Η Ελλάδα προεκλογικό θέμα, ένα πρόγραμμα βοήθειας το οποίο σταματά επειδή το ΔΝΤ δεν θέλει πλέον να συμμετέχει, συζήτηση στο γερμανικό κοινοβούλιο για νέα βοήθεια προς της Ελλάδα και η Ευρώπη μπροστά σε μια κρίσιμη δοκιμασία. Ολα αυτά θα ήταν προεκλογική βοήθεια για το "Κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία" (AfD) και η Xριστιανική Ενωση (CDU/CSU) δεν ενθουσιάζεται από όλα αυτά, ούτε βέβαια και το ΔΝΤ, γράφει σε σχόλιό της η "Die Welt".
Σύμφωνα με όσα ακούγονται έγινε πριν από μερικές μέρες σχετική συζήτηση μεταξύ Μέρκελ και Λαγκάρντ. Στο τηλεφώνημά τους η Λαγκάρντ υποσχέθηκε στήριξη στην καγκελάριο και τη συμμετοχή του Ταμείου στο τρέχον ελληνικό πρόγραμμα, ενώ το αμφιλεγόμενο μεταξύ ΔΝΤ και γερμανικής κυβέρνησης θέμα της ελάφρυνσης του χρέους της Αθήνας θα έρθει ξανά στην ατζέντα των συζητήσεων το 2018, ένα χρόνο δηλαδή μετά τις γερμανικές εκλογές, λένε κυβερνητικοί κύκλοι στο Βερολίνο.
Εάν αυτό ισχύει, το ΔΝΤ αγοράζει χρόνο από την πολιτική -και πάλι. Στην Ουάσιγκτον -έτσι λένε στο Βερολίνο- ενδιαφέρονται να βάλουν πλάτη στην καγκελάριο. Η Λαγκάρντ και η Μέρκελ καταλαβαίνουν η μια την άλλη. Η Γερμανίδα άνοιξε τον δρόμο για δεύτερη θητεία στηΓαλλίδα. Η επικεφαλής του ΔΝΤ, από την άλλη, βλέπει στην καγκελάριο ένα από τα λίγα στηρίγματα σε έναν ολοένα και περισσότερο ασταθή κόσμο και δεν θέλει να αποτελέσει το εμπόδιο στο οποίο θα σκοντάψει η Μέρκελ στον δρόμο προς την καγκελαρία, κατά τη γερμανική εφημερίδα.
Το ΔΝΤ δεν θέλει να το επιβεβαιώσει επίσημα. Η θέση του Ταμείου παραμένει ίδια, λένε. Τα πικρά χάπια που θα πιούν όμως οπωσδήποτε όλοι οι συμμετέχοντες είναι οι σκληροί όροι για την Ελλάδα και οι ακριβές ελαφρύνσεις του ελληνικού χρέους για τους Ευρωπαίους εταίρους. Βρυξέλλες και Βερολίνο έχουν προφανώς συμφωνήσει ότι οι Έλληνες θα πρέπει να δράσουν αποτελεσματικότερα εάν -όπως αναμένεται- δεν επιτύχουν τους στόχους τους. Στην Αθήνα όμως δεν υπάρχει ακόμα κατανόηση γι΄ αυτό.
Η σκέψη πίσω από όλα αυτά είναι απλή: εάν η Ελλάδα κάνει περισσότερες μεταρρυθμίσεις και μεγαλύτερες περικοπές, τότε οι ανάγκες χρηματοδότησής της θα είναι μικρότερες. Το βάρος του χρέους θα αυξηθεί λιγότερο ή ακόμα και θα ελαττωθεί ταχύτερα. Εάν το βουνό του χρέους ξανάρθει το 2018 στο τραπέζι τότε οι Ευρωπαίοι θα παραπέμψουν ακριβώς σε αυτό, καταλήγει η Welt.
