ΜΕ
ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΑΙΓΑΛΕΩ ΣΕ ΠΡΟΪΟΥΣΑ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΜΗ, ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
ΥΠΟΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΕΛΕΧΩΣΗΣ ΟΛΩΝ ΣΧΕΔΟΝ ΤΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΚΑΙ
ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ, ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΠΑΡΑΣΣΟΜΕΝΗ ΜΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ –
12.500 ΑΝΕΡΓΟΥΣ – 2.500 ΚΛΕΙΣΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ, ΜΕ ΤΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΝΑ
ΦΘΙΝΟΥΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΘΛΗΤΙΚΗ – ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ, ΜΕ ΤΑ ΝΕΑ ΠΑΙΔΙΑ
ΝΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΟΥΝ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ, ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΚΡΑ
ΣΕ ΚΑΘΕ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΟ, ΤΑ ΕΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΥΤΟΕΚΠΛΗΡΟΥΜΕΝΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ ΤΟΥ
ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΙΓΑΛΕΩ ΣΤΙΣ ΠΙΤΕΣ ΤΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, ΕΧΟΥΝ
ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ ΑΝΕΚΔΟΤΟ...
ΟΛΟΙ
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΚΑΙ ΑΠΕΝΠΙΦΥΛΑΚΤΗ ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ –
ΠΟΥ ΣΥΝΙΣΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ – ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ
ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: “Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ, ΠΡΑΤΤΟΥΜΕ
ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΟΥΜΕ”...
ΚΑΜΙΑ
ΔΙΑΘΕΣΗ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ, ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΕΙ, ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΤΑ
ΧΡΟΝΙΑ -ΠΛΕΟΝ- ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ-ΚΟΥΣΟΥΡΙΑ ΤΗΣ... ΑΛΛΟΣ ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΕΤΑΜΕΝΟΣ
ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟΣΧΕΤΙΣΤΙΚΕΣ ΛΟΓΙΚΕΣ, ΣΤΗΝ ΑΣΘΜΑΙΝΟΥΣΑ -ΠΙΣΩ
ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ- ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ...
ΑΛΛΟΣ
ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΜΕ
ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΑΔΥΝΑΜΟ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΤΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ...
ΠΟΥ ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΛΙΒΕΡΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ “ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ” ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥΣ...
Είναι
θεσμός, στην αρχή της κάθε χρονιάς, οι φορείς, οι σύλλογοι, οι
παρατάξεις στον κάθε Δήμο, να κόβουν στην εθιμική τους λειτουργία την
πρωτοχρονιάτικη πίτα, κι εκεί να ανακοινώνουν, εκτός των πεπραγμένων
τους, τις βραβεύσεις τους, τα σχέδια και τους προγραμματισμούς για τη
νέα χρονιά.
Στις
περισσότερες περιπτώσεις, παρευρισκόμενοι οι δημοτικοί άρχοντες, με τη
σειρά τους, δίνουν εκτός από τις ευχές τους και τη δική τους άποψη για
τα τεκταινόμενα στον κάθε χώρο (αθλητικό – πολιτιστικό) και γενικότερα
για την ίδια την πόλη στο σύνολό της. Με τα προβλήματα, τους αγώνες για
την επίλυσή τους, την προσπάθεια και τη συνεχή αγωνία για το μέλλον τών
ίδιων των πολιτών, των οικογενειών και των νέων γενιών.
Φευ,
σε αυτή την πόλη, η Δημοτική Αρχή υπό τον Δήμαρχο κ. Δημήτρη Μπίρμπα,
φαίνεται ότι ζει, υπάρχει και δρα σε ένα παράλληλο σύμπαν...
Δεν
βιώνει τη σκληρή και επώδυνη καθημερινότητα, η οποία αδυσώπητα χτυπά
και αγκαλιάζει πλέον το μεγαλύτερο -συντριπτικά- κομμάτι της
αιγαλιώτικης κοινωνίας.
Που
σπαράσσεται στην κυριολεξία μέσα σε συνθήκες που θυμίζουν πολεμική
σύγκρουση... Με 12500 ανέργους (έναν τουλάχιστον σε κάθε οικογένεια), με
χιλιάδες κατασχετήρια επικρεμάμενα πάνω από αντίστοιχα νοικοκυριά, με
2.500 κλειστά μαγαζιά – κουφάρια, να θυμίζουν μια άλλοτε ακμαία και σε
άνθηση πόλη, με χιλιάδες πλέον στα συσσίτια, με τη νεολαία να
μεταναστεύει μαζικά για το εξωτερικό, με τις δημοτικές υποδομές να
φθίνουν και να απαξιώνονται από την υποχρηματοδότηση και την
υποστελέχωση, κάτω από τις επιταγές του νόμου – εκτρώματος που λέγεται
Καλλικράτης, που ξεθεμελιώνει και “δολοφονεί” την Τοπική Αυτοδιοίκηση
και τις τοπικές κοινωνίες σε όλη τη δυστυχή πατρίδα μας.
Μια
πόλη που με τα ενεργά της κύτταρα και τους έντιμους ανιδιοτελείς
“ρομαντικούς” εκπροσώπους των συλλόγων και φορέων, επιμένει να
αντιστέκεται, να παλεύει, να αγωνίζεται, χωρίς καμία ενεργή βοήθεια από
την παραπαίουσα αδύναμη Δημοτική Αρχή του κ. Δημήτρη Μπίρμπα...
Και
βέβαια, και χωρίς καμία ουσιαστική βοήθεια από τους πολιτικούς
προϊσταμένους του, την κατά τα άλλα Αιγαλιώτισσα Περιφερειάρχη κ. Ρένα
Δούρου, αλλά και την κεντρική εξουσία...
Που χρώσταγε και χρωστάει στον Δήμο μας, τόσα και τόσα, για δεκαετίες ολόκληρες...
Και
είναι πράγματι απορίας άξιο, η χωρίς καμία προοπτική νέα θέση – νέο
δόγμα του Δημάρχου Αιγάλεω που ανερυθρίαστα μιλάει πλέον, “ό,τι και όσο
μπορούμε, ενεργούμε και πράττουμε”...
Αν
αυτό δεν αποτελεί άμεση και έμμεση αποδοχή της αδυναμίας του να
ξεκολλήσει το “κάρο από τη λάσπη και το τέλμα”, τι άλλο και πώς αλλιώς
μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς τη στάση του, εκτός από παραδοχή της
πλήρους ήττας, συμβιβασμό, παραίτηση από κάθε ενέργεια ή προσπάθεια
αλλαγής του κλίματος παρακμής και υποβάθμισης της πόλης;
Οι
φορείς και οι πολίτες της πόλης του Αιγάλεω, είδαν (και) φέτος έναν
δήμαρχο χωρίς αντανακλαστικά, χωρίς καμία διάθεση αγωνιστικής
διεκδίκησης, μαχητικότητας για την επίλυση των χρόνιων προβλημάτων που
συνεχώς μεγαλώνουν και επεκτείνονται. Είδαν έναν δήμαρχο κουρασμένο,
χωρίς όραμα, χωρίς καμία προοπτική, να μιλάει με αοριστίες, με
ευχολόγια, για ...εκπλήρωση (sic!!!) των προσδοκιών, μέσα στο 2017...
Πού είναι η πραγματικότητα των μνημονίων; Πού είναι η αλήθεια λοιπόν,
για τους “κόφτες” και τις χατζάρες των ληστρικών πολιτικών των
μνημονιακών κυβερνήσεων; Στ' αλήθεια, ποιους πείθει (αν πείθει πλέον
κανέναν) ο δήμαρχος Αιγάλεω, όταν μιλάει πια με αυτοεκπληρούμενες
νουθεσίες και γενικόλογες αοριστολογίες;
Είναι
φανερό, ότι η αδυσώπητη πραγματικότητα είναι Terra Incognita (Άγνωστη
Γη) για τον κ. Δήμαρχο. Ο οποίος προφανέστατα και αυταπόδεικτα,
αρέσκεται να εξαντλεί τον ρόλο του σε δημοσιοσχετίστικα μαρκετίστικα
επικοινωνιακά λεκτικά σχήματα και ανεκδοτάκια, από το να ασκεί
αποτελεσματική πολιτική και διοίκηση που θα βοηθούσε το Αιγάλεω και τους
πολίτες του...
Οι
μέρες, οι εβδομάδες, οι μήνες, τα χρόνια περνούν και πετιούνται
κυριολεκτικά στον κάλαθο της ιστορικής παρακμής για την πόλη μας.
Η
οποία βαδίζει χωρίς προοπτική, χωρίς όραμα, χωρίς κεντρική ιδέα, για
την ανάπτυξη και την ευημερία, τόσο του παρόντος όσο και του μέλλοντός
της. Των νέων παιδιών που αναγκάζονται, μη έχοντας καμία προοπτική, να
ξενιτεύονται με ό,τι σημαίνει αυτό για τις οικογένειές τους πρώτα απ'
όλα, αλλά και για την ίδια την πόλη και τις προοπτικές της.
Πλησιάζοντας
πια προς το τέλος της δεύτερης δεκαετίας του 21ου Αιώνα, το Αιγάλεω, η
πόλη των προσφύγων προπατόρων μας, βιώνει μια άνευ προηγουμένου παρακμή
και υποβάθμιση.
Και
δυστυχώς, η Δημοτική αυτή αρχή, δέσμια των κομματικών εξαρτήσεων από
την κυβέρνηση του 3ου Μνημονίου, παραπαίει ανάμεσα στην απραξία, στην
παραίτηση και την πλήρη υποταγή στην Καλλικρατική Λαιμητόμο...
Έχει
ήδη περάσει στη συνείδηση των Αιγαλεωτών, ως μια από τις πιο
συμβιβασμένες -χωρίς καμία ουσιαστική και ολοκληρωμένη πρόταση-
δημοτικές αρχές που πέρασαν ποτέ από την πόλη...
Χωρίς
καμία διάθεση, εκτός από το γνωστό πια “Ό,τι και όσο μπορούμε”, ΟΛΟΙ
πια έχουν καταλάβει τα όρια του κ. Δημήτρη Μπίρμπα... Και το γιατί η
πόλη καταρρέει, χωρίς όραμα, χωρίς προοπτική, χωρίς κανένα πλέον
ιδεολόγημα – φτιασίδι (όπως εκείνη η στάση του για το ΟΧΙ του
Δημοψηφίσματος της 5ης Ιούλη του 2015 ή το... σκίσιμο των μνημονίων, ή
την άμεση κατάργηση του Καλλικρατικού Νόμου – Οδοστρωτήρα της Τοπικής
Αυτοδιοίκησης), σ' όλα αυτά που ο μέγας αρχηγός του κ. Δημ. Μπίρμπα κ.
Αλέξης Τσίπρας τα είχε αποκαλέσει αυταπάτες, και που ο κ. Δημ. Μπίρμπας,
κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, ούτε καν άρθρωσε ένα συγνώμη προς τον
αιγαλιώτικο λαό.
Τους
φιλότιμους συμπολίτες που πίστεψαν και εξαπατήθηκαν ότι ο Καλλικράτης
θα είχε καταργηθεί, ότι το Μνημόνιο θα είχε καταργηθεί επίσης με έναν
νόμο, ότι το ΟΧΙ θα σήμαινε μια άλλη σχέση Ελλάδας και Ευρώπης...
Και
πέρα από την κεντρική πολιτική σχέση του κ. Μπίρμπα με το Κόμμα του,
πίστεψαν ότι ο ίδιος θα αγωνιζόταν ενεργά για την καλυτέρευση της
ποιότητας ζωής στην πόλη και στους πολίτες της...
Αντ'
αυτού βλέπει, ζει και αναπνέει, σε μια πόλη που χάνει σε
ανταγωνιστικότητα ως προς άλλους διπλανούς δήμους-πόλεις, που βυθίζεται
σε ύφεση, στο μαράζωμα και την παρακμή, σε μια διαρκώς φθίνουσα πορεία,
με πληθυσμό που μειώνεται, και με συνεχώς εντεινόμενα τα προβλήματά της.
Που είναι βέβαια και προβλήματα όλης της ελληνικής κοινωνίας, αλλά που
στο Αιγάλεω έχουν πάρει εκρηκτικές πλέον διαστάσεις...
Για
όλα αυτά, είναι βέβαιο και σίγουρο ότι πλέον ο Δημήτρης Μπίρμπας
μετράει αντίστροφα μέχρι τις λυτρωτικές για εκείνον εκλογές του Μάη του
2019...
Το
Αιγάλεω και οι άνθρωποί του, όλοι εμείς που επιβιώσαμε μαζί με τις
παλαιότερες γενιές -τους προπάτορες ιδρυτές της πόλης μας- από
προσφυγιές – ιστορίες – ξεριζώματα – ολοκαυτώματα, θα αναλάβουμε να
σηκώσουμε την πόλη και πάλι ψηλά... Και όπως το πράττουν τα νέα παιδιά
τού Αιγάλεω, που σε κάθε στίβο (επιστημονικό, αθλητικό, πολιτιστικό)
διαπρέπουν και σηκώνουν την πόλη ψηλά. Έτσι θα γίνει, σαν μια νέα αρχή –
περίοδο ανάτασης και ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ για την πόλη μας από το 2019 και
μετέπειτα.
Και
η περίοδος αυτή ΘΑ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΟΛΩΝ ΣΑΝ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΟΥ
ΒΑΘΙΟΥ ΣΚΟΤΑΔΙΟΥ ΠΡΙΝ ΤΟ ΝΙΚΗΦΟΡΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ. ΣΑΜΙΟΣ
Πρόεδρος του Α.Π.Σ. “ΑΠΟΛΛΩΝ” ΔΥΤ. ΑΤΤΙΚΗΣ
