από τις τρέχουσες ανάγκες.
Στην πραγματικότητα, ο πυρήνας –πολιτικός, ιδεολογικός- παραμένει ίδιος. Αποκλειστικό του μέλημα, να κρατηθεί στην εξουσία.
Ο λαϊκισμός αποτελεί τη μόνη σταθερά του. Σ’ αυτόν επένδυσε όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Σ’ αυτόν επενδύει και σήμερα. Συνιστά την ταυτότητά του.
Οι προσπάθειές του να μεταλλαχθεί είναι επιφανειακές. Δεν έχουν αντίκρισμα.
Απόδειξη, ο τρόπος που πολιτεύεται. Οι πρακτικές του απέχουν παρασάγγας από εκείνες των προοδευτικών δυνάμεων. Δεν συνάδουν με τη σοσιαλδημοκρατική κουλτούρα. Και βέβαια ουδεμία σχέση έχουν με το ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Αντιθέτως, παραπέμπουν στις πιο γκρίζες και σκοτεινές συμπεριφορές του παρελθόντος. Τα ακατάσχετα ψέματα, η ψηφοθηρία, η επένδυση στις πελατειακές σχέσεις και στην κομματοκρατία δεν συνιστούν προοδευτικές πολιτικές.
Πόσο μάλλον η ενοχοποίηση, η διαβολή των πολιτικών αντιπάλων και η καλλιέργεια του φθόνου και της μισαλλοδοξίας.
Αντιλαμβανόμενος ο Αλέξης Τσίπρας πως βρίσκεται αντιμέτωπος με μια πρωτοφανή κοινωνική και πολιτική απαξίωση, φτάνει στο απόγειο του λαϊκισμού. Υπόσχεται «λαγούς με πετραχήλια», ενώ η χώρα ζει με δανεικά και η πρόσβασή της στις αγορές είναι δύσκολη.
Η παροχολογία για την εξαγορά ψηφοφόρων γνωρίζει ημέρες δόξης λαμπρές.
Τα φιλοδωρήματα, τα αναδρομικά, οι ρυθμίσεις για τα κόκκινα δάνεια και οι δόσεις σε Εφορία και Ταμεία, ακόμη και η αύξηση του κατώτατου μισθού, εξυπηρετούν μικροκομματικές σκοπιμότητες.
Δεν θεμελιώνουν οικονομική στρατηγική ανάπτυξης και ευημερίας Ούτε αναδιανέμουν τον κοινωνικό πλούτο.
Τα υπερπλεονάσματα -αποτέλεσμα της εξωφρενικής φορολογίας- έπληξαν δραστικά τη μεσαία τάξη. Το χειρότερο ακυρώνουν την παραγωγική, οικονομική και αναπτυξιακή αναζωογόνηση.
Μοναδικό ενδιαφέρον του πρωθυπουργού είναι η διασφάλιση και η συντήρηση συγκεκριμένου εκλογικού ακροατηρίου. Θεωρώντας το κράτος ιδιοκτησία του, καταφεύγει σε πολιτικές δοσοληψίες, προσλαμβάνοντας ημετέρους στο δημόσιο.
Το προκλητικότερο είναι ότι την ώρα που ο Αλ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ ανακαλύπτουν τη γοητεία του «Προοδευτικού Μετώπου» σε Ελλάδα και Ευρώπη, παραμένουν σφιχταγκαλιασμένοι με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, τους νεοκαραμανλικούς, τα ορφανά του Άκη και διάφορους «πρόθυμους εξ επαγγέλματος Κεντροαριστερούς».
Η όσμωση τους είναι αναμφισβήτητη. Συνεκτική τους ουσία, η εξουσία αλλά και ο δηλητηριώδης λαϊκισμός τους.
Φαίνεται πλέον καθαρά ότι ο πρωθυπουργός έχει τον λαϊκισμό στο DΝΑ του. Η επιχείρηση αυτό-εξωραϊσμού του αποδεικνύεται επίπλαστη. Ως τακτικιστής διαθέτει δύο προσωπεία.
Στη διεθνή σκηνή εμφανίζεται με το κοστούμι του ευρωπαϊστή, επιδιδόμενος δυστυχώς σε πλειοδοσία ενδοτισμού, υποχωρητικότητας και υπακοής, ενώ στην Ελλάδα επιλέγει την περιβολή του λαϊκιστή και του αντισυστημικού.
Οι κεντροαριστερές δυνάμεις δεν πρόκειται να ανταποκριθούν στα κελεύσματά του. Ούτε σκοπεύουν να χάσουν την ψυχή τους, δεχόμενες την απαλλοτρίωση τους. Γυρίζουν την πλάτη στα ευτελή κόλπα του.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΑ ΝΕΑ 21-03-2019
