Στην Συρία αφού καταλήφθηκε το Χαλέπι από τις δυνάμεις του Άσσαντ το ενδιαφέρον των μ.μ.ε. της ολιγαρχίας ξαφνικά έγινε καπνός. Κάθε ενδιαφέρον για την μοίρα των χιλιάδων αμάχων, γυναικόπαιδων και ηλικιωμένων, εξανεμίστηκε.
Τι απέγιναν άραγε οι εγκλωβισμένοι κάτοικοι του Χαλεπιού που για κάποιο λόγο -που δεν εξηγήθηκε ποτέ- θα σφαζόντουσαν από τις δυνάμεις του Άσσαντ; Κανείς δεν μας εξήγησε πως συμβιβάζεται η εικόνα από την μία μιας υποτιθέμενης, παγκόσμιας εμβέλειας, ανθρωπιστικής καταστροφής όπου... κάτοικοι και «αντάρτες-μαχητές της ελευθερίας» εκτελούνταν μαζικά και από την άλλη μιας άλλης όπου όχι μόνο οι κάτοικοι του Χαλεπίου επιβιβάζονταν σε λεωφορεία για να μεταφερθούν αλλού αλλά και οι ίδιοι οι «αντάρτες» αποχωρούσαν συντεταγμένα έχοντας κρατήσει και τον οπλισμό τους προς το Ιντλίμπ. Κανείς δεν θα μάθει, αντίθετα, ότι ήταν οι ίδιοι οι τζιχαντιστές που κατά την αποχώρηση μερίδας κατοίκων που ανήκουν στο σιιτικό δόγμα επιτέθηκαν στα λεωφορεία αυτά.
Πόσοι γνωρίζουν ότι αμέτρητα βίντεο και φωτογραφίες με διασωζόμενους από τους βομβαρδισμούς του Άσσαντ ήταν ψεύτικα και προϊόντα προπαγάνδας. Ότι η «ανθρωπιστική» οργάνωση «Λευκά Κράνη» η οποία εμφανίζεται, δε δεκάδες βίντεο που προβάλλονται από τις ειδήσεις, αποτελεί δημιούργημα της Αλ Κάιντα;
Λίγοι γνωρίζουν ότι την ίδια στιγμή που η ελληνική και ξένη τηλεόραση φώναζε για την «ανθρωπιστική καταστροφή» στο Χαλέπι, ο ISIS (εφεξής, Daesh) εκτόξευσε μεγάλης εμβέλειας επίθεση και κατέλαβε για άλλη μια φορά στην Παλμύρα και σήμερα οι σαλαφιστές ανατίναξαν το Τετράπυλον και την πρόσοψη του Ρωμαϊκού θεάτρου. Ας θυμηθούμε ότι η πρώτη εισβολή είχε γίνει πρώτο θέμα στις ειδήσεις για πολλές μέρες. Τώρα και προκειμένου να παρουσιαστεί ο συριακός στρατός ως εισβολέας και όχι αμυνόμενος της εθνικής κυριαρχίας της Συρίας η μάχη που δίνει στην Παλμύρα αποσιωπήθηκε με τον πιο κραυγαλέο τρόπο.
Πόσοι έμαθαν άραγε ότι πριν ένα μήνα μετά την απελευθέρωση του Χαλεπίου ανακαλύφθηκαν και συνελήφθησαν σε καταφύγιο στο ανατολικό Χαλέπι, ΝΑΤΟικοί στρατιωτικοί ; Ελάχιστοι έτσι γνωρίζουν ότι παίζει ενεργό ρόλο, καταπατώντας κάθε έννοια και διεθνούς δικαίου, στην προσπάθεια ανατροπής της κυβέρνησης μιας ξένης χώρας;
Άραγε, σε ποια πραγματική δημοκρατία, τα μμε μπορούν αποκρύπτουν ότι το Ισραήλ, εδώ και μήνες, βομβαρδίζει την Συρία, χωρίς καν να έχει κηρυχθεί πόλεμος ή να έχει προηγηθεί κάποια επιθετική ενέργεια εκ μέρους της Συρίας; Ποιος έμαθε ότι για άλλη μια φορά, πριν από μια εβδομάδα (στις 12 Ιανουαρίου) το Ισραήλ εκτόξευσε πυραύλους εναντίον της αεροπορικής βάσης Μεζέχ λίγο έξω από την Δαμασκό και 80 χιλιόμετρα περίπου μέσα στο έδαφος της Συρίας; Προφανώς βέβαια αν είχε χτυπηθεί οποιαδήποτε χώρα σύμμαχος των Αμερικανό-νατοϊκών θα είχε γίνει πρώτη είδηση.
Πόσοι γνωρίζουν άραγε ότι στην περικυκλωμένη πόλη του Ντερ Εζόρ εκατόν είκοσι χιλιάδες άμαχοι βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο εξαιτίας της τεράστιας επίθεσης που έχουν εξαπολύσει οι δολοφόνοι του Daesh. Οι δυνάμεις με την οποία διεξάγουν τις συνεχείς επιθέσεις οι εξτρεμιστές μουσουλμάνοι, προέρχονται από το μέτωπο τις Μοσούλης, με τους Ρώσους να κατηγορούν τους Αμερικάνους ότι ενώ η Μοσούλη υποτίθεται ότι είναι περικυκλωμένη, οι τρομοκράτες διοχετεύονται στην πραγματικότητα στην Συρία. Πόσοι γνωρίζουν ότι στην μάχη του Ντερ Εζόρ ο στρατός της Συρίας μαζί με Ιρανούς και Λιβανέζους εθελοντές αλλά και τους κατοίκους της πόλης υπερασπίζονται το τελευταίο προπύργιο της ανατολικής Συρίας ενώ ταυτόχρονα η αμερικανονατοική συμμαχία κατά λάθος βομβαρδίζει θέσεις του συριακού στρατού;
Πόση ώρα αφιέρωσαν τα κανάλια των εφοπλιστών για να μάθουμε ότι ταυτόχρονα με τον πόλεμο στην Συρία, πριν μερικές μέρες έφθασε και εγκαταστάθηκε στην Πολωνία αμερικάνικος στρατός συνεχίζοντας τη περικύκλωση της Ρωσίας που ξεκίνησε με το πραξικόπημα της συμμαχίας οπαδών της Ε.Ε. και ναζιστών στην Ουκρανία;
Ο συριακός πόλεμος έχει πάψει προ πολλού να είναι απλά ένας εμφύλιος πόλεμος, στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ποτέ μόνο ένας τέτοιος. Αποτελεί μέρος και συνέχεια του γενικότερου σχεδιασμού των Αμερικάνων για αναδιάταξη του γεωπολιτικού στάτους, ως αντίμετρο στην διαρκή ισχυροποίηση της Κίνας της Ρωσίας και μιας αναπτυσσόμενης συμμαχίας ανάμεσα σε αυτές τις δυο χώρες και άλλων όπως το Ιράν.
Στην Συρία για πρώτη φορά από το 1990 η μηχανή πολέμου της αμερικανό-νατοϊκής αυτοκρατορίας έχει βρεθεί σε δύσκολη θέση και σε κάθε περίπτωση, μακριά από τον αρχικό σχεδιασμό της. Αυτό που κρίνεται σήμερα στην Συρία είναι η ίδια της η εθνική υπόσταση ως ενιαίο και ανεξάρτητο κράτος, ,το οποίο αποτελεί και βασική προϋπόθεση για οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη σε προοδευτική κατεύθυνση στο μέλλον.
Ο Άσσαντ δεν είναι σοσιαλιστής, για την ακρίβεια ούτε καν ένας ηγέτης που ακολουθούσε τα τελευταία χρόνια μια φιλολαϊκή πολιτική, καμία αυταπάτη ή ωραιοποίηση δεν μπορεί να υπάρξει περί αυτού. Ήττα όμως της κυβέρνησης του Άσσαντ σημαίνει την επικράτηση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, της κρεατομηχανής θανάτου, την διάλυση της χώρας, την επικράτηση των σκοταδιστών σαλαφιστών. Αυτό που σήμερα λοιπόν είναι το ζητούμενο είναι η νίκη του συριακού στρατού και του συριακού λαού η οποία θα αποτρέψει και την επιπλέον γεωστρατηγική ενίσχυση της ευρωατλαντικής παντοκρατορίας και των συμμάχων τους. Η προάσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για οποιαδήποτε θετική εξέλιξη, χωρίς αυτή η ταξική πάλη θα διεξαχθεί σε μια κατειλημμένη και διαλυμένη χώρα υπό πολύ χειρότερους όρους.
Ζούμε σε έναν κόσμο όπου η εντεινόμενη παγκόσμια οικονομική κρίση οδηγεί σε μια όλο και πιο βίαια αντίδραση της αυτοκρατορικής μηχανής. Η κρίση οδηγεί τον ισχυρότερο μηχανισμό προπαγάνδας που διαθέτει, την τηλεόραση, να χρησιμοποιεί όλο και πιο κραυγαλέα το ψέμα και την ψεύτικη είδηση προκειμένου να πατρονάρει την λαϊκή γνώμη και συνείδηση. Οποιαδήποτε αντικειμενικότητα στην ενημέρωση έστω και ως δημοκρατική επίφαση έχει εξαφανιστεί. Τα πέπλα του καπιταλισμού και της δυτικής αστικής «δημοκρατίας» πέφτουν ένα-ένα και όλο και πιο πολύ αποκαλύπτεται το κρυπτόμενο τέρας.
Πηγή
