Είναι κυριολεκτικά η πρώτη φορά στα χρονικά που ένας ανασχηματισμός φέρνει, τόσο γρήγορα, τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα από τα προσδοκώμενα για μια κυβέρνηση. Αυτή είναι ομολογουμένως μια ...επιτυχία που ανήκει εξ΄ ολοκλήρου στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Ήδη συμπληρώθηκε ένα δεκαήμερο από την ανακοίνωση των αλλαγών στο υπουργικό συμβούλιο και το κλίμα είναι, κατά κοινή παραδοχή, χειρότερο παντού: Στο εσωτερικό της κυβέρνησης, στους κόλπους της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ και προπαντός στην κοινωνία...
Και δεν είναι μόνο ότι με το “καλημέρα” οδηγήθηκε στην έξοδο ένας από τους νέους υφυπουργούς κι ένας δεύτερος δεν μπορεί να σταθεί από τις αντιδράσεις. Δεν έχει ξαναγίνει, πραγματικά, το να αποδοκιμάζεται σχεδόν καθολικά, ευθύς εξ αρχής, το εγχείρημα από την κοινή γνώμη.
Ένας ανασχηματισμός υποτίθεται ότι πραγματοποιείται για να επιφέρει μεν τις αναγκαίες διορθώσεις αλλά και για να σηματοδοτήσει συνολικά την επανεκκίνηση της κυβέρνησης. Πάντοτε έως τώρα λοιπόν για ένα διάστημα, μικρότερο ή μεγαλύτερο, αυτή η εικόνα περνούσε προς τα έξω έστω και ως ψευδαίσθηση.
Να όμως που για πρώτη φορά σε ποσοστά που ξεπερνούν και το 72% -στις αλλεπάλληλες δημοσκοπήσεις αυτού του δεκαημέρου- η κοινή γνώμη εκτιμά ότι “ο ανασχηματισμός δεν σηματοδοτεί επανεκκίνηση του κυβερνητικού έργου”. Την ίδια ώρα έχουν αυξηθεί εντυπωσιακά οι αρνητικές γνώμες για το πρόσωπο του κ. Μητσοτάκη...
Ανέκαθεν υπήρχε ένας κανόνας σύμφωνα με τον οποίο για να έχει νόημα ο ανασχηματισμός πρέπει να λύνει περισσότερα προβλήματα από όσα θα προκαλέσει. Ε, ο κ. Μητσοτάκης κατάφερε να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από όσα νόμιζε ότι θα έλυνε...
Ανέκαθεν υπήρχε ένας κανόνας σύμφωνα με τον οποίο για να έχει νόημα ο ανασχηματισμός πρέπει να λύνει περισσότερα προβλήματα από όσα θα προκαλέσει. Ε, ο κ. Μητσοτάκης κατάφερε να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από όσα νόμιζε ότι θα έλυνε...
Μέχρι και εκδοτικός εμφύλιος μεταξύ άλλοτε φίλιων μιντιακών συγκροτημάτων πυροδοτήθηκε με αφορμή συγκεκριμένες επιλογές. Και τώρα που βγαίνουν τα άπλυτα στη φόρα, αυτή που λαβώνεται ακόμη πιο πολύ είναι η κυβέρνηση καθώς μεγαλώνει ο ζόφος (και) για το έγκλημα των Τεμπών και τις μεθοδεύσεις της συγκάλυψης που επιχειρήθηκαν...
Η προσπάθεια του κ. Μητσοτάκη να αλλάξει την ατζέντα της επικαιρότητας -με άλλα λόγια να στείλει την μπάλα στην εξέδρα- μαρτυρά, στο μεταξύ, την απελπισία του. Επισκέψεις σε υπουργεία, εξαγγελίες παντός είδους είναι στο πρόγραμμα. “Είναι ικανός σε λίγο να υποσχεθεί και ...λιμάνι στο Καρπενήσι” κατά πως έλεγε παλιά καραβάνα.
Η πολιτική ιστορία έχει δείξει πως όταν μια κυβέρνηση έχει πάρει την κάτω βόλτα δεν σώζεται με κανέναν ανασχηματισμό. Το μόνο στο οποίο εξυπηρετεί (ο ανασχηματισμός) είναι κάποιες εσωτερικές διευθετήσεις και τακτοποιήσεις πριν έρθει το οριστικό τέλος. Σε αυτήν ακριβώς τη φάση βρίσκεται και ο κ. Μητσοτάκης. Καθώς όμως το σκάφος μπάζει από παντού νερά και υποχωρεί κάτω και από το κρίσιμο (λόγω του εκλογικού νόμου και του μπόνους) όριο του 25%, έρχεται πλέον αντιμέτωπος και με το ένστικτο της γαλάζιας αυτοσυντήρησης που καθημερινώς φουντώνει...
Η προσπάθεια του κ. Μητσοτάκη να αλλάξει την ατζέντα της επικαιρότητας -με άλλα λόγια να στείλει την μπάλα στην εξέδρα- μαρτυρά, στο μεταξύ, την απελπισία του. Επισκέψεις σε υπουργεία, εξαγγελίες παντός είδους είναι στο πρόγραμμα. “Είναι ικανός σε λίγο να υποσχεθεί και ...λιμάνι στο Καρπενήσι” κατά πως έλεγε παλιά καραβάνα.
Η πολιτική ιστορία έχει δείξει πως όταν μια κυβέρνηση έχει πάρει την κάτω βόλτα δεν σώζεται με κανέναν ανασχηματισμό. Το μόνο στο οποίο εξυπηρετεί (ο ανασχηματισμός) είναι κάποιες εσωτερικές διευθετήσεις και τακτοποιήσεις πριν έρθει το οριστικό τέλος. Σε αυτήν ακριβώς τη φάση βρίσκεται και ο κ. Μητσοτάκης. Καθώς όμως το σκάφος μπάζει από παντού νερά και υποχωρεί κάτω και από το κρίσιμο (λόγω του εκλογικού νόμου και του μπόνους) όριο του 25%, έρχεται πλέον αντιμέτωπος και με το ένστικτο της γαλάζιας αυτοσυντήρησης που καθημερινώς φουντώνει...
Ο ΚΟΡΙΟΣ
