υπουργείων Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, που επεδίωκαν να αποχαρακτηρίσουν δεκάδες εκατομμύρια στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων, με πρόσχημα το να μη χαθεί μέρος των κοινοτικών επιδοτήσεων των κτηνοτρόφων.
Κλείνοντας εκείνο το άρθρο προαναγγείλαμε ότι σε επόμενο δημοσίευμά μας θα αναφερθούμε αποκαλυπτικά στις νομοθετικές παρεμβάσεις της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου. Μας πρόλαβε, όμως, η νέα συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, η οποία τρέχει με γοργά βήματα. Ηδη συνέταξε νομοσχέδιο με τίτλο «ΒΟΣΚΗΣΙΜΕΣ ΓΑΙΕΣ ΕΛΑΔΑΣ», με στόχο να ψηφιστεί μέσα στο Μάη, όπως δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός Β. Αποστόλου.
Αναγκαστικά, λοιπόν, θα αναφερθούμε επιτροχάδην στους νόμους 4264 και 4315 του 2014 (άρθρα 60 και 25 αντίστοιχα) για να περάσουμε στη συνέχεια στο νομοσχέδιο της συγκυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου.
Ο όρος «βοσκότοποι» ή «βοσκήσιμες γαίες», σύμφωνα με το μοντέρνο όρο που εισήγαγε η νέα συγκυβέρνηση, υποδηλώνει τρίτη κατηγορία γης, πέρα από τη γεωργική γη και το δάσος - δασική έκταση, ενώ στην πραγματικότητα η βόσκηση δεν συνιστά άλλη κατηγορία γης, αλλά χρήση γης για την ικανοποίηση μεγάλου μέρους των διατροφικών αναγκών των αιγοπροβάτων και των βοοειδών. Επειδή η χρήση γεωργικών εκτάσεων που δεν χρησιμοποιούνται για καλλιεργητικούς σκοπούς (για την παραγωγή αγροτικών προϊόντων) δεν αρκεί για την ικανοποίηση των αναγκών των κτηνοτρόφων στην Ελλάδα, χρησιμοποιούνταν και εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται δεκάδες εκατομμύρια στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, η κυβέρνηση του Α. Παπανδρέου επεχείρησε με τον νόμο 1734/1987 να εισάγει τον όρο βοσκότοποι ως άλλη κατηγορία γης, πέρα από τη δασική και γεωργική γη, και να προχωρήσει στον αποχαρακτηρισμό δεκάδων εκατομμυρίων στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων μέσω της οριοθέτησης των βοσκότοπων. Η απόπειρα αυτή απέτυχε. Η οριοθέτηση των βοσκότοπων δεν προχώρησε, αλλά η βόσκηση των αιγοπροβάτων και των βοοειδών συνεχίζονταν σε δάση και δασικές εκτάσεις, χωρίς να προκύπτουν προβλήματα.
Ο ορισμός του βοσκότοπου, όπως εισήχθη με την παρ. 1α του νόμου 1734/1987 είναι ο εξής: «Για την εφαρμογή του νόμου αυτού θεωρούνται: α) Βοσκότοπος: Εκταση, στην οποία αναπτύσσεται βλάστηση ποώδης ή ξυλώδης με θαμνώδη μορφή ή και μικτή, η κύρια παραγωγή της οποίας αποτελεί τροφή για μεγάλα ή μικρά ποιμενικά, οικόσιτα και άγρια ζώα».
Η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, σε διάστημα επτά μηνών, ψήφισε τους νόμους 4264/15-5-2015 και 4315/24-12-2015. Με διατάξεις των άρθρων 60 και 25 αντίστοιχα, εισήγαγε τον όρο βοσκότοπος ως τρίτη κατηγορία γης, πέρα από τη γεωργική γη και το δάσος – δασική έκταση. Η σχετική διάταξη του άρθρου 25 του νόμου 4315 αναφέρει: «Βοσκότοποι είναι οι εκτάσεις, στις οποίες αναπτύσσεται αυτοφυής ή μη βλάστηση, ποώδης, φρυγανική ή ξυλώδης με θαμνώδη ή αραιά δενδρώδη μορφή ή και μικτή, οι οποίες δύνανται να χρησιμοποιηθούν για βόσκηση αγροτικών ζώων».
Με μια απλή ανάγνωση του παλαιότερου και του νέου ορισμού του βοσκότοπου διαπιστώνεται από τη μια το ταυτόσημό τους και από την άλλη ότι ανοίγει ο δρόμος για τη δημιουργία τρίτης κατηγορίας γης, πέρα απ’ αυτές της γεωργικής και του δάσους. Διαπιστώνεται, ακόμη, ότι με το νόμο 4315/2015 γίνεται ένα πρώτο βήμα σε σχέση με το νόμο 1734/1987. Η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου δεν προχώρησε άμεσα και στον αποχαρακτηρισμό των δεκάδων εκατομμυρίων δασών και δασικών εκτάσεων, όπως είχε επιχειρηθεί με το νόμο 1734/1987, προκειμένου να οριοθετηθούν οι βοσκότοποι, ως άλλη κατηγορία γης. Το άφησε για αργότερα, προσδοκώντας προφανώς ευνοϊκότερη πολιτική συγκυρία, καθώς γνώριζε ότι οι διατάξεις του νόμου 1734/1987 για την οριοθέτηση των βοσκότοπων ως τρίτη κατηγορία γης και τον ταυτόχρονο αποχαρακτηρισμό δασών και δασικών εκτάσεων κρίθηκαν αντισυνταγματικές.
Η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, προκειμένου να διασκεδάσει τις άσχημες εντυπώσεις που δημιουργούνταν από τη διάταξη του άρθρου 60 του νόμου 4264/2014, με την οποία εισήγαγε τον ορισμό του βοσκότοπου, έβαλε αμέσως μετά τον ορισμό, το τρίτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 60, που προβλέπει: «Ο ανωτέρω θεματικός χάρτης (σ.σ. εννοεί αυτόν που συμπεριλαμβάνει τους βοσκότοπους) αφορά αποκλειστικά και μόνο στην εφαρμογή των κοινοτικών και εθνικών προγραμμάτων και δεν επηρεάζει την αποτύπωση, προστασία και διαχείριση των εκτάσεων αυτών σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο».
Αυτή όμως η προσθήκη δεν κράτησε για πολύ. Με την παράγραφο 3 του άρθρου 25 του νόμου 4315/2015 απάλειψε το τρίτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 60. Ετσι, η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου εμμέσως πλην σαφώς παραδέχτηκε ότι ο χάρτης με τους βοσκότοπους δεν αφορά αποκλειστικά την εφαρμογή κοινοτικών προγραμμάτων αλλά και ότι επηρεάζει την αποτύπωση, διαχείριση και προστασία των δασών και δασικών εκτάσεων.
Ετσι, η προηγούμενη συγκυβέρνηση, σε διάστημα επτά μηνών, πρόσθεσε ένα ακόμη λιθαράκι στο δρόμο του αποχαρακτηρισμού δεκάδων εκατομμυρίων δασών και δασικών εκτάσεων και στην οριοθέτηση των βοσκότοπων ως τρίτη κατηγορία γης. Θυμίζουμε ότι αυτή δεν είναι η μοναδική περίπτωση που η συγκυβέρνηση αυτή εφάρμοσε την τακτική του βαθμιαίου αποχαρακτηρισμού δασών και δασικών εκτάσεων, τακτική που από τις στήλες της «Κ» την καταγράψαμε αναλυτικά δείχνοντας ότι οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον πλήρη και οριστικό αποχαρακτηρισμό.
Το νέο νομοσχέδιο
Η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου αποδέχεται πλήρως όλες τις διατάξεις των άρθρων 60 και 25 των νόμων 4264 και 4315, με την εισαγωγή τους και στο δικό της νομοσχέδιο. Για παράδειγμα, καταργεί το άρθρο 103 του Δασικού Κώδικα (ΝΔ 86/1969), στο οποίο η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου εισήγαγε με τους νόμους 4264 και 4315 τον ορισμό του βοσκότοπου, αλλά την ίδια στιγμή εισάγει με το άρθρο 1 του νομοσχεδίου της τον ίδιο ορισμό του βοσκότοπου, με μόνη αλλαγή την καθιέρωση του όρου βοσκήσιμες γαίες, που φυσικά δεν αλλάζει τίποτα στην ουσία. Θα μπορούσαμε να επισημάνουμε ότι μ’ αυτή την τακτική, να αλλάζει δηλαδή τις λέξεις και αντί για βοσκότοπους να μιλά για βοσκήσιμες γαίες, δείχνει ότι θεωρεί πως απευθύνεται σε Χαχόλους που δεν μπορούν να διακρίνουν την ουσία που παραμένει αναλλοίωτη. Επιπλέον, ενώ με τον ορισμό των βοσκήσιμων γαιών αποκλείει από την ένταξη σ΄ αυτές τα δάση, την ίδια στιγμή, με την παρ. 3 του άρθρου 8 του νομοσχεδίου εισάγει στις βοσκήσιμες γαίες και τα δάση!
Φυσικά, το νέο νομοσχέδιο δεν περιορίζεται μόνο στην αποδοχή των διατάξεων που εισήγαγε η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Πάει ακόμη παραπέρα τη «βαλίτσα», στην κατεύθυνση του αποχαρακτηρισμού δεκάδων εκατομμυρίων στρεμμάτων δάσους και δασικών εκτάσεων, αποκλείοντας τις δασικές υπηρεσίες από την «οργάνωση, τήρηση και ενημέρωση των βοσκήσιμων γαιών».
Ο αποκλεισμός γίνεται με την εισαγωγή νέων διατάξεων στα άρθρα 3 και 11 του νέου νομοσχεδίου. Με την παρ. 2 του άρθρου 3, «αρμόδιες για την δημιουργία, οργάνωση, τήρηση και ενημέρωση της ΚΓΠΒΔ (Κεντρική Γεωγραφική Πληροφορική Βάση Δεδομένων) “Βοσκήσιμες Γαίες της Ελλάδας’’ ορίζονται οι Διευθύνσεις Διατροφής Ζώων, Ζωοτροφών και Βοσκοτόπων και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του Υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας».
Γίνεται φανερό ότι αποκλείει τόσο τις κεντρικές δασικές διευθύνσεις της Γενικής Διεύθυνσης Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Περιβάλλοντος όσο και τις γενικές διευθύνσεις Δασών των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, επτά τον αριθμό. Η στόχευση αυτού του αποκλεισμού είναι φανερή. Πρέπει να απαλλαγεί από τις δασικές υπηρεσίες για να έχει λυμένα τα χέρια της για να κάνει (είτε η ίδια είτε η κυβέρνηση που θα τη διαδεχθεί) τα επόμενα βήματα που θα οδηγήσουν στον πλήρη αποχαρακτηρισμό των δεκάδων εκατομμυρίων δασών και δασικών εκτάσεων και στην οριοθέτησή τους ως «βοσκήσιμων γαιών».
Με το άρθρο 11 καταργεί ανάμεσα στ’ άλλα και το άρθρο 103 του Δασικού Κώδικα. Ιστορικά ο Δασικός Κώδικας 86/1969 ήταν η βάση για τον έλεγχο από τις δασικές υπηρεσίες της βόσκησης στα δάση και τις δασικές εκτάσεις. Η κατάργηση του άρθρου είναι σημειολογική και σε συνδυασμό με την παράγραφο 2 του άρθρου 3 εξυπηρετεί τη στρατηγική του αποκλεισμού των δασικών υπηρεσιών από τον έλεγχο της βόσκησης και του αποχαρακτηρισμού των δασών και δασικών εκτάσεων για την οριοθέτηση των «βοσκήσιμων γαιών».
Δεν αρκεί μόνο η απόσυρση του νομοσχέδιου της συγκυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου και η κατάργηση των άρθρων 60 και 25 των νόμων 4264 και 4315 του 2014, προκειμένου να αποτραπεί ο επιχειρούμενος, για δεύτερη φορά, αποχαρακτηρισμός δεκάδων εκατομμυρίων δασών και δασικών εκτάσεων και η οριοθέτησή τους ως βοσκότοπων. Χρειάζεται να γίνουν πολλά, μεταξύ των οποίων η τροποποίηση διατάξεων του κανονισμού 1307 του 2013, με τις οποίες οι βοσκότοποι θεωρούνται γεωργικές γαίες!
Πηγή
