Ύστερα από την ομιλία του Τσίπρα στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ το περασμένο Σάββατο και τη σχετική κυβερνητική προπαγάνδα, βγήκε μέχρι και και ο φοβερός και τρομερός Πολάκης για να βοηθήσει στην εμπέδωση της καινούργιας θεωρίας. «Θα γυρίσουν στα μούτρα οι απειλές του Σόιμπλε γιατί σε έξι μήνες δεν θα είναι υπουργός» είπε η υπουργάρα που αφού διέλυσε το χώρο της υγείας τώρα διευρύνει με υπερηφάνεια τον κύκλο των δραστηριοτήτων του ως πολιτικός θεατρίνος!
Πόσο αλήθεια και πόσο ψέματα όμως είναι αυτό; Γιατί το Μέγαρο Μαξίμου χρησιμοποιεί τώρα -που έχει στριμωχτεί ακόμη περισσότερο στα σχοινιά για το κλείσιμο της αξιολόγησης- αυτήν την καραμέλα; Ας δούμε πώς έχουν τα πράγματα:
Αυτό στο οποίο ποντάρουν οι κυβερνητικοί προπαγανδιστές είναι ένα πραγματικό δεδομένο: η απέχθεια που νιώθουν οι Έλληνες για τον Σόιμπλε. Και πάνω σε αυτό κτίζουν το νέο επικοινωνιακό τους κόλπο που με λίγα λόγια μεταφράζεται στο εξής: «Κάντε υπομονή άλλο ένα εξάμηνο μέχρι να γίνουν οι εκλογές στην Γερμανία, να φύγει ο Σόιμπλε που είναι η αιτία των δεινών μας και σωθήκαμε…».
Ως παρηγοριά, ωραία θα μπορούσε να ακούγεται για τους αφελείς. Είναι όμως έτσι; Όχι και μάλιστα για πολλούς λόγους. Κατ’ αρχάς η κυβέρνηση το χρησιμοποιεί για να προσπαθήσει να κοροϊδέψει για άλλη μια φορά τον κόσμο και να περάσει τα νέα μέτρα. Και για να το ξέρετε, τα μέτρα έχουν ήδη συμφωνηθεί. Αυτό που συμβαίνει είναι απλώς στάχτη στα μάτια για να δείχνουν ότι δήθεν … διαπραγματεύονται κατά τη συνήθη απατεωνίστικη τακτική τους.
«Φορτώνοντας» τα πάντα στον Σόιμπλε λοιπόν ο κ. Τσίπρας και η παρέα του θέλουν -αφού πα΄ρουν τα μέτρα- να κερδίσουν χρόνο μέχρι τον Σεπτέμβριο, καλλιεργώντας προσδοκίες για το τι θα γίνει από εκεί και πέρα. Προσδοκίες όμως φρούδες, ψεύτικες για άλλη μια φορά…
Πριν φτάσουμε στον Σεπτέμβριο, μάλιστα, θα συμβεί κάτι το οποίο -αν και το ξέρουν- το κρύβουν επίτηδες. Εν όψει των εκλογών το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα –δηλαδή εκτός από τον Σόιμπλε και η «καλή» Μέρκελ- θα υποχρεωθεί να σκληρύνει περισσότερο τις θέσεις του για θέματα όπως αυτά που αφορούν τη χρηματοδότηση της Ελλάδας, λόγω της μεγάλης πίεσης που δέχεται από το κόμμα AFD, δηλαδή την «Εναλλακτική για τη Γερμανία» που ήδη κινείται στο 13-14%. Το πιο σοβαρό πρόβλημα διαρροών από εκεί το αντιμετωπίζει το CDU και όχι από τους Σοσιαλδημοκράτες. Επομένως είναι παραμύθι ότι μετά την τωρινή συμφωνία οι Γερμανοί θα μας αφήσουν ήσυχους μέχρι τον Σεπτέμβριο.
Μετά τον Σεπτέμβριο, ακόμη κι αν το μοναδικό πρόβλημα ήταν ο Σόιμπλε, για να φύγει από τη μέση είναι απαραίτητη προϋπόθεση να βγουν πρώτο κόμμα οι Σοσιαλδημοκράτες και να γίνει ο Σουλτς καγκελάριος. Η ψαλίδα μικραίνει μεν, αλλά οι Χριστιανοδημοκράτες παραμένουν μπροστά. Επομένως δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο Σόιμπλε «φεύγει» όπως σπεύδουν να μας πουν οι Πολάκηδες. Βεβαίως ξέρουν ότι οι ελπίδες είναι φρούδες, αλλά αυτό δεν κάνουν συνέχεια; Ψεύτικες ελπίδες δεν πουλάνε;
Το πιο σοβαρό εξάλλου είναι ότι όποια σύνθεση κι αν έχει η επόμενη κυβέρνηση του Βερολίνου, δεν αλλάζει η νοοτροπία της «γερμανικής κατοχής» στην Ευρώπη. Κι από τη στιγμή που υπόγραψε το τρίτο μνημόνιο και τώρα πάει να υπογράψει και τα νέα μέτρα ο κ. Τσίπρας έχει δηλώσει υποταγή στη Γερμανία κι έχει δεθεί πισθάγκωνα. Όλα τα άλλα είναι σκέτα παραμυθάκια που δεν πιστεύει όμως κανείς πια…
Μ.
