Η περίοδος αυτή, δηλαδή οι 730 ημέρες (τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής) και οι εννέα μήνες (270 ημέρες) που βρίσκεται το έμβρυο στη μήτρα καθορίζουν σαν «νοσολογικό πεπρωμένο» εάν θα αναπτύξει διαβήτη, εάν θα πάθει έμφραγμα στα γεράματα, το βάρος του κατά την ανάπτυξη, αλλά και πόσο θα ζήσει.
Η θεωρία διατυπώθηκε έπειτα από μελέτες δεκατιών που εκπονήθηκαν από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον Ντέιβιντ Μπάκερ. Ο ίδιος έχει βρει μέσα από τις επιστημονικές του παρατηρήσεις πως υπάρχουν ιδιαίτερα κρίσιμα στάδια στην ανάπτυξη που «σημαδεύουν» τη μετέπειτα εξέλιξή του ως ενηλίκου.
Αρκετά από αυτά τα στάδια αφορούν την εμβρυϊκή ανάπτυξη. Φτωχές σε διατροφική αξία συνήθειες της μητέρας επηρεάζουν την εύρυθμη λειτουργία του πλακούντα και το βάρος του εμβρύου.
Το κάπνισμα, το στρες, τα φάρμακα και το αλκοόλ διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο. Και αυτό σημαίνει, λέει ο ίδιος, πως «όσο λιγότερο ζυγίζει το παιδί την ημέρα της γέννησης - παθολογικά χαμηλό βάρος -, τόσο αυξάνουν οι πιθανότητες να αναπτύξει καρδιαγγειακά νοσήματα ως ενήλικας».
Επιπλέον, οι «σπόροι» του διαβήτη μπορούν να αναπτυχθούν ακόμη και πριν από τη γέννηση καθώς τα παγκρεατικά κύτταρα αυξάνουν την ινσουλίνη μέσα στη μήτρα.
