Από το 1964 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι όπου σπούδασε μαθηματικά, κυβερνητική και μουσικό αυτοματισμό. Το 1969 επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου άρχισε να ερευνά σε βάθος τη βυζαντινή μουσική. Η διδακτορική διατριβή του στο Πανεπιστήμιο του Βενσέν είχε ως θέμα τη δομική ανάλυση της βυζαντινής μουσικής.
Από το 1970 ήταν μέλος του Παρισινού «Κέντρου Μαθηματικών Σπουδών Μουσικού Αυτοματισμού». Ίδρυσε την «Ορχήστρα παλαιών παραδοσιακών και πρωτότυπων Οργάνων». Επίσης, δημιούργησε το Μουσείο Αρχαίων και Βυζαντινών Οργάνων στη Θεσσαλονίκη, όργανα τα οποία επανακατασκεύαζε ο ίδιος μέσα από παραστάσεις αγγείων και άλλες διαθέσιμες πηγές. Έγραψε επίσης μουσική για τον κινηματογράφο σε ταινίες όπως οι «Τροπικός της Παρθένου» του Γιάννη Δαλιανίδη, «Μεγαλέξανδρος» του Θόδωρου Αγγελόπουλου (1979) και «Η Φωτογραφία» του Νίκου Παπατάκη (1986).
Επίσης, ηχογράφησε δίσκους βυζαντινής, μεταβυζαντινής, αρχαίας ελληνικής και ιδιωματικής δημοτικής, μουσικής, καθώς και μονογραφίες παραδοσιακής μουσικής. Τιμήθηκε για το έργο του «Ρωμανός ο Μελωδός» με το βραβείο μουσικής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1978).
