"ΡΕΣΑΛΤΟ"
Όποιος παρακολούθησε την παρουσίαση από τον Τσίπρα του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ στο Ζάππειο ένα πράγμα διαπίστωσε την απόλυτα ταύτισή του πλέον με το νεοφιλελεύθερο πλαίσιο. Στο ''Μένουμε Όρθιοι'' (μένουμε μνημόνια θα ήταν πιο αντιπροσωπευτικό) δεν υπάρχει ούτε ίχνος αριστερής πρότασης και κριτικής.
Η μόνη διαφοροποίηση είναι ότι όντας αντιπολίτευση έχει την δυνατότητα να κάνει τον πιο... ανοιχτοχέρη.
Όλοι γνωρίζουμε πως συστέλλονται τα προγράμματα όταν έρχεται η ώρα να γίνουν κυβερνητική πολιτική. Βέβαια στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν χρειάζεται καν να υποθέσουμε την σμίκρυνση του προγράμματος για να το κατατάξουμε στα νεοφιλελεύθερα και δεν είναι μόνο τα ποσοτικά χαρακτηριστικά του αλλά κυρίως τα ποιοτικά του.
Είναι τέτοια πλέον η ταύτιση του ΣΥΡΙΖΑ με τις πολιτικές της ΕΕ που έσπευσε να χαρακτηρίσει θετικές τις εξαγγελίες της Κομισιόν.
Πάμε όμως να δούμε και πιο συγκεκριμένα τι προτείνει. Στους βασικούς στόχους του πλαισίου οικονομικής πολιτικής η δεύτερη θέση είναι : Στήριξη των επιχειρήσεων μέσω απευθείας ενισχύσεων και επιδοτήσεων αλλά και μέσω διευκολύνσεων ρευστότητας και εξυπηρέτησης χρεών.
Η τέταρτη θέση είναι : Χορήγηση ρευστότητας στις επιχειρήσεις μέσω δανείων με εγγύηση του δημοσίου και άλλων χρηματοδοτικών εργαλείων κατά την φάση αντιμετώπισης της υγειονομικής κρίσης και μετά το τέλος αυτής.
Δύο από τους τέσσερις βασικούς στόχους είναι η παροχή ρευστότητας με δημόσιο χρήμα με διάφορους τρόπους στις επιχειρήσεις. Οι άλλοι δύο είναι ευχολόγια για την διατήρηση θέσεων εργασίας, εισοδημάτων και της ζήτησης στα προ κορονοϊού επίπεδα. Απλή διατήρηση όχι κάποια αλλαγή κατεύθυνσης. Από πότε τα θαλασσοδάνεια δημοσίου χρήματος στις επιχειρήσεις θεωρούνται αριστερή ή έστω σοσιαλδημοκρατική πολιτική; Από τότε που θεωρείται δημοκρατικό το ΟΧΙ του ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα να γίνεται ναι σε όλα.
Παρακάτω στο ταμειακό απόθεμα ασφαλείας διαβάζουμε: Πρόκειται για τμήμα του συνολικού ταμειακού αποθέματος που φτάνει τα 37 δις ευρώ και σχηματίστηκε την περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και ειδικότερα τα έτη 2016,2017 και 2018. Εξ αυτού τα 15,6 δις είναι δεσμευμένα για την εξυπηρέτηση του χρέους, ενώ τα υπόλοιπα είναι άμεσα ταμειακά διαθέσιμα.
Εδώ έχουμε εγγυήσεις απέναντι στους δανειστές ότι συνεχίζεται απρόσκοπτα η εξυπηρέτηση του χρέους. Άλλη μία ριζοσπαστική αριστερή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ.
Όσον αφορά τώρα την διασφάλιση της σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος. Πρόσθετος δανεισμός του τραπεζικού συστήματος από την ΕΚΤ: 12 δις ευρώ. Πρόκειται για παροχή ρευστότητας των τραπεζών απευθείας από την ΕΚΤ για την κάλυψη των εκτάκτων αναγκών της αγοράς που προκύπτουν από την πανδημία.
Πλήρης αποδοχή της ΕΚΤ ως γενικού ρυθμιστή της πίστωσης πράγμα που είναι εκ των ουκ άνευ όταν παραμένεις στην ευρωζώνη. Γι' αυτό έχουμε και συνέχεια: Με το μηχανισμό αυτό η ΕΚΤ: Κρατάει χαμηλά τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων. Διευκολύνει την πρόσβαση σε ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών που μπορούν να αγοράσουν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και να χρησιμοποιήσουν ως ενέχυρο για άντληση ρευστότητας από την ΕΚΤ.
Μάλλον η παροχή ρευστότητας στις τράπεζες θα είναι κάποια αριστερή πολιτική που εμείς δεν γνωρίζουμε για να αναφέρεται τόσες φορές. Αφού λοιπόν παρέχεται ρευστότητα στον τραπεζικό τομέα δεν μπορεί να μείνουν παραπονεμένοι οι επενδυτές.
Νέο ταμείο εγγυοδοσίας της ΕΤΕπ(ευρωπαϊκή τράπεζα επενδύσεων). Η τράπεζα ανέλαβε την πρωτοβουλία για την δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού ταμείου εγγυοδοσίας ύψους 25 δις ευρώ το οποίο θα μπορούσε, συνυπολογιζόμενης της μόχλευσης κεφαλαίων, να στηρίξει χρηματοδοτήσεις συνολικού ύψους 200 δις ευρώ για ΜΜΕ(μικρομεσαίες επιχειρήσεις) κυρίως αλλά και μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις σε ολόκληρη την ΕΕ. Και οι μεγάλες επιχειρήσεις χρειάζονται χρηματοδότηση λοιπόν. Μπορεί να υποθέσει κανείς που θα καταλήξει η μερίδα του λέοντος από τα λεφτά.
Ξανά για τις τράπεζες: Δανεισμός απευθείας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος από τη ΕΤΕπ ύψους 1,5 δις ευρώ. Πρόκειται για την δυνατότητα άντλησης ρευστότητας των τραπεζών απευθείας από την ΕΤΕπ...
Ο ΣΥΡΙΖΑ ασπάζεται πλήρως την λογική χρηματοδότησης του κόστους εργασίας των επιχειρήσεων. της κάλυψης των ασφαλιστικών εισφορών και μέρους του μισθού από το δημόσιο. Πρακτική που ήδη εφαρμόζει η ΝΔ. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε εδώ ότι είναι ένα πράγμα η υποστήριξη των εργαζομένων και των μικρών επιχειρήσεων που επηρεάστηκαν από την καραντίνα και την κρίση της πανδημίας και άλλο πράγμα το να αναλάβει το κράτος μέρος του μισθολογικού κόστους μεγάλων επιχειρήσεων όπως τελικά θα γίνει. Αυτό αποτελεί μία κοινωνικοποίηση των ζημιών του ιδιωτικού κεφαλαίου.
Πάμε να δούμε και το κομμάτι που αναφέρεται στο ρόλο του δημοσίου στην οικονομία. Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι στο επίκεντρο. Σε απόσταση από την θέση αυτή, η θέση του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε σαφής: Τα δίκτυα και οι βασικές υποδομές να παραμείνουν υπό δημόσιο έλεγχο και τα εμπορικά τμήματα να ιδιωτικοποιηθούν εφόσον υπάρχουν αντίστοιχες ανταγωνιστικές αγορές.
Οι συντάκτες του προγράμματος θεωρούν τα αεροδρόμια που πούλησε ο ΣΥΡΙΖΑ βασική υποδομή η όχι; Να υπενθυμίσουμε ότι πριν τα πουλήσει ο Τσίπρας σε ομιλία του στην Ρόδο χαρακτήριζε τυχόν πώληση ξεπούλημα, επιστροφή στην φεουδαρχία και λεηλασία.
Επίσης ενώ υποτίθεται ότι κρατάει απόσταση από τις ιδιωτικοποιήσεις, δέχεται την ιδιωτικοποίηση των εμπορικών τμημάτων. Φαίνεται ότι η απόσταση είναι κάτι σχετικό. Είναι σαν να λέμε ολίγον έγκυος.
Άλλο χαρακτηριστικό σημείο του προγράμματος που αφορά την διάσωση από το δημόσιο μεγάλων επιχειρήσεων: Η πολιτική διάσωσης μεγάλων επιχειρήσεων έχει χρησιμοποιηθεί εντατικά στην προηγούμενη κρίση του 2008 στις ΗΠΑ και αλλού. Αλλά και τώρα κράτη όπως η Γαλλία και η Γερμανία εφαρμόζουν εκτεταμένα την ίδια στρατηγική. Εδώ η ταύτιση με νεοφιλελεύθερες πολιτικές είναι απόλυτη.
Στο μόνο που ο ΣΥΡΙΖΑ διαφοροποιείται από την ΝΔ είναι στο ζήτημα των έκτακτων επιδομάτων. Στο πρόγραμμα περιλαμβάνονται διάφορα έκτακτα επιδόματα τώρα αν αυτά τα επιδόματα θα δίνονταν αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν κυβέρνηση είναι μία εύλογη ερώτηση αλλά δεν έχει νόημα να κάνουμε δίκη προθέσεων και εικασίες. Το πρόγραμμα άλλωστε είναι αρκετά νεοφιλελεύθερο ώστε να κριθεί σαν να εφαρμόζεται κατά κεραία. Όσον αφορά τώρα τα έκτακτα επιδόματα σαν θεσμό συνολικά αποτελούν και αυτά νεοφιλελεύθερου χαρακτήρα και έμπνευσης.
Όταν καταργούνται όλες οι μόνιμες και πάγιες κατακτήσεις της εργατικής τάξης όπως ο κατώτατος μισθός, οι συλλογικές συμβάσεις, η δημόσια υγεία και παιδεία κτλ. όπως γίνεται σήμερα τότε επιστρατεύονται τα έκτακτα επιδόματα ως μπαλώματα για να απορροφήσουν κάποιους από τους κραδασμούς για κοινωνικές ομάδες που έχουν φτάσει σχεδόν στο αμήν.
Η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ και σε επίπεδο προγραμματικών διακηρύξεων σε νεοφιλελεύθερο κόμμα έχει ολοκληρωθεί πλήρως.
Η μόνη διαφοροποίηση είναι ότι όντας αντιπολίτευση έχει την δυνατότητα να κάνει τον πιο... ανοιχτοχέρη.
Όλοι γνωρίζουμε πως συστέλλονται τα προγράμματα όταν έρχεται η ώρα να γίνουν κυβερνητική πολιτική. Βέβαια στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν χρειάζεται καν να υποθέσουμε την σμίκρυνση του προγράμματος για να το κατατάξουμε στα νεοφιλελεύθερα και δεν είναι μόνο τα ποσοτικά χαρακτηριστικά του αλλά κυρίως τα ποιοτικά του.
Είναι τέτοια πλέον η ταύτιση του ΣΥΡΙΖΑ με τις πολιτικές της ΕΕ που έσπευσε να χαρακτηρίσει θετικές τις εξαγγελίες της Κομισιόν.
Πάμε όμως να δούμε και πιο συγκεκριμένα τι προτείνει. Στους βασικούς στόχους του πλαισίου οικονομικής πολιτικής η δεύτερη θέση είναι : Στήριξη των επιχειρήσεων μέσω απευθείας ενισχύσεων και επιδοτήσεων αλλά και μέσω διευκολύνσεων ρευστότητας και εξυπηρέτησης χρεών.
Η τέταρτη θέση είναι : Χορήγηση ρευστότητας στις επιχειρήσεις μέσω δανείων με εγγύηση του δημοσίου και άλλων χρηματοδοτικών εργαλείων κατά την φάση αντιμετώπισης της υγειονομικής κρίσης και μετά το τέλος αυτής.
Δύο από τους τέσσερις βασικούς στόχους είναι η παροχή ρευστότητας με δημόσιο χρήμα με διάφορους τρόπους στις επιχειρήσεις. Οι άλλοι δύο είναι ευχολόγια για την διατήρηση θέσεων εργασίας, εισοδημάτων και της ζήτησης στα προ κορονοϊού επίπεδα. Απλή διατήρηση όχι κάποια αλλαγή κατεύθυνσης. Από πότε τα θαλασσοδάνεια δημοσίου χρήματος στις επιχειρήσεις θεωρούνται αριστερή ή έστω σοσιαλδημοκρατική πολιτική; Από τότε που θεωρείται δημοκρατικό το ΟΧΙ του ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα να γίνεται ναι σε όλα.
Παρακάτω στο ταμειακό απόθεμα ασφαλείας διαβάζουμε: Πρόκειται για τμήμα του συνολικού ταμειακού αποθέματος που φτάνει τα 37 δις ευρώ και σχηματίστηκε την περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και ειδικότερα τα έτη 2016,2017 και 2018. Εξ αυτού τα 15,6 δις είναι δεσμευμένα για την εξυπηρέτηση του χρέους, ενώ τα υπόλοιπα είναι άμεσα ταμειακά διαθέσιμα.
Εδώ έχουμε εγγυήσεις απέναντι στους δανειστές ότι συνεχίζεται απρόσκοπτα η εξυπηρέτηση του χρέους. Άλλη μία ριζοσπαστική αριστερή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ.
Όσον αφορά τώρα την διασφάλιση της σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος. Πρόσθετος δανεισμός του τραπεζικού συστήματος από την ΕΚΤ: 12 δις ευρώ. Πρόκειται για παροχή ρευστότητας των τραπεζών απευθείας από την ΕΚΤ για την κάλυψη των εκτάκτων αναγκών της αγοράς που προκύπτουν από την πανδημία.
Πλήρης αποδοχή της ΕΚΤ ως γενικού ρυθμιστή της πίστωσης πράγμα που είναι εκ των ουκ άνευ όταν παραμένεις στην ευρωζώνη. Γι' αυτό έχουμε και συνέχεια: Με το μηχανισμό αυτό η ΕΚΤ: Κρατάει χαμηλά τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων. Διευκολύνει την πρόσβαση σε ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών που μπορούν να αγοράσουν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και να χρησιμοποιήσουν ως ενέχυρο για άντληση ρευστότητας από την ΕΚΤ.
Μάλλον η παροχή ρευστότητας στις τράπεζες θα είναι κάποια αριστερή πολιτική που εμείς δεν γνωρίζουμε για να αναφέρεται τόσες φορές. Αφού λοιπόν παρέχεται ρευστότητα στον τραπεζικό τομέα δεν μπορεί να μείνουν παραπονεμένοι οι επενδυτές.
Νέο ταμείο εγγυοδοσίας της ΕΤΕπ(ευρωπαϊκή τράπεζα επενδύσεων). Η τράπεζα ανέλαβε την πρωτοβουλία για την δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού ταμείου εγγυοδοσίας ύψους 25 δις ευρώ το οποίο θα μπορούσε, συνυπολογιζόμενης της μόχλευσης κεφαλαίων, να στηρίξει χρηματοδοτήσεις συνολικού ύψους 200 δις ευρώ για ΜΜΕ(μικρομεσαίες επιχειρήσεις) κυρίως αλλά και μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις σε ολόκληρη την ΕΕ. Και οι μεγάλες επιχειρήσεις χρειάζονται χρηματοδότηση λοιπόν. Μπορεί να υποθέσει κανείς που θα καταλήξει η μερίδα του λέοντος από τα λεφτά.
Ξανά για τις τράπεζες: Δανεισμός απευθείας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος από τη ΕΤΕπ ύψους 1,5 δις ευρώ. Πρόκειται για την δυνατότητα άντλησης ρευστότητας των τραπεζών απευθείας από την ΕΤΕπ...
Ο ΣΥΡΙΖΑ ασπάζεται πλήρως την λογική χρηματοδότησης του κόστους εργασίας των επιχειρήσεων. της κάλυψης των ασφαλιστικών εισφορών και μέρους του μισθού από το δημόσιο. Πρακτική που ήδη εφαρμόζει η ΝΔ. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε εδώ ότι είναι ένα πράγμα η υποστήριξη των εργαζομένων και των μικρών επιχειρήσεων που επηρεάστηκαν από την καραντίνα και την κρίση της πανδημίας και άλλο πράγμα το να αναλάβει το κράτος μέρος του μισθολογικού κόστους μεγάλων επιχειρήσεων όπως τελικά θα γίνει. Αυτό αποτελεί μία κοινωνικοποίηση των ζημιών του ιδιωτικού κεφαλαίου.
Πάμε να δούμε και το κομμάτι που αναφέρεται στο ρόλο του δημοσίου στην οικονομία. Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι στο επίκεντρο. Σε απόσταση από την θέση αυτή, η θέση του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε σαφής: Τα δίκτυα και οι βασικές υποδομές να παραμείνουν υπό δημόσιο έλεγχο και τα εμπορικά τμήματα να ιδιωτικοποιηθούν εφόσον υπάρχουν αντίστοιχες ανταγωνιστικές αγορές.
Οι συντάκτες του προγράμματος θεωρούν τα αεροδρόμια που πούλησε ο ΣΥΡΙΖΑ βασική υποδομή η όχι; Να υπενθυμίσουμε ότι πριν τα πουλήσει ο Τσίπρας σε ομιλία του στην Ρόδο χαρακτήριζε τυχόν πώληση ξεπούλημα, επιστροφή στην φεουδαρχία και λεηλασία.
Επίσης ενώ υποτίθεται ότι κρατάει απόσταση από τις ιδιωτικοποιήσεις, δέχεται την ιδιωτικοποίηση των εμπορικών τμημάτων. Φαίνεται ότι η απόσταση είναι κάτι σχετικό. Είναι σαν να λέμε ολίγον έγκυος.
Άλλο χαρακτηριστικό σημείο του προγράμματος που αφορά την διάσωση από το δημόσιο μεγάλων επιχειρήσεων: Η πολιτική διάσωσης μεγάλων επιχειρήσεων έχει χρησιμοποιηθεί εντατικά στην προηγούμενη κρίση του 2008 στις ΗΠΑ και αλλού. Αλλά και τώρα κράτη όπως η Γαλλία και η Γερμανία εφαρμόζουν εκτεταμένα την ίδια στρατηγική. Εδώ η ταύτιση με νεοφιλελεύθερες πολιτικές είναι απόλυτη.
Στο μόνο που ο ΣΥΡΙΖΑ διαφοροποιείται από την ΝΔ είναι στο ζήτημα των έκτακτων επιδομάτων. Στο πρόγραμμα περιλαμβάνονται διάφορα έκτακτα επιδόματα τώρα αν αυτά τα επιδόματα θα δίνονταν αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν κυβέρνηση είναι μία εύλογη ερώτηση αλλά δεν έχει νόημα να κάνουμε δίκη προθέσεων και εικασίες. Το πρόγραμμα άλλωστε είναι αρκετά νεοφιλελεύθερο ώστε να κριθεί σαν να εφαρμόζεται κατά κεραία. Όσον αφορά τώρα τα έκτακτα επιδόματα σαν θεσμό συνολικά αποτελούν και αυτά νεοφιλελεύθερου χαρακτήρα και έμπνευσης.
Όταν καταργούνται όλες οι μόνιμες και πάγιες κατακτήσεις της εργατικής τάξης όπως ο κατώτατος μισθός, οι συλλογικές συμβάσεις, η δημόσια υγεία και παιδεία κτλ. όπως γίνεται σήμερα τότε επιστρατεύονται τα έκτακτα επιδόματα ως μπαλώματα για να απορροφήσουν κάποιους από τους κραδασμούς για κοινωνικές ομάδες που έχουν φτάσει σχεδόν στο αμήν.
Η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ και σε επίπεδο προγραμματικών διακηρύξεων σε νεοφιλελεύθερο κόμμα έχει ολοκληρωθεί πλήρως.
