Ὁ νεοπλατωνικὸς φιλόσοφος Πρόκλος ποὺ ἔζησε τὸν 6ο αἰ. μ.Χ. λέει τὰ ἑξῆς «περίεργα»:[…αἰθερία γὰρ ἡ σελήνη· τοῦτο μὲν οὖν καὶ ὁ <θεολόγος> (Ὀρφ. ἀπ. 81) εἴρηκε σαφῶς· «μή
σατό τ᾿ ἄλλην γαῖαν ἀπείριτον, ἥν τε σελήνην ἀθάνατοι κλῄζουσιν, ἐπιχθόνιοι δέ τε μήνην, ἣ πόλλ’ οὔρε’ ἔχει, πόλλ’ ἄστεα, πολλὰ μέλεθρα»·] (Πρόκλου «Ὑπόμνημα εἰς Πλάτωνος Τίμαιον», Volume 2, page 48, line 19)
Δηλαδή: … ἡ Σελήνη ἔχει αἰθερικὴ ὑφή· αὐτὸ λέει καὶ ὁ θεολόγος Ὀρφεὺς (ἀπ. 81), ὁ ὁποῖος εἶπε ἀκριβῶς: «κατασκεύασαν καὶ ἄλλη γῆ, ἀπέραντη, τὴν ὁποίαν οἱ θεοὶ ὀνομάζουν Σελήνη καὶ οἱ ἄνθρωποι Μήνη, καὶ ἔχει πολλὰ βουνά, πολλὲς πόλεις καὶ πολλὰ μέγαρα (κτίρια)».
Τί νὰ ἐννοοῦσε ἄραγε ὁ Πρόκλος;
Ἀπόστολος Γονιδέλλης
φωτογραφία
filonoi.gr
